پرچم حضرت مهدی عج الله تعالی ظهوره
در روايات آمده پرچم حضرت مهدي (عج) هنگام ظهور، همان پرچم پيامبر اكرم(ص) است.
امام صادق (ع) فرمود: «مَعَهُ رَايَةُ رَسُول اللّه (ص)؛ همراه او پرچم پيامبر اكرم است.»
آنگاه آن حضرت در پاسخ شخصي كه پرسيد: «آيا نزد او است يا اينكه براي او آورده ميشود؟
فرمود: «بلكه جبرئيل آن را خواهد آورد.»
سپس فرمود: با آن پرچم، بر هيچ [قوم ستمگري] نميگذرد، مگر آنكه خداوند" آنها را هلاك ميسازد.[324]
شبيه همين روايت از امام سجاد علیه السلام نيز نقل شده است.[325]
اهميّت اين امر، به قدري است كه در غيبت نعماني بابي تدوين شده است با اين عنوان كه پرچم پيامبر(ص) بعد از جنگ جمل، باز نخواهد شد؛ مگر به دست قائم4 .[326]
امام صادق علیه السلام دربارة آن پرچم به ابوبصير فرمود:
اي ابا محمد! به خدا سوگند! آن پرچم نه از پنبه است و نه از كتان و نه از ابريشم و نه از حرير. سپس در پاسخ از جنس آن، فرمود:
از ورق (برگ) بهشتي است. رسولخدا صلی الله علیه و آله روز بدر، آن را برافراشت و بعد، آن را در هم پيچيد و به علي علیه السلام داد. همچنان نزد علي علیه السلام بود، تا هنگامي كه روز بصره فرا رسيد، آن را برافراشت. و خداوند" پيروزي را نصيب او ساخت. سپس آن حضرت آن را در هم پيچيد و آن اينجا نزد ما است. هيچ كس آن را نخواهد گشود، تا آن گاه كه قائم (عج) قيام كند و چون او قيام نمود، آن را برخواهد افراشت.[327]
و از امام علي علیه السلام روايت شده است:
آنگاه كه مهدي پرچم خويش را به اهتزاز در آورد، بين مشرق و مغرب براي او روشن خواهد شد.[328]
پی نوشت
[324] . «بَلْ يُؤْتَى بِهَا يَأْتِيهِ بِهَا جَبْرَئِيلُ علیه السلام...»، نعماني، الغيبة، ص309، ح4؛ و ر.ك: كمال الدين و تمام النعمة، ج2، ص672، ح23.
[325] . ر.ك: محمد باقر مجلسي، بحارالانوار، ج51، ص135، ح3.
[326] . نعماني، الغيبة، ص307.
[327] . «يا اَبا مُحَمَّدٍ ما هِيَ وَاللَّهِ قُطْنٌ وَلاکَتانٌ وَلاقَزٌّ وَلاحَريرٌ. قُلْتُ: فَمِنْ اَيِّ شَيْءٍ هِيَ قالَ مِن وَرَقِ الجَنّةِ نَشَرَها رَسُولُ اللّهِ9 يَومَ بَدرٍ ثُمَّ لَفَّها وَدَفَعَها اِلَي عَليّ7 فَلَمْ تَزَلْ عِنْدَ عَليٍّ حَتَّي اِذا کانَ يَوْمَ البَصْرَةِ نَشَرَها اَميرُالمُؤمِنينَ فَفَتَحَ اللَّهُ عَلَيهِ ثُمَّ لَفَّها وَهِيَ عِندَنا هُناکَ لا يَنْشُرُها اَحَدٌ حَتَّي يَقُومَ القائِمُ فَاِذا هُوَ قامَ نَشَرَها...»، همان، ص307، ح2.
[328] . «اِذا هَزَّ رايَتَهُ اَضاءَ لَها ما بَيْنَ المَشْرِقِ وَالمَغْرِبِ»، كمالالدين و تمامالنعمة، ج2، ص653، ح17.