اهداف فیلم سنگسار ثریا و نقد آن

[سابحات]

" سنگسار ثریا م " روایتی دروغین از ایران اسلامی

خلاصه داستان:

دختري به نام ثريا ، شوهرش قصد ازدواج مجدد دارد ولي ثريا راضي به طلاق نميشود چون خانواده نسبتا فقيري هستند و داراي چهار فرزند و شوهرش بعد از طلاق به او خرجي نميدهد در نتيجه شوهر ثريا با روحانی نمای روستا دست به يکي ميکنند تا براي ثريا پاپوش درست کنند و تهمت زنا به اوبزنند تا با مجازات و اعدام از دست ثريا خلاص شود و ازدواج مجدد انجام دهد. آنها موفق به اين کار ميشوند و ثريا را به سنگسار محکوم ميکنند. همه این داستان را زهرا (خالهٔ ثریا، با بازی شهره آغداشلو) برای یک خبرنگار فرانسوی تعریف می‌کند که اتفاقا آن حوالی ماشینش خراب شده ‌است. زهرا او را می‌بیند و ماجرای سنگسار خواهرزاده اش را برای او تعریف می‌کند. وقتی روزنامه‌نگار فرانسوی ضبط صوتش را روشن می‌کند، فیلم به فلاش‌بک می‌رود و از زبان زهرا ماجرای سنگسار ثریا روایت می‌شود.

تحلیل شهادت شهود در فیلم:

در این فیلم، ثریا که شوهر دارد به زنا متهم می شود و علی (شوهر ثریا) و هاشم (از اهالی ده) بر زنای ثریا با هاشم شهادت می دهند و ثریا به جرم زنای محصنه (زن شوهردار) به سنگسار محکوم می شود.

تمام سکانس هاي اين فيلم جاي بحث و گفتگو دارد ولی چون نویسنده داستان فیلم مدعی است " سنگسار ثریا م " بر اساس قوانین اسلام انجام شده لذا برای بررسی صحت ادعای نویسنده، موارد زیر را بررسی می‌کنیم:

[سابحات]

زنا به دو راه ثابت می شود:

1- شخص 4 بار اقرار کند و بگوید من زنا کردم و مفهوم زنا را بداند و بگوید می‌دانستم این کار حرام است اما آن را انجام دادم.
2- شهادت 4 مرد عادل عاقل بالغ با شرایطی که در ذیل می‌آید.

در این فیلم جرم زنا، از راه شهادت ثابت می شود. قبول شهادت شهود، شرایط سختی دارد و اگر یکی از شهود، یکی از این شرایط را نداشته باشد، هر چهار شاهد به جرم تهمت زنا (به زن یا مرد) به حد قذف محکوم می‌گردند و شلاق زده می‌شوند. قذف یعنی متهم کردن یک نفر به زنا یا لواط کسی که تهمت می‌زند و 4 شاهد نداشته باشد 80 ضربه شلاق زده می‌شود.

شرایط قبول شهادت شهود عبارتند از:

اول: شاهدها باید 4 نفر باشند در حالی که در فیلم 2 نفر شهادت می دهند. اگر شاهدها کمتر از 4 نفر باشند، به جرم تهمت زدن به زن شلاق زده می‌شوند.

دوم: شاهد باید عادل باشد و عدالت شاهد باید اثبات شده باشد و در صورتی که عدالتش محرز نباشد شهادتش پذیرفته نمی‌شود.
در این فیلم علی (شوهر ثریا) یکی از شهود است و اعمالی را انجام می‌دهد که بر فسق او دلالت می‌کند لذا شهادتش پذیرفته نیست.

سوم: شاهد باید عاقل و بالغ باشد و شهادت کسی که هنوز به بلوغ نرسیده پذیرفته نیست. در فیلم ابتدا به دنبال شهادت پسر هاشم می روند که بالغ نیست و بچه است و علی الظاهر از نظر عقلی هم مشکل دارد.

چهارم: شهادت شهود باید روشن و بدون ابهام و مستند به مشاهده باشد و شهادت حدسی معتبر نیست. همچنین اگر نفر 4 ام بر اساس حرف 3 نفر دیگر حدس بزند که این اتفاق افتاده هر 4 نفر به جرم تهمت زدن به زن شلاق زده می‌شوند.

در فیلم سنگسار ثریا، شهود به مسائلی مانند خوابیدن ثریا به خاطر سردرد و خندیدن ثریا در هنگام صحبت با هاشم شهادت می‌دهند، که ربطی به عمل جنسی بین زن و مرد ندارد.

پنجم: هرگاه شهود خصوصیات مورد شهادت را بیان کنند این خصوصیات باید از لحاظ زمان و مکان و مانند آنها اختلاف نداشته ‌باشند. در صورت اختلاف بین شهود، علاوه بر اینکه زنا ثابت نمی‌شود شهود نیز به حد قذف محکوم می‌گردند و شلاق زده می‌شوند.

در این فیلم علی (شوهر ثریا) به خندیدن و کشیده شدن دست ثریا به دست هاشم شهادت می‌دهد و هاشم هم به خوابیدن ثریا به خاطر سردرد. یعنی مورد شهادت از نظر زمان و مکان و موضوع متفاوت است.

ششم: شاهدها باید جرم را همزمان مشاهده کرده باشند و مثلا اگر 3 نفر بگویند ما صبح دیدیم این زن زنا می‌کرد و نفر چهارم بگوید من بعد ازظهر دیدم که این زن زنا می‌کرد هر 4 نفر به جرم تهمت زدن به زن شلاق زده می‌شوند.

