(✿◠‿◠) رفتار با دختران (◠‿◠✿)

[❁اولوالالباب❁]

ادب

هر پدر و مادرى قطعا ميل دارند كه فرزندان با ادبى داشته باشند بچه هاى خوب و باادب اسباب سربلندى پدر و مادر هستند و به وجودشان افتخار مى كنند. بچه هايى كه در موقع ملاقات با ديگران سلام و به هنگام جدا شدن خداحافظى مى كنند، دست بدهند و احوالپرسى كنند، با سخنانى زيبا گفتگو و تعارف نمايند، به بزرگتران احترام بگذارند و جلو آنها برخيزند، به دانشمندان و افراد باتقوا و نيكوكار احترام بگذارند، در مجالس مؤدب باشند و شلوغ نكنند، در برابر احسان و هديه ديگران تشكر نمايند، به كسى دشنام ندهند و به ديگران آزار نرسانند، سخن ديگران را قطع نكنند، آداب غذا خوردن را رعايت كنند، بسم الله بگويند و...
اين قبيل بچه ها با ادب هستند، نه تنها پدر و مادر بلكه همه مردم بچه هاى باادب را دوست دارند و از بچه هاى گستاخ و بى ادب بدشان مى آيد.

امام على (عليه السلام ) فرمود:
((ادب كمال انسان است .))
امير المؤ منين (عليه السلام ) فرمود:
((ادب براى انسان به منزله لباس زيبا است .))
حضرت على (عليه السلام ) فرمود:
((مردم با آداب خوب بيشتر از طلا و نقره احتياج دارند.))
حضرت على فرمود:
((هيچ زينتى بهتر از ادب نيست .))
اميرالمؤ منين (عليه السلام ) فرمود:
((بهترين ارث پدر اين است كه فرزندانش را با آداب نيك پرورش ‍ دهد.))
حضرت على (عليه السلام ) فرمود:
((كسى كه بى ادب باشد عيبهايش زياد خواهد بود.))
حضرت صادق (عليه السلام ) فرمود:
((به فرزندانتان اجازه بدهيد تا 7 سال بازى كنند و 7 سال آداب زندگى را به او ياد بده .))
پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) فرمود:
((فرزند سه حق بر پدر و مادر دارد؛ اول اينكه نام خوبى برايش انتخاب كند، دوم اينكه او را با ادب تربيت كند و سوم همسر خوبى برايش ‍ برگزيند.

نهايت آرزوى هر پدر و مادرى همين است كه فرزندان باادبى داشته اما اين آرزو خود به خود و بدون كوشش برآورده نمى شود، با پند و اندرز و امر و نهى غالبا نمى توان فرزندان مؤ دب و دلخواه تربيت كرد.

حضرت على (عليه السلام ) فرمود:
((بهترين ادب اين است كه خودت شروع كنى .))
حضرت على (عليه السلام ) فرمود:
((رهبر بايد ابتدا به تعليم خويش بپردازد سپس به تعليم ديگران ، بايد ابتدا با رفتارش تاءديب كند بعد از آن پند و اندرز بدهد.))

اما پدر و مادر كه خود مؤ دب به آداب نيك نباشد نبايد از كودكانشان انتظار ادب داشته باشند. گر چه صدها مرتبه بگويند و پند و اندرز دهند. بچه هايش خود فكر مى كنند كه گفتار پدر و مادر اگر درست بود خودشان عمل مى كردند، پس مى خواهند ما را فريب دهند. در خانواده اى كه احترام و سلام و تشكر و خداحافظى نباشد چگونه مى توان از بچه هاى چنين خانواده اى ، انتظار داشت كه نسبت به پدر و مادر و ساير مردم ادب را رعايت نمايند.

[❁اولوالالباب❁]

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم فرمودند:


هر كسى دو دختر براى او زائيده شود به ايشان نيكويى كنند مادامى كه با ايشان مصاحب است و ايشان با او مصاحب اند خداوند او را به بهشت داخل مى كند.

[❁اولوالالباب❁]

اما پدر و مادر كه خود مؤ دب به آداب نيك نباشد نبايد از كودكانشان انتظار ادب داشته باشند. گر چه صدها مرتبه بگويند و پند و اندرز دهند. بچه هايش خود فكر مى كنند كه گفتار پدر و مادر اگر درست بود خودشان عمل مى كردند، پس مى خواهند ما را فريب دهند. در خانواده اى كه احترام و سلام و تشكر و خداحافظى نباشد چگونه مى توان از بچه هاى چنين خانواده اى ، انتظار داشت كه نسبت به پدر و مادر و ساير مردم ادب را رعايت نمايند

واقعا در این زمان والدین تصور می کنند که به دنیا آوردن بچه کافی است.در حالی که اولاد امانت الهی در دستان والدین هستند و هر نوع کوتاهی در تربیت و به ثمر رساندن آنها موجب گرفتاری پدر و مادر هم در دنیا و هم در آخرت می شود.

