با اين حال، عملکرد بورس اوراق بهادار تهران نشان مي دهد که بازار متشکل سرمايه، در عمل جايگاه واقعي و شايسته خود را در اقتصاد ملي به دست نياورده است؛ به گونه اي که ميانگين سهم منابع تامين شده توسط اين نهاد در مقايسه با تشکيل سرمايه ثابت ناخالص داخلي، از مرز 6/1 درصد فراتر نرفته است.
اگر بخواهيم بازار سرمايه پيشرفتهاي قابل ملاحظه اي داشته و در دراز مدت به فعاليت اقتصادي خود ادامه دهد بايد بتواند به عنوان يک وسيله موثر و کارا براي بسيج منابع و پس انداز مورد استفاده دولت و بخش خصوصي قرار گيرد