هفتم: شهود باید همزمان شهادت دهند و اگر 3 نفر با هم نزد قاضی بیایند و شهادت دهند و نفر 4 ام کمی دیرتر برای شهادت نزد قاضی برسد و شهادت دهد، هر چهار نفر شلاق می‌خورند

هشتم: تمام کیفیات و جزئیات شهادت چهار شاهد باید مطابق هم باشد و اگر مثلا یک نفر یا دو نفر از مکان و زاویه متفاوتی خبر دادند جرم اثبات نمی شود.

نهم: شهود باید از روی اختیار آمده باشند و هیچ اکراهی در کار نباشد. در حالی که در این فیلم هاشم به خاطر تهدید شدن خودش و فرزندش، شهادت می‌دهد.

دهم: شهادت آنها باید اینگونه باشد که انجام عمل زنا را دیده باشند.


با توجه به شرایطی که ذکر شد به این نتیجه می‌رسیم که محقق شدن شرایط زنا برای شهود تقریبا غیر ممکن است ، چون هیچ زن و مرد عاقلی این کار را (خصوصا با شرط آخر) در مقابل 4 نفر عادل که عدالت آنها اثبات شده، انجام نمی‌دهند.

از طرفی شهادت هاشم (از اهالی ده) بر علیه ثریا (زن علی) پذیرفته نیست چون در این حالت خودش زانی است و شهادت زانی (مرد زناکار) بر علیه زانیه (زن زنا کار) قبول نمی‌شود و در صورتی که 4 شاهد نیاورد خودش به جرم تهمت به زن، شلاق زده می‌شود.

اثبات زنا شرایط دیگری هم دارد. مثلا اگر تمام شرایط بالا محقق شود ولی زناکار بگوید هنگام انجام این کار به همسرم دسترسی نداشتم (مثلا همسرم در شهر دیگری یا در زندان بود) یا همسرم (به دلیل اعتیاد) توانایی همبستری را نداشت، سنگسار نمی‌شود و فقط تعزیر می‌گردد.

[سابحات]

یک نکته: قرآن در سوره نور آیه 4 در مورد افرادی که به زنان شوهر دار تهمت می زنند و 4 شاهد نمی آورند می گوید:

وَ الَّذِینَ یَرْمُونَ الْمُحْصنَاتِ ثمَّ لَمْ یَأْتُوا بِأَرْبَعَةِ شهَدَاءَ فَاجْلِدُوهُمْ ثَمَانِینَ جَلْدَةً وَ لا تَقْبَلُوا لهُمْ شهَادَةً أَبَداً وَ أُولَئک هُمُ الْفَاسِقُونَون
کسانى که زنان پاکدامن را متهم مى کنند سپس چهار شاهد (بر ادعاى خود) نمى‌آورند آنها را هشتاد تازیانه بزنید، و شهادتشان را هرگز نپذیرید، و آنها فاسقانند.

قرآن در سوره نور آیه 24 در مورد زنان و مردان زناکار می‌فرماید:

الْخَبِیثَاتُ لِلْخَبِیثِینَ وَالْخَبِیثُونَ لِلْخَبِیثَاتِ
زنان خبیث و ناپاک (زنان زناکار) از آن مردان خبیث (مردان زناکار) و ناپاکند، و مردان ناپاک نیز تعلق به زنان ناپاک دارند.

قرآن در مقابل در مورد زنان و مردان پاکدامن می‌گوید:

وَالطَّیِّبَاتُ لِلطَّیِّبِینَ وَالطَّیِّبُونَ لِلطَّیِّبَاتِ
زنان طیب و پاک به مردان طیب و پاک تعلق دارند، و مردان پاک و طیب از آن زنان پاک و طیبند.

تحلیل سنگسار در فیلم:

نوع سنگساردر اين فيلم مخالف حکم اسلام بوده «بنا به5 دليل زیر» و اينگونه سنگسار در زمان اعراب زمان جاهليت رواج داشته که بعداز بعثت پيامبر و آمدن اسلام ، پيامبر اين کار را مخالف اسلام معرفي کرد در صورتي که توي اين فيلم اين عمل به اسم اسلام وحضرت محمد تمام شد.

1- مدرکي که براي حکم سنگسار نياز است بايد مستند و حقيقي باشد نه اين که به شهادت دونفر اکتفا کرد.

2- هنگامي که شخصي محکوم به سنگسار ميشود بايد او را در گودالي گذاشت که شخص جاي تکان خوردن داشته باشد نه اينکه تمام بدن او زير خاک باشد که نتواند تکان بخورد زيرا اون مقدار آزادي براي تکان خوردن به آن خاطر است که فرد بتواند از گودال بيرون بيايد و اگر بتواند بيرون بيايد جان خود را نجات داده است و از اعدام بخشيده ميشود.

3- سنگهايي که استفاده ميشود بايد در اندازه کوچک باشند نه اينکه از پاره آجر استفاده شود.

4- افرادي که حق پرتاب سنگ دارند مشخص شده هستند و هرکسي حق پرتاب سنگ را ندارد.

5- مقدار سنگهاي پرتاب شده مشخص هستند اگر با آن تعداد سنگ فرد هنوز زنده باشد ديگر هيچکس حق پرتاب سنگ را ندارد.