[❁اولوالالباب❁]

مهمترين الگوي رفتاري



به اعتقاد دكتر غلامعلي افروز "مادر"، مهمترين الگوي رفتاري براي دختر است. وقتي كه مادري فهيم و مهربان، با رفتاري پرجاذبه، منطقي و متعالي در برقراري رابطه اي گرم و گيرا با دخترش توفيق مي يابد، در كنار ايفاي رسالت خطير مادري، پايه هاي دوستي و صميميت را در دوره هاي اوليه رشد فرزندش پي ريزي مي كند، در واقع يكي از ضروري ترين نيازهاي دوران نوجواني او را به شايستگي تأمين مي سازد.
مادر با اين فرهنگ متعالي و نظام تربيتي كارآمد، به طور غيرمستقيم مسأله مهم همسرپروري و مادرپروري را مدنظر قرار داده است.

[❁اولوالالباب❁]

مقام و حرمت دختران

دختر کشی و زنده به گور کردن دختران قبل از ظهور اسلام



يكى از دردناك ترين و وحشيانه ترين پديده هاى عصر جاهليت عرب پديده واءد است كه در قرآن مجيد مكرر به آن اشاره شده . گرچه بعضى معتقدند كه اين جنايت در همه قبائل عرب عموميت نداشته ، و تنها در قبيله كنده (يا بعضى از قبايل ديگر) بوده است ، ولى مسلما مساءله نادرى نيز محسوب نمى شده ، وگرنه قرآن با اين تاءكيد و به طور مكرر، روى آن صحبت نمى كرد.


مفسران گفته اند: در جاهليت عرب ، هنگامى كه وضع حمل زن فرا مى رسيد، حفره اى در زمين حفر مى كرد و بالاى آن مى نشست ، اگر نوزاد دختر بود، آن را در ميان حفره پرتاب مى كرد و اگر پسر بود، آن را نگه مى داشت .(1)


اين واقعا وحشت آور است كه انسان ، آنقدر عاطفه خود را زير پاى بگذارد كه به كشتن انسان آن هم در زشت ترين صورتش افتخار و مباهات نمايد، انسانى كه پاره تن خود اوست ، انسانى كه بى دفاع و ضعيف است ، او را با دست خويش زنده زنده به خاك سپارد.


اين يك امر ساده نيست كه انسان هر چند نيمه وحشى دست به چنين جنايت وحشتناكى بزند، قطعا داراى ريشه هاى اجتماعى و روانى و اقتصادى بوده است .(2)


اميرمومنان عليه السلام در خطبه قاصعه در مقام تشريع زندگى جاهلى به اين كردار زشت اشاره نموده مى فرمايد:


من بنات موؤ دة و اصنام معبودة . دخترهاى كشته و بت هاى مورد پرستش شعار آنان بود، سخن در اينجا است كه آيا اين رسم جاهلى در ميان چه قبايلى رواج داشت ، مورخان عموما نظر مى دهند كه به طور مسلم قبيله بنى تميم به خون فرزندان خود آلوده بودند و به عقيده گروهى اين بيمارى به قبايل ديگرى مانند قيس ، اسد، هذيل و بكربن وائمل نيز سرايت كرده بود.

[❁اولوالالباب❁]

عامل پیدایش جنایات





علت شيوع اين عمل در ميان قبيله بنى تميم اين بود كه قبيله ياد شده از پرداخت ماليات به نعمان بن منذر خوددارى كردند و او براى سركوبى آنان به سرزمين آنان لشكر كشيد، احشام آنان را به غارت و زنان را به اسارت برد.


پس از چندى مردان قبيله براى جلب عواطف نعمان به حضور او رفتند و درخواست كردند كه اسيران بنى تميم را كه غالبا دختر بودند آزاد كند، وى گفت :


اختيار با دختران است ، آنان مى توانند در خانه هاى اسير كننده خود بمانند يا با پدران خود به وطن خويش بازگردند. همه دختران بازگشتن به وطن را همراه پدران خود بر اقامت در آن منطقه ترجيح دادند جزء دختر قيس بن عاصم كه اقامت نزد اسير كننده را بر رفتن همراه پدر ترجيح داد، اين كار بد بر قيس گران آمد، از اين جهت عهد كرد از آن به بعد اگر داراى دختر شد، در همان دوران كوچكى به زندگى او خاتمه دهد، وى به دنبال اين جريان در طول عصر خود 17 دختر را زنده زنده به گور كرد و عمل او براى قبايل ديگر الگو گرديد.


از برخى تواريخ استفاده مى شود كه انگيزه آنان براى كشتن دختر احساس ‍ نفرت از دختر داشتن بود.