«قیمت‌ها همه جا حضور دارند»

[*~* مهسا *~*]

این استدلالات ضعیف‌تر از آنی هستند که در ظاهر به نظر می‌رسند. بیشتر مهاجران غیرقانونی با استفاده از کارت‌های هویت ساختگی در دفاتر کار می‌کنند و مثل هر کارگر دیگری، مالیات از حقوقشان کم می‌شود. آنها نمی‌توانند از مزایای بیشتر برنامه‌های دولتی بهره‌مند شوند. و شواهد اندکی موجود است که مهاجران دستمزد کارگران آمریکایی را پایین می‌آورند. فقط برخی بخش‌ها وجود دارند چون که کار مهاجران ارزان است- صنعت کشاورزی کالیفرنیا به ذهن می‌رسد. در حالت نبود مهاجران، مشاغل در کشتزارها در کنار انواع مشاغل از مزارع تا کارخانه بسته‌بندی ناپدید خواهد شد. آنگاه به جای تولید توت فرنگی و مارچوبه، آنها را از خارج وارد خواهیم کرد

[*~* مهسا *~*]

مهاجران غیرقانونی بر قیمت‌ها در آمریکا تاثیر می‌گذارند. یک بررسی محاسبه کرد جهش تعداد مهاجراني که بین سال‌های 1980 تا 200 تجربه شد، میانگین قیمت خدمات از قبیل خانه‌داری یا باغبانی را بیش از 9 درصد کاهش داد که عمدتا ناشی از دستمزدهای کمتر برای این مشاغل بوده است. با این حال، مهاجرت تاثیر ناچیزی بر دستمزد آمریکایی‌ها داشت چون که مهاجران فقیر غیرقانونی در بازار کار با سایر مهاجران فقیر غیرقانونی رقابت می‌کنند

[*~* مهسا *~*]

سیاست مهاجرت را همیشه کسانی تعیین کرده‌اند که هزینه‌ها را متحمل شده و فایده‌ها را به سمت خود می‌کشند. نظام سیاسی، مهاجران غیرقانونی را تحمل می‌کند چون کار ارزان آنها برای کشت و صنعت و سایر صنایع مفید است. این مهاجران برای آمریکایی‌های طبقه متوسط ، پرستاران ارزان فراهم می‌کنند. پس با وجود حمایت ظاهری روسای جمهور از نیاز به اصلاح قانون مهاجرت، هیچ کار مشخصی انجام نخواهد شد. ایجاد مسیر قانونی برای مهاجران غیرقانونی در آمریکا تا کار کنند، از جنبه سیاسی پرریسک بوده و انگیزه بزرگی برای جریان‌های غیرقانونی‌تر فراهم می‌سازد. برعکس، جلوگیری کامل از مهاجرت غیرقانونی نیز هزینه وحشتناکی دارد. وضعیت موجود تقریبا شبیه حالت خانه‌به دوشی مهاجران است

[*~* مهسا *~*]

فراز و فرود مهاجرت همچنان ادامه خواهد یافت؛ فراز و فرودي كه با اندازه‌گیری احتمال یافتن مشاغل با حداقل دستمزد- نخستین قدم بر نردبان رونق و رفاه- توسط مهاجران بالقوه در برابر هزینه‌هایی تعیین می‌شود که مرزداری خشن تحمیل می‌کند. قیمت هر از گاهی بسیار بالا خواهد بود. با اوج گرفتن بیکاری پس از بحران مالی 2008، بیشتر مهاجران بالقوه تصمیم به ماندن در کشور خود گرفتند. وزارت امنیت داخله برآورد می‌کند که جمعیت مهاجران غیرقانونی از اوج خود در سال 2007 با 1 میلیون نفر کاهش به 8/10 میلیون در سال 2009 رسید، اما ثابت خواهد شد این افت چیزی بیش از یک نوسان گذرا در روند گسترده تاریخی نیست

[*~* مهسا *~*]

ظرفیت قیمت‌ها در شکل‌دهی به انتخاب‌های مردم را در نظر بگیرید. تقریبا شگفت‌آور است که دولت‌ها از قیمت‌ها بیش از این برای هدایت رفتار مردم استفاده نمی‌کنند. برای نمونه، جوش و خروش برای تندرستی عمومی شاید روش خوبی برای آگاه‌سازی مردم از خطرات رفتارهای معین مثل سیگارکشیدن یا مصرف مواد مخدر باشد، اما آنها هیچ وقت تاثیری شبیه قیمت‌ها در وادار کردن مردم به ترک چنین رفتاری را ندارند. چهار دهه پس از اینکه ریچارد نیکسون «جنگ علیه موادمخدر» را شروع کرد، همچنان مصرف مواد با سرسختی محبوب مانده است. بین 1988 تا 2009، درصد دانش‌آموزان سال آخر دبیرستان که تایید کردند در یک ماه گذشته مواد مصرف کردند از 16 درصد به 23 درصد افزایش یافت. سهم نوجوانانی که در همان دوره سیگار کشیده بودند از 28 درصد به 20 درصد کاهش یافت.