ولی متاسفانه در فیلم عکس تمامی موارد ذکر شده نشان داده شده است...

[سابحات]

توهینی دیگر در این فیلم:
در بخشی از این فیلم اوج کذب و توهین را به ایرانیها نشان میدهد. هنوز مراسم تدفین و ترحیم همسر هاشم تمام نشده، عیان و بسیار هویدا هر همسایه و هم روستایی حمله به خانه هاشم برده و وسائل خانه اش را علنی در روز روشن به غارت میبرند . کجا میشه یک نمونه اینچنینی در ایران پیدا نمود؟


یا همسر هاشم فوت کرده زهرا خاله ثریا به هاشم میگوید مگر نمیدانی مرد نباید به بدن همسر مرده اش نگاه کند و دست بزند؟

ما در زندگینامه و مصائب امیرالمومنین علیه السلام به کرات در زندگی از منابر وعظ شنیده ایم که حضرت علی علیه السلام خودشان بدن مبارک همسرشان را غسل دادند. منظور من از این اشاره این است که این جزء ابتدائی ترین اطلاعات دینی و مذهبی هر ایرانی مسلمان است پس عنوان کردن این مطلب در این فیلم یک هدف را دنبال میکند اینکه اسلام یک دین به دور از عاطفه و رافت و ... میباشد.

1. اگر داستان فیلم مطابق واقع باشد و سنگسار ثریا در ایران روی داده باشد، افرادی که در قتل ثریا دخالت داشته ‌اند(علی شوهر ثریا، حسن روحانی ده و ابراهیم کدخدای ده)، محکوم به قتل عمد هستند و علاوه بر قصاص باید به خاطر نسبت ناروا به ثریا، حکم قذف بر آنها جاری شود. سایر افراد اگر فریب خورده باشند، حکم مشارکت در قتل غیر عمد را در مورد آنها اجراء می‌شود.
2. فیلم سنگسار ثریا مواردی را به اسلام نسبت می دهد که در اسلام وجود ندارد و به عبارتی فیلم پر است از دروغهایی که به اسلام نسبت داده می‌شود.
3. اسلام به دنبال افشای رابطه جنسی که خارج از چارچوب شرع باشد، نیست و شرایط سختی را برای شهود قرار داده تا این موضوع مخفی بماند.
4. فیلمهایی از این دست، به دنبال متزلزل کردن اعتقاد جوانان اسلام است و تلاش می‌کنند تا با نسبتهای دروغ، جوانان فریب دهند و به اسلام بدبین کنند
5. جوابگویی مستدل به اینگونه فیلم‌ها می‌تواند مانع از فریب جوانان به دست فیلمسازانی که دروغ می‌گویند، شود.

با پایان یافتن داستان زندگی ثریا، داستان فرار روزنامه‌نگار فرانسوی از ایران در زمان حال ادامه می‌یابد. او قصد دارد نواری را که ضبط کرده به عنوان سندی علیه نقض حقوق بشر در ایران و سرکوب زنان ایرانی در غرب منتشر کند.
هاليوودي‌ها براي ساخت اين فيلم ضدايراني 5 ميليون دلار هزينه كرده‌اند كه نمونه ای از بی شمار موارد رويکرد سينماي غرب عليه ايران است.

http://www.basij-pardis.com/index.ph...tpage&Itemid=1

[سابحات]

اهداف فیلم سنگسار ثریا و نقد آن

فیلم سنگسار ثریا یکی از فیلمهایی است که دشمنان اسلام در راستای تخریب چهره اسلام ساخته اند هدف عمده این فیلم تخریب چهره رحمانی دین اسلام و ایران در سطح جهان و در شرایطی است که جهان به سمت بیداری عظیم اسلامی در حال حرکت بوده و هر روز موج اسلام گرایی و اسلام خواهی در جهان گستر می یابد لذا برای جلوگیری از گسترش این موج که همزمان با تمامی دنیا اروپا و آمریکا را هم در نوردیده عمال و مزدبگیران جهان سلطه به ساخت فیلمهایی از این دست اقدام می کنند . به منظور مشخص تر شدن ابعاد مختلف این فیلم و نقد آن به نظر می رسد معرفی و نقد از جانب افراد صاحب نظر مناسبتر باشد فلذا مقاله ای که توسط یکی از دانش پژوهان موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی و عضو انجمن فارغ التحصیلان این مرکز به نام آقای دکتر علی رمضانی نگاشته اند عینا خدمت شما تقدیم می گردد .

