نمایش نتایج: از شماره 1 تا 1 , از مجموع 1

موضوع: حج ائمه

  1. Top | #1

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن فرهنگی
    تاریخ عضویت
    May 2010
    شماره عضویت
    399
    نوشته
    8,168
    تشکر
    20,575
    مورد تشکر
    12,603 در 3,859
    وبلاگ
    34
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض حج ائمه

    حج امام مجتبي (عليه السلام)
    حضرت امام حسن مجتبي (عليه السلام) در سفرهاي حج خود كه بيست و پنج مرتبه بود، خاكسارانه پياده راه مي پيمود و اين پياده روي نه به خاطر نداشتن مركب سواري بوده و نه از دريغ و مضايقه از بذل مال در راه آن، بلكه دستور مي دادند مركب هاي سواري را پيشاپيش يدك مي كشيده اند و خود براي تواضع پياده مي رفتند. تعداد مركب ها آنقدر زياد بود كه موكب خيل باعظمت مي نمود و آن قدر در شخص خواجه تواضع بود كه خاكسارانه مي نمود. به احترام حضرت امام حسن (عليه السلام) برادر عظيم القدرش امام حسين (عليه السلام) هم پياده مي شد، حسنين (عليهما السلام) براي تواضع و درك ثواب پياده راه مي رفتند ولي مركب هاي آنان كه يدك كشيده مي شد پيشاپيش مي رفت. همين كه خلايق مي ديدند كه حسنين (عليهما السلام)از عقب موكب قدم مي زدند، آن ها هم پياده مي شدند. آري، هر كس معرفتش به صاحب اين بيت بيشتر باشد، تواضع و انكسارش، و خشوع و خاكساريش نسبت به صاحب بيت بيشتر و عشق و علاقه اش به محبوب عالم وافرتر و كامل تر است. اين گونه انسان است كه از او جز او نمي خواهد و از وي جز وي نمي طلبد و همين انسان است كه با رسيدن به بيت از بيت چشم پوشيده و محو جمال صاحب بيت مي شود و با زبان حال و اشك ريزان به محضر محبوب و معشوق خود عرضه مي دارد :

    با جناب تو مرا قربت جاني باشد *** ور دل آنجا برسد بيم گراني باشد
    قُرب روحاني اگر هست ميان دل و دوست *** چه تفاوت كند ار بُعد مكاني باشد
    آن نه حسني كه تغير كند از دور زمان *** وين نه عشقي كه در ايام جواني باشد
    چون تو در كون و مكان هم نفسي نتوان يافت *** كه دمي محرم اسرار نهاني باشد
    گر دلم پي به سر گنج رضاي تو برد *** مايه سلطنت هر دو جهاني باشد
    خاطر نازكت ار شد متغير زعماد *** گنه از جانب اين بنده جاني باشد

    حج امام صادق (عليه السلام)
    امام جعفر صادق (عليه السلام) در سفري از سفرهاي حج خود افتخار هم سفري خود را به مالك بن انس داد.وقتي به ميقات رسيدند، مالك مي گويد :هنگام احرام كه راحله شتر امام (عليه السلام) به صحرا برسيد هرچه مي خواست لبيك را به صداي بلند بگويد، صدا در گلوي او گلوگير و متقطع مي شد و نزديك بود از راحله بيفتد.من گفتم : اي پسر رسول خدا ! لبيك بگو، چاره اي نيست از اين كه بگويي، فرمود :اي پسر ابو عامر ! چسان جسارت و جرأت كنم كه بگويم : « لَبَّيْكَ اللّهُمَّ لَبَّيْكَ ». ترس و هراس و وحشت از آن دارم كه خداي عزت و جلال به من بگويد : « لالَبَّيْكَ ».امام (عليه السلام) است كه با معرفت كامل در ميقات حريم الهي حاضر مي گردد. البته مشاعر آن انسان الهي مستغرق معنويات وحي آسماني مي شود و تمام اسرار حرم را در ميقاتگاه درمي يابد و حد و حدود خود را با حد و حدود اين بارگاه تطابق مي دهد، او از حد و حدود اين سرحد واقف است و از همه جهات به حد و حدود خويشتن هم مو به مو آگاه است، البته وقتي با حد و حدود حريم كبريايي خود را مقابل مي بيند، لكنت در زبان مي آيد و وقفه به او رخ مي دهد و مالك خود نيست.ديده ايد كه در مقابل كوه، انسان چقدر خود را كوچك مي بيند، عظمت كبريايي را كوه كوه از همه جانب فرض كنيد كه انسان از همه طرف كوچك مي شود.در مقابل آن عظمت بي نهايت در بي نهايت، اين موجود كوچك چه كند و چگونه بايستد و چه بگويد ؟امام صادق (عليه السلام) در سفر حج ديگر، افتخار هم كجاوگي خود را به ابان بن تغلب داده بودند. وي بزرگ اصحاب امام باقر (عليه السلام) بود و سي هزار حديث از امام جعفر صادق (عليه السلام) روايت كرده است. وقتي ابان به مدينه وارد مي شده، يك ستون از مسجد الرسول (صلّي الله عليه وآله) را به او اختصاص مي داده اند كه جلوس كرده، تدريس كند، امام (عليه السلام) به او فرموده بود : اي ابان ! در مسجد مدينه جلوس كن و فتوي بده كه من دوست دارم مثل تو در شيعيان من باشد ـ ابان در مورد حج امام مي گويد :وقتي امام صادق (عليه السلام) به سرحد حرم رسيد، ميله هاي اعلام حرم پيدا شد، دستور فرمود :شتر را نگه داشتند و پياده شد، ابان هم پياده شد، ابان مي گويد : امام براي ورود به حرم غسل كرد، من هم غسل كردم، بعد امام دعاي ورود به حرم را خواند و گريست، سپس براي ورود به حرم پاها را برهنه كرد و با پاي برهنه در حال تواضع قدم در حرم نهاد و قدم برداشت و فرمود :اي ابان ! هر كس اين عمل را بجا آورد، براي خدا، اينطور كه من بجا آوردم و تو ديدي، خداي سبحان صد هزار سيئه از او محو مي كند و صد هزار حسنه براي او مي نويسد و صد هزار درجه براي او ترفيع دهد و صد هزار حاجت او را برآورد.
    امضاء

  2.  

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق از جمله طراحی قالب برای سایت آیه های انتظار محفوظ می باشد © طراحی و ویرایش Masoomi