[*~* مهسا *~*]

این حالت تناقض‌نمایی است. با اینکه خرید سیگار برای نوجوانان غیرقانونی است بزرگسالان به راحتی می‌توانند سیگار تهیه کنند. برعکس، خرید مواد مخدر برای هر کسی غیرقانونی است. اگر کسی با یک ذره کوکائین در ایالت ایلینویز گیر بیفتد به سه سال زندان محکوم می‌شود. با این حال تفاوت از حالت تناقض‌نما بودن خارج می‌شود اگر ببینیم چگونه قیمت این کارهای بد طی زمان تغییر کرده است. مجموعه مالیات‌های شهری، ایالتی و فدرال، قیمت یک بسته سیگار را از 1990 تاکنون حدود 20/5 دلار افزایش داده است. در اول ژولای 2010 کمترین قیمت یک بسته سیگار در شهر نیویورک با 6/1 دلار افزایش به 80/10دلار رسید که 5/7 دلار از این مبلغ مالیات است. برعکس، قیمت خرده فروشی یک گرم کوکائین در خیابان‌های نیویورک در سال 2007 رقم 101 دلار بود که حدود 27 درصد کمتر از 1991 است. قیمت هروئین 41 درصد سقوط کرده و به 320 دلار رسید. کاهش قیمت‌ها بیانگر شکست سیاست‌هایی است که عرضه مواد مخدر غیرقانونی را به درون بازار آمریکا متوقف می‌سازد. اما این شکست یک راه‌حل نهانی را نیز نشان می‌دهد: با قیمت به حد کافی بالا، نوجوانان از بازار خارج خواهند شد. قانونمند کردن مواد مخدر و سپس مالیات گرفتن از آن شاید مسیر کارآمدتری برای جلوگیری از مصرف مواد باشد

[*~* مهسا *~*]

ملاحظه کنید با دخالت دولت در ارزان کردن قیمت بنزین چه چیزی توانستیم به‌دست آوریم. در آمریکا، بنزین ارزان به مردم امکان داد تا به خانه‌هایی بزرگ‌تر و دورتر از محل کار، مدرسه و مراکز خرید حرکت کنند. دقیقا در یک دهه گذشته، میانه میزان آمد و شد آمریکایی‌ها به محل کار از 15 کیلومتر به 18 کیلومتر افزایش یافت. زیربنای یک مسکن معمولی نیز بیش از 3 درصد بیشتر شد.

[*~* مهسا *~*]

شهرهای اروپا به ندرت بی‌حساب گسترش یافتند. این شهرها صدها سال قبل ساخته شده بودند زمانی که مسافت‌های طولانی را طی کردند، هزینه زیادی برحسب زمان و زحمت می‌برد. طی انقلاب فرانسه، فرار لویی شانزدهم از پاریس به وارنس به مسافت 250 کیلومتر، بیست و یک ساعت طول کشید. گسترش یافتن امروزی شهرها به واسطه مالیات بر بنزین محدود شده است. اروپایی‌ها دو تا سه برابر آمریکایی‌ها بابت بنزین می‌پردازند. این از دلایلی است که چرا هیستون در تگزاس تقریبا جمعیتی به اندازه شهر بندری هامبورگ دارد، اما در هر مایل مربع آن 2500 نفر کمتر زندگی می‌کنند. با تمام تفاوت‌ها بین شکل‌بندی شهرهای آمریکایی و اروپای غربی، آنها به طرز عجیبی بسیار متفاوت از توسعه شهرها در بلوک شوروی هستند جایی که قیمت‌های بازار نقش اندکی در تخصیص زمین ایفا می‌کند

[*~* مهسا *~*]

هفتاد سال تخصیص کمونیستی توسط فرامین بوروکراتیک، مناظر شهری ایجاد کرد که با کارخانجات قدیمی لکه‌دار می‌شد که در مناطق اولیه مرکز شهر رو به ویرانی می‌گذاشتند در حالی که مناطق مسکونی در فاصله‌های دورتر از مرکز شهر از طریق حلقه‌های آپارتمان‌های عصر استالین، عصر خروشچف و عصر برژنف گسترش می‌یافتند. یک بررسی که کارشناسان برنامه‌ریزی و تامین مسکن بانک جهانی پس از فروپاشی شوروی انجام دادند دریافت که 5/31 درصد از مناطق گسترش یافته در مسکو در تصرف صنایع بود در حالی که این نسبت در سئول 6 درصد و در هنگ کنگ و پاریس 5 درصد بود. در پاریس که مردم هزینه بالایی برای زندگی در نزدیک مرکز شهر و امکانات رفاهی آن می‌پردازند، تراکم جمعیت در سه کیلومتری مرکز شهر به اوج می‌رسد. در مسکو این تراکم در پانزده کیلومتری شهر به اوج می‌رسد

[*~* مهسا *~*]

قیمت‌ها بسیاری از پویایی‌های پراکنده در طول تاریخ بشر را معنادار می‌سازند. پیشرفت‌ها در فناوری حمل و نقل که هزینه فاصله را کاهش داد نخستین موج بزرگ از جهانی‌شدن اقتصادی در قرن نوزدهم را ممکن كرد. شیوع چاقی محکوم به وقوع بود؛ زمانی که بدن‌های طراحی‌شده برای بقا در یک محیط غذای کمیاب که هر وقت می‌توانستند تا خرخره می‌خوردند، خودشان را در محیط انباشته از کالری‌های ارزان و فراوانی یافتند که فناوری مدرن با خود آورد.