دربارة این فیلم باید گفت که حقیقتاً سراسر قلب، مسخ و تحریف است، چه از نظر «مجازات اسلامی سنگسار»، و چه از نظر واقعیاتی که در جامعة ایرانی اسلامی ما در گذشته و حال جریان داشته و دارد. همانطور که اشاره شد، فیلم اهداف تبلیغاتی را علیه اسلام و ایران دنبال می­کند. از این رو نمی­توانسته و نخواسته با «واقعیت» مواجه گردد و از آنجا که نمایش «حقیقت حکم سنگسار در اسلام» و بیان فلسفة آن و همچنین نمایش واقعیات جامعة ایرانی می­توانسته به سود اسلام تمام شود، دست به عملی ناجوانمردانه زد و «صداقت» را پای اهداف و مطامع سخیف امپراطوری رسانه­ای غرب ذبح نمود، و در واقع «حقیقت» را «سنگسار» نمود. آری شنیده بودم هنگام نمایش این فیلم در سینماهای آفریقا، زنان بسیاری، نیمه­ های فیلم با چشمانی اشکبار، سالن سینما را ترک می­کردند و تحمل دیدن فیلم را تا پایان آن نداشتند. نگارنده نیز هنگام تماشای فیلم، خصوصاً لحظة اوج آن و هنگام سنگسار، طاقت از کف ربوده و با صدای بلند گریه کردم اما نه برای «سنگسار ثریا»ی موهوم که برای «سنگسار حقیقت» و مظلومیت اسلام، زیرا نه «حکمی با آن شرایط» در اسلام، و نه «جامعه و مردمانی با آن ویژگیها» در ایران، وجود خارجی داشته و دارد و اگر بتوان در تاریخ نمونه­ای از این جنایت­ها را نشان داد احتمالاً در دوره­هایی از قرون وسطای مسیحی و دوران تمدن کنونی غرب را باید نام برد که در آن نه «جسم زن» که «شخصیت» زن سنگسار می­شود. فروپاشی اخلاقی، گسترش و شیوع فساد جنسی و اخلاقی، ترویج بی­بندوباری و همجنس­بازی، فروپاشی خانواده و گسترش روزافزون طلاق، افزایش آمار تولد نوزادان مجهول الهویه که شناختی از پدر خویش ندارند و دهها مورد دیگر در غرب، محصول سنگسار شخصیت ثریاها در غرب است که همه روزه به میزان فراوان انجام می­گیرد. اینها را اضافه کنید به باندهای مافیایی مخوف و سازمان ­یافته­ای که در تجارت و بردگی و قاچاق زنان و دختران در کشورهای غربی فعالیت می­کنند و در این باره حرف بسیار است.

اما دربارة فیلم مزبور نکاتی قابل طرح است که در دو قسمت ذکر می­شود. در قسمت اول فیلم را از نظر اسلام و قانون اسلامی مورد ارزیابی قرار می­دهیم و در قسمت دوم به مطالب اجتماعی خلاف واقع و دروغ که در فیلم به جامعة ما نسبت داده شده است، می­پردازیم. اما قبل از آن لازم است به اختصار نگاهی به فلسفة تشریع حدود و تعزیرات در اسلام داشته باشیم.

[سابحات]

فلسفة تشریع حدود و تعزیرات در اسلام:

اصل در اسلام، رحمت و مغفرت است و اشاره خواهیم کرد که حتی حدود الهی، هم برای فرد گناهکار و هم برای جامعه رحمت است. خدای متعال انسانها را برای رسیدن به کمال و سعادت ابدی، با آیاتش تشویق کرده و یا با برخی دیگر از آیات تنبیه داده و از ارتکاب برخی اعمال که سقوط انسانیت را در پی دارد بر حذر داشته است. با این حال هستند انسانهایی که باز به گناه بیفتند و با ارتکاب اعمالی نظیر سرقت، تجاوز به مال و ناموس مردم، فحشا و منکرات، امنیت مردم و جامعه را مختل کنند. خدای متعال برای نجات و جلوگیری از آلوده شدن این افراد و جامعه، حدّ معیّن کرده است. پس هدف از تشریع حدّ، اصلاح جامعه و فرد است و حتی کسی که اعدام می­شود، مشمول رحمت الهی واقع می­شود و همین اجرای حدّ او را پاک می­کند. حدود و تعزیرات در اسلام، هم برای شخصی که حد بر او اجرا می­شود و هم برای دیگران رحمتند؛ زیرا انسانی که حد می­خورد، تنبیه می­شود و گناه را تکرار نمی­کند. از طرف دیگر برای دیگران نیز عبرت است. خداوند می­خواهد با اجرای حد، افرادی را که زمینة فساد در آنها وجود دارد، از سقوط در حضیض پست­تر از حیوانات نجات دهد و به اوج انسانیت برگرداند.

وجه بازدارندگی حدود

در اینجا به دو مطلب شایان ذکر اشاره می­کنیم: نخست آن که اسلام در حدود، سخت­گیری کرده و مجرم به منظور بازداشتن از گناه، باید تنبیه بدنی شود. چون مجازات مالی بازدارنده نیست. بسیاری مایلند حتی چند برابر دیة معیَّن شده را بدهند تا دستشان قطع نشود یا قصاص نشوند. تنها مجازاتی که مثلاً در آدم­کشی بازدارنده است، قصاص است. وقتی فردی بداند که در مقابل آدم­کشی، خودش را می­کشند، این قطعاً بازدارنده است. همچنین وقتی بداند در مقابل تجاوز ناموسی محصنه، رجم (سنگسار) می­شود و یا اگر غیر محصنه باشد، شلاق می­خورد، یا اگر سرقت کرد دستش را می­بُرند، قطعاً بازدارنده است. چرا اسلام سخت­گیری کرده است؟ چون بسیاری از اوقات تنها سرقت نیست. سارقی که برای سرقت وارد حیطة خصوصی افراد می­شود، اگر در آن لحظه بخواهد به ناموس طرف تجاوز کند و با مقابله شود، آدم هم می­کشد؛ فقط برای این که مالی را سرقت کند؛ از این رو اسلام سخت­گیری می­کند.

