دوست يابى براى دختران
دوست خوب و رفيق مهربان يكى از نعمت هاى بزرگ الهى و پناهگاه انسان و آرامش بخش دل و روان است . وجود دوست حقيقى در اين جهان پرتلاطم يكى از احتياجات انسان است . كسى كه از نعمت دوست مهربان محروم باشد احساس غربت و تنهايى مى كند و يار و غمخوارى ندارد تا در مشكلات زندگى به او پناه ببرد و از ياريش برخوردار گردد. يكى از بهترين خوشيهاى زندگى رفت و آمد و گفتگوهاى دوستانه است ، كه غمها را مى زدايد و به انسان نيرو مى بخشد.
از حضرت موسى بن جعفر عليه السلام پرسيدند كه : بهترين وسيله آسايش در دنيا چيست ؟ فرمود: منزل وسيع و دوستان زياد.
حضرت على عليه السلام فرمود:
عاجزترين مردم كسى است كه از بدست آوردن دوست ناتوان باشد.
حضرت على عليه السلام فرمود:
فقدان دوستان يك نوع غربت و تنهائى است
پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم فرمود:
انسان بر مرام و مذهب و روش دوست و همنشين خو مى گيرد
حضرت على عليه السلام فرمود:
خوشبخت ترين مردم كسى است كه با مردمان خوب معاشرت نمايد
بنابراين پدران و مادران مسئول و آگاه نمى توانند به دوستانو رفقاى فرزندانشان بى تفاوت باشند و در اين باره نظارتى نداشته باشند، اين كار نه به نفع فرزند است نه به نفع پدر و مادر.
البته دخالت مستقيم پدر و مادر هم نه صلاح است نه نتيجه مى دهد، انتخاب دوست يك امر دستورى نيست و با امر و نهى درست نمى شود و...
آنگاه با كمال صفا و مهربانى به او بگويند كه : مى دانيم تو احتياج به دوست و رفيق دارى ، تو اختيار دارى هر كه را خواستى براى رفاقت انتخاب كن اما مواظب باش با بچه هاى بدون تربيت رفيق نشوى .
آنگاه از دور بر رفتار فرزندان و دوستان آنها نظارت داشته باشند.
بهر حال پدر و مادر نمى توانند بر دوستان فرزندانشان بالاخص در دوران جوانى ، نظارت و توجهى نداشته باشند و آنان را به حال خويش بگذارند.
حضرت على عليه السلام فرمود:
هر چيز آفتى دارد و آفت خوبى رفيق بد است