دوم آن که، از طرف دیگر اسلام در اثبات جرایم حدّی نیز بسیار سخت­گیری کرده است که بدان اشاره خواهد شد و این بدین خاطر است که به گزاف حد اجرا نشود. اسلام در مقابل اصل آدم­کشی، قصاص را قرار می­دهد، اما از طرفی به عفو تشویق می­کند؛ حتی در حدود آن­قدر تمهیدات به کار برده که تمام عالمان مسلمان بر این عقیده ­اند که تا آنجا که ممکن است بنای حدود بر تخفیف است. اگر زنی بدون شوهر حامله شود، آیا می­شود او را حد زد؟ فقه شیعه می­گوید: ممکن است وطی به شبهه یا تجاوز به عُنف بوده باشد و لذا نباید حد بخورد.

شیعه می­گوید: تُدرَأُ الحدود بالشّبهات؛ یعنی هر جا شبهه دارید نباید حد بزنید. در فقه اسلام موارد متعددی از این باب داریم. وقتی یک زن و مرد را با هم می­گیرند و از قرابت آن­ها سؤال می­کنند، آیا با جواب منفی آنان می­شود حد زد؟ خیر! از آن­ها سؤال هم نباید بشود؛ شاید صیغه خوانده و عقد کرده باشند. همة فقها از روایات استفاده می­کنند: «کان بناء الحد علی التخفیف» و اصلاً مطلوب شرع، سَتر و پوشاندن گناهان است. حاصل آن که در اسلام، حد به منظور اصلاح جامعه و بازدارندگی معیّن شده و تمهیداتی نیز پیش­بینی شده که حد به آسانی اجرا نگردد و به کسی ظلم نشود.

اینک دو قسمت مزبور را پی می­گیریم:

[سابحات]

قسمت اول: ارزیابی فیلم از منظر قانون اسلام

1. اساس فیلم دروغی بزرگ و بهتانی عظیم به اسلام و قوانین آن است . اساساً حد رجم (سنگسار) در اسلام، زمانی برای زناکار ثابت می­شود که زنی با داشتن شوهر و یا مردی با داشتن زن و امکان دسترسی هر یک به همسران خود، تنها به خاطر هوی و هوس و لگدمال کردن اخلاق و عفت عمومی جامعه، عمل زنا را انجام دهد (یعنی زنای محسنه[1]. پس حکم سنگسار برای هر نوع عمل منافی عفت اجرا نمی­شود). راه اثبات زنای محسنه (زنای مرد متأهل و زن شوهردار) از دو طریق صورت می­گیرد:

- با اقرار زن یا مرد زناکار (به شرط داشتن بلوغ و عقل و اختیار و قصد اقرار)، آنهم نه یک مرتبه بلکه حتماً باید 4 مرتبه و به صورت صریح و روشن[2] (نه دو پهلو) باشد. و جالب است بدانیم اگر کسی بر زنایی که موجب سنگسار است چهار مرتبه اقرار کند و سپس انکار کند، سنگسار نمی­شود.[3] در حالی که ما در فیلم بارها از ثریا انکار این مسأله را می­شویم که ملتمسانه می­گوید: «من کاری نکردم». پس از نظر قانون اسلامی، حکم مزبور ثابت نیست.

- با شهادت چهار نفر مرد یا سه مرد و دو زن. و اگر شاهدها کمتر از این تعداد باشند، حد ثابت نمی­شود و باید شاهدها را به جهت تهمتی که زده­اند شلاق زد.[4] آنچه در فیلم می­بینیم آن است که ثریا به خاطر شهادت دروغ دو نفر (شوهر ثریا و هاشم) سنگسار می­شود. سازندگان فیلم اگر انصاف و شهامت می­داشتند، می­بایست صحنه­ های شلاق خوردن این دو نفر را به جهت تهمت زدن به ثریا نشان می­دادند، ولی ظاهراً منافع امپراطوری رسانه­ای غرب ایجاب می­کند که «حقیقت»، «سنگسار» شود و حکم اسلام، وارونه به جهانیان معرفی شود.

2. در جایی از فیلم «کدخدا ابراهیم» ادعایی عجیب را مطرح می­کند و به ثریا می­گوید:

«وقتی مردی اتهامی به زنش می­زنه این وظیفه زنه که بی­گناهی خودش رو اثبات کنه. قانون شرع این طور می­گه. حتی در موردی که زنی از شوهرش شاکی باشه باز هم اثبات ادعا بر عهده زنه. می­فهمی؟!»

همه کسانی که ذره­ ای از قانون مجازات اسلامی اطلاع داشته باشند می­دانند که هر کسی ادعایی را در محکمه اسلامی مطرح می­کند موظف است خودش برای اثبات حرفش سند و مدرک ارائه کند و این نکته هیچ ارتباطی به جنسیت فرد ندارد و – همانگونه که اشاره شد- در تهمت بستن­های بدون سند و مدرک، فرد در مقابل قانون مسئول است تا جایی که در تهمت بستن به نوامیس، کیفرهایی مانند مجازات شلاق پیش­بینی شده و به این ترتیب اهرم­های بازدارنده ­ای برای این مسائل قرار داده شده است. به علاوه شریعت اسلام مقرراتی وضع کرده که معمولًا اثبات رفتارهای منافی عفت غیر ممکن یا فوق العاده دشوار می­شود؛ و تنها دامن افراد بسیار هرزه و هتاک و بی­بندوباری را می­گیرد که بی­توجه به هنجارهای جامعه، حاضر می­شود تمام ارزش­های انسانی و اخلاقی جامعه را لگدکوب هوی­ ها و هوسهای خویش کنند. هر چند شاید ذکر جملة ذیل در اینجا مناسب نباشد، اما به نظر می­آید تعداد افرادی که از جزئیات احکام اسلام آگاهی کامل نداشته باشند، قابل توجه باشد.

فقهاء اسلام در بیان ویژگیهای شهادت در مسألة زنا می­نویسند:

«در شهادت شهود بر زنا، تصریح یا مانند آن بر مشاهدة دخول آلت مرد در عورت زن مانند میلی که در سرمه­دان است یا مشاهدة بیرون آوردن از عورت زن لازم است (آنهم شهود باید علم داشته باشند که این عمل، بدون عقد شرعی یا ملکیت و بدون شبهه و نیز بدون اکراه و اجبار بوده است). و حتی اگر چهار شاهد، اصل مسأله را شهادت دهند که ما دیدیم مثل میل در سرمه­دان، ولی جزئیات آن را اختلاف داشته باشند و مثلاً در زمان و مکان اختلاف داشته باشند، نه تنها شهادتشان پذیرفته نیست بلکه باید بر شهود به دلیل بهتان حد و شلاق زده شود».[5]

أسفا که آنچه در فیلم به نمایش درآمده، فرسنگها با قانون و احکام اسلام فاصله دارد! اصلاً ثریا عمل منافی عفت انجام نداده است. اتهامی که در فیلم به ثریا زده می­شود عبارت است از: لبخند و استراحت (خوابیدن) وی در منزل هاشم!. عملی که در اسلام حتی گناه و خلاف هم محسوب نمی­شود چه رسد به اینکه بخواهد حد – و آنهم حد سنگینی مثل سنگسار- داشته باشد. و حتی فقها تصریح می­کنند که «در بوسیدن و با هم خوابیدن و معانقه و غیر اینها از استمتاعات، حدّی جاری نمی­شود».[6]

3. به علاوه از نظر اسلام شاهدها باید عادل باشند و «شهادت فاسق­ها نه تنها مقبول نیست بلکه (حتی اگر یکی از چهار شاهد فاسق باشد) باید هر چهار شاهد را شلاق زد».[7] و این در حالی است که با توجه به رفتار ظالمانه شوهر ثریا وی قطعاً از عدالت ساقط است و مصداق «فاسق» خواهد بود و طبعاً طبق قانون اسلام باید هر دو شاهد حد و شلاق زده شوند. همچنین چهار شاهد باید یکجا و پشت سر هم به عمل خلاف عفت شهادت بدهند و شهادت جدا جدا به طوری که شائبة تبانی وجود داشته باشد قابل قبول نیست.

4. ماجرای فیلم «سنگسار ثریا» از یک ادعای فمینیستی آب می­خورد؛ و مدعی تبعیض جنسیتی در شرع اسلام و جامعه ایران است، و این در حالی است که از نظر قانون اسلام، حکم مورد اشارة فیلم، برای زن و مرد یکسان است و مختص زنان نیست[8].

5. فیلم در صحنه ­های گوناگون از تناقضاتی آشکار رنج می­برد. در یک مورد، مثلاً «ثریا» را با سری برهنه و با موهای پریشان وارد گودال می­کنند (که البته برای تهییج بیشتر احساسات و عواطف بینندگان با استفادة از زیباییهای زنانگی است!) و در عین حال زنان ده در مواجهه با نامحرم به شکل مضحک و تمسخر آمیزی صورتشان را تا بالای بینی با چادر می­گیرند! و این در حالی است که مجری سنگسار یک به اصطلاح روحانی است! آیا این به اصطلاح روحانی نمی­داند که مرد و زن زناکاری که حکم رجم بر آنها ثابت شده، باید تمام بدن را به شکل کفن بپوشاند؟! در کجای اسلام آمده است که زن در این وضعیت می­تواند کشف حجاب کند؟

6. از نظر اسلام، با اجرای حد الهی گناهکار پاک می­شود (اجرای حد کفارة گناه است)، و باید بر بدن زن و مرد رجم شده نماز خواند و در قبرستان مسلمین دفن کرد، در حالی که بر بدن ثریا نماز خوانده نمی­شود و مردم مسلمان! روستا جنازه را رها می­کنند تا آنجا که دلقک­های خارجی با ترحم پارچه­ای روی جنازه می­اندازند و بعداً چند زن و از جمله زهرا خالة ثریا جنازه را، نه در قبرستان مسلمین، که در کنار یک رودخانه! دفن می­کنند.

7. فیلم، حکم الهی را وسیله­ای برای انتقام­گیری و تشفی خاطر افراد گوناگون معرفی می­کند! همسر ثریا، پدر و پسران وی، روحانی روستا و برخی دیگر چنان سنگ را پرتاب می­کنند که گویی کینة دیرینة با زن داشته و در صدد انتقام گیری­اند. در حالی که در اسلام، حتی آنجا که حکم – با همة شرایط دشوارش – اثبات می­شود، هدف از اجرای حکم، رحمت و رأفت برای گنهکار است. از نظر اسلام، «کسی که بر عهده­اش حدّ می­باشد نباید سنگ بزند»[9]، و قبلاً گفتیم که شوهر ثریا با شهادت دروغ و تهمتی که بر ثریا زد، باید حد زده شود. این در حالی است که اولین سنگی که به ثریا اصابت می­کند را شوهرش می­زند! نیز آنجا که سنگِ پرتاب شده توسط پدر به وی اصابت نمی­کند، یکی از زنان حاضر در صحنه می­گوید: لابد حکمتی در کار است و این زن بی­گناه است که سنگ اصابت نمی­کند. بلافاصله روحانی و کدخدا و شوهر زن، با دست­پاچگی دست به کار می­شوند و شوهر مأمور پرتاب سنگ می­شود تا شبهة به وجود آمده بر طرف شود! و شوهر قبل از پرتاب سنگ به روحانی اطمینان می­دهد که سنگ وی به خطا نخواهد رفت! در حالی که هدف احکام و حدود اسلامی فقط تنبیه و پاک شدن گناهکار و عبرت گرفتن دیگران است نه انتقام گرفتن و تشفی خاطر مشتی کینه­ توز.

8. از منظر فقه اسلامی «اگر زنا با شهادت شهود ثابت شود اول کسی که بر او سنگ می­زند شاهد است»[10]. (و فلسفه­ اش این است که شاهد مسئولیت شرعی و وجدانی شهادت را به دوش بگیرد و شهادت بر عمل منافی عفت در جامعة اسلامی بی ­جهت رایج نشود و افراد جرأت نکنند شهادت دروغ دهند. و این خود دلیلی بر این است که بنای اسلام بر این است که تا جایی که ممکن است گناه علنی نشود و نیازی به اجرای حد پیدا نشود). اما در فیلم برای تحریک احساسات مخاطبین، نخستین سنگ را به دست پدر ثریا می­دهند که از شهود نبوده است. (هر چند سنگی که پدر می­زند به وی برخورد نمی­کند).

9. اسلام می­گوید: «نباید در رجم (سنگسار) به سر و صورت او سنگ زد»[11] در حالی که در فیلم، اولین سنگ به پیشانی زن می­خورد و سنگهای متعددی نیز به سر و صورتش اصابت می­کند تا احساسات و عواطف مخاطب را بیشتر علیه اسلام و احکام و قوانین اسلامی تحریک کند!.

10.«سنگها باید کوچک باشد»[12]، که باز در فیلم در برخی موارد خلاف آن به نمایش گذاشته شده است.

11.از نظر قانون اسلامی، «اگر شهود از محل سنگسار فرار نمایند حکم سنگسار ساقط می­شود»[13] (چون اصل ادعای آنها مورد تردید قرار می­گیرد)، در حالی که هاشم (تنها شاهد به اصطلاح عادل ماجرا) چنین می­کند و از صحنه می­گریزد ولی سنگسار ادامه می­یابد.

[سابحات]

و اما قسمت دوم:
نسبت­های ناروا به جامعة اسلامی و ملت قهرمان ایران

1. تولیدکنندگان فیلم در تهاجم به اسلام و نمادهای اسلامی، از تمام ظرفیت استفاده کردند. هر از چند گاهی عکس بزرگی از حضرت امام خمینی (ره) را نشان می­دهد که گویی مشرِف بر روستا و اتفاقاتی است که می­افتد و این ماجرا با اجازة و یا دستور وی انجام می­گیرد! تضعیف «روحانیتِ اسلام» به همینجا ختم نمی­شود، روحانی روستا – که روی شمر بن ذی الجوشن و هیتلر و صدام و همة جنایت­پیشگان تاریخ را سفید کرده است- در حالی از ثریا تقاضای متعه (ازدواج موقت) می­کند که ثریا شوهر دارد و طبق قانون اسلام، زن در یک زمان نمی­تواند همسر دو مرد باشد! اضافه کنید به اینها پافشاریهای بیجایی که وی در مسألة اجرای حکم سنگسار دارد، همچنین تکبیرها و شهادتین که روحانی با صدای بلند هنگام اصابت سنگ بر ثریا فریاد می­کند که ثمره­ای جز انزجار مخاطب ناآشنا با احکام و قوانین واقعی اسلام، از این شعارها ندارد. همچنین قرآنی که در اکثر صحنه­ها زیر بغل روحانی روستا است، در میان روحانیت ما اصلاً مرسوم نیست و فیلم در صدد است به مخاطب القاء کند رفتارهای ناهنجار و ظالمانة روحانی و دیگر اهالی روستا برگرفته از قرآن است! بسیج و بسیجیان هم از الطاف کریمانة افتراها و ناجوانمردی­های سازندگان فیلم بی­نصیب نماندند! خلاصه اینکه تمامي شخصيت­هاي منفي داستان نماد يکي از نهادها و طیف­های مذهبی و انقلابی هستند. ملا حسن نماد روحانيت است، شوهر ثريا در جائي به عنوان پاسدار معرفی می­شود و پسران ثريا هم قرار است که پاسدار بشوند، دو بسيجي هم با چفیه­ای که بر گردن دارند مسئول جلوگيري از فرار ثريا و روزنامه­نگار هستند، قاضي و بزرگ روستا (کدخدا) هم به نوعي نماد قوه قضائيه است، مردمي که طرفدار اين افراد هستند در نهايت قساوت قلب و بی­سوادی و ساده لوحي معرفي مي­شوند. افراد منفي همگي چهره­ هاي خشک مذهبي و مقدس دارند که تسبیح از آنها جدا نمی­شود!
و البته! چهره ­اي زيبا براي شخصيت ثريا انتخاب مي­شود تا تأثير احساسي فيلم بر مخاطب چند برابر شود.

2. شوهر ثریا نیز ظاهری مذهبی دارد و با داشتن زن و 4 فرزند قصد دارد با دختری 14 ساله ازدواج کند اما وضع مالی‌ او چندان رضایت‌بخش نیست که خرج دو خانواده را متحمل شود، به همین خاطر تصمیم می‌گیرد که ثریا را طلاق دهد! وی وقتی با مخالفت ثریا مواجه می­شود برای رها شدن از این مشکل بزرگ به روحانی روستا پناه می­برد و با کمک او برنامة جنایتکارانة خود را اجرا می­کند! همة اینها تنها بخاطر این است که از شر همسر اولش راحت شود و بتواند آزادانه با دختری دیگر ازدواج کند!

حقا که انصاف و صداقت را فدای هوی و هوس خویش کرده­اند. استثنائاتی اینچنین در هر جامعه­ای ممکن است وجود داشته باشد اما آیا می­توان آن را به صورت قاعده­ ای کلی و عمومی به جامعه­ ای نسبت داد؟! آنهم جامع ه­ای که بر اساس فرهنگ دینی و ملی خویش اهمیت فراوانی برای نهاد خانواده قائل است. آری در غرب خصوصاً بعد از رنسانس و پیدایش دورة جدید و از آغاز تمدن جدید غرب، بنیان خانواده بر باد است! و سازندگان فیلم از آنجا که در غرب زندگی می­کنند حوادث و اتفاقاتی را که در جوامع غربی اتفاق می­افتد را به کرات مشاهده می­کنند و از این رو به این «توهم» دچار شدند که حتماً در دیگر کشورها هم امر به همین منوال است.

متأسفانه باید رسماً مرگ «وجدان» و «صداقت» و «انصاف» را در دنیای به اصطلاح متمدن! و پیشرفتة غربیِ امروز اعلام کرد. دست­اندرکاران فیلم با «خیانت» به یک «ملت» و «فرهنگ» غنی آن، جامعه­ای را متهم کردند که در فرهنگ و اندیشه در میان ملتهای جهان سرآمد است و موجبات تشویش و گمراهی اذهان عمومی ملتها را نسبت به فرهنگ این ملت بزرگ فراهم ساختند.

3. در فیلم وقتی زن هاشم می میرد، زنان ده به خانه او هجوم می برند و ماترک زن هاشم را غارت می کنند!. واقعاً وجدانهای بیدار قضاوت کنند در کجای «ایران اسلامی» چنین اتفاقاتی افتاده یا می­افتد. اسلام به پیروانش دستور می­دهد که برای خانوادة میت تا سه روز غذا ببرند تا لازم نباشد آنها به کار غذا پختن بپردازند و هم اکنون نیز در برخی مناطق ایران مرسوم است که به هنگام فوت شخصی، اهالی آن محل، با پخت غذا و آوردن به مسجد از عزاداران، پذیرایی می­کنند. البته بعید نیست که تهیه­کنندگان فیلم ایران را با نیویورک اشتباه گرفته باشند که وقتی در سال «دو دقیقه» به احترام «ادیسون» برق شهر قطع می­شود بعد از وصل برق، با یک شهر غارت شده مواجه می­شوند!

4. فیلم روایتگر یک نظام مردسالارانه در ایران است. «سیروس نورسته» کارگردان ساکن امریکا با نشان دادن «روستای کوهپایه» به خیال خودش نمادی از جامعه و حکومت ایران را به تصویر کشیده که در آن حقوق زن­ها لگدکوب می­شود، زن­ها همیشه مجبور به سکوت می­شوند و مردهایشان تمام قوانین را به نفع خود تصویب و اجرا می­کنند. این در حالی است که زنان به برکت انقلاب اسلامی، در بسیاری از عرصه­های اجتماعی و سیاسی حضور فعال دارند. بیش از 70 درصد ورودی­های دانشگاهها را زنان و دختران تشکیل می­دهند. در بسیاری از ارگانها و نهادها و ادارات از وزارت گرفته تا نمایندگی مجلس و اعضای شوراها و تا ارگانهای نظامی همچون سپاه و بسیج و نیروی انتظامی و غیره مشارکت و حضور جدی دارند و در برخی عرصه­ها از مردان نیز پیشی گرفته­ اند.

و خلاصه آن که؛ فیلم «سنگسار ثریا» اثری است که از واقعیت های جامعه ایرانی فاصلة بسیار دارد، بیان تصویری و کلامیِ اثر، شعاری است و از صداقت و حسن نیت سازندگانش خبری نیست.

والسلام

[سابحات]

منبع:
http://siasi.porsemani.ir/node/2404

[1] . البته برای «محسنه» شمردن عمل منافی عفت، شرایطی است که فقهاء اسلام، در کتب فقهی ذکر کرده­اند.
[2] . امام خمینی (ره)، تحریر الوسیله، کتاب الحدود، عنوان: «آنچه که زنا به وسیله آن ثابت می­شود»، مسأله 1 و 2.
[3] . همان، مسأله 5.
[4] . همان، مسأله 9.
[5] . امام خمینی (ره)، همان، مسأله 10 و 11.
[6] . همان، مسأله 16.
[7] . همان.
[8] . همان، کتاب الحدود، مسأله 10.
[9] . همان، ذیل عنوان: «در کیفیت واقع ساختن حد»، مسأله 5.
[10] . همان، مسأله 3.
[11] . همان، مسأله 4.
[12] . همان، مسأله 5.
[13] . همان، ذیل عنوان: «ملحقات حد زنا»، مسأله 3. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد رهبري، كد: 2/100133542)