بانوی آسمانی
بالاترین مرتبه کمال انسانیت ، مقام عصمت است که رضا و غضب انسان در همه امور، بر مدار رضا و غضب خدا باشد .
اگر عصمت کبری به آن است که انسان کامل به جایی برسد که در همه امور ، به رضای خدا راضی شود و به غضب خدا ، غضب کند ؛
فاطمه زهرا کسی است که خداوند متعال به رضای او راضی میشود و به غضب او ، غضب میکند و این مقامی است که منشأ حیرت انسانهای کامل است . . .
اوست که در مکاشفات یوحنا ، علامتی است عظیم که در آسمان ظاهر شده ؛ زنی که آفتاب را در بر دارد و ماه زیر پایش ، و بر سر تاجی از 12 ستاره دارد . (1)
اوست که همسر و مادر دوازده رئیس از اولاد اسماعیل است که خداوند در سِفر تکوین تورات ، به حضرت ابراهیم خبر داد . (2)
او در سوره " دخان " ، تـأویـل " شب مبارکه " ای اسـت که در آن " هر امر استواری فیصله مییابد ". (3)
او در زمانه ، یگانه زنی است که خداوند متعال ، دعای او را در روز مباهله ، هم طراز دعای پیامبر اکرم و امیرالمؤمنین قرار داده است .
اوست که در شب معراج رسول خدا دید که بر در بهشت نوشته شده است : " فاطمة خیرة الله " (4)
در شخصیت او همین بس که اول شخص وارد شونده بر بساط قرب الهی ، اوست ؛ چرا که رسول خدا فرمود :
" فاطمه نخستین کسی است که به بهشت وارد میشود . " (5)
او یگانه گوهری است که خداوند به بعثت پیغمبر خاتم بر مؤمنین منت نهاد ( سوره آل عمران آیه 64 ) و به وجود آن گوهر ، بر آن سرور منت نهاد و فرمود :
" ما به تو کوثر دادیم ، پس بر پروردگارت درود فرست و قربانی کن ، " (6)
آیا پس از رحلت رسول خدا ، چه شد که چنین کسی با دلی پر درد ، گفت :
" بر من مصیبت هائی فرود آمد که هرگاه بر روزهای روشن فرود میآمد ، چونان شب ، تیره و تار میشدند " (7) ،
و هنگامی که به خاک سپرده شد ، از بدن رنجور او ، شبحی باقی مانده بود . " مانند شبحی گشته بود " (8) و امیرالمؤمنین در این مصیبت ، آنچنان از پای درآمد که به رسول خدا گفت :
"اما اندوه من ( در فقدان فاطمه ) همیشگی است و از این پس هر شب من ، تا به سحر به بیداری خواهد گذشت " (9)
علی بن عیسی اربلی داستان شهادت فاطمه (سلام الله علیها) را نقل کرده تا آنجا که میگوید :
هنگامی که زهرا (سلام الله علیها) از دنیا رفت و به شهادت رسید ، پارچهای بر روی پیکر مطهر او کشیده شده بود ،
اسماء گوید در این وقت ، حسن و حسین (علیهماالسلام) واردشده و گفتند :
ای اسماء ! مادر ما ، در چنین وقتی نمیخوابید !؟ ؛ اسماء عرض کرد :
ای فرزندان رسول خدا ، مادرتان نخوابیده ، بلکه از دنیا رفته است!
حسن ( علیه السلام ) که این سخن را شنیـد ، خود را روی بدن مطهـر مادر انداخـته و صورتـش را میبوسید و میگفت :
"مادر جان ! پیش از آنکه جان از بدنم بیرون رود ، با من سخن بگو" (10)
حسین (علیه السلام) پیش آمده ، پای مادر را میبوسید و میگفت :
" مادر جان من فرزند تو حسین هستم، با من سخن بگوی، پیش از آنکه قلبم بشکافد و مرگم فرا رسد! " (11) . . . .
پی نوشت:
1) مکاشفات یوحنای رسول ، باب 12
2) باب 17 در سِـفـر تکوین تورات
3) " انا انزلناه فی لیـلـة مبارکة انا کنا منـذرین – فیها یفـرق کل امر حکـیم " ، ( سوره مبارکه دخان ، آیه 3 و 4 )
4) " فاطمه ، برگزیده خداست " ، ( تاریخ بغداد ، جلد 1 ، صفحه 274 )
5) " اول شخص یدخل الجنة ، فاطمه " ، ( میزان الإعـتدال ، جلد 2 ، صفحه 131 )
6) " انا اعطیناک الکوثر – فصل لربک وانحر" ، سوره مبارکه کوثر ، آیات 1 و 2
7) " صبت علی مصائب لو انها ثبت علی الایام صرن لیالیا " ، ( بحارالأنوار جلد 79 صفحه 106)
8) " و صارت کالخـیال " ، ( دعائم الإسلام ، جلد 1 ، صفحه 232 )
9) " امّا حزنی فـسرمد و امّا لیلی فـمـسهّـد " ، ( نهج الـبلاغه ، خطبه شماره 202 )
10) " یا امّاه ! کـلمینی قبلان تفارق روحی بدنی "
11) " یا امّاه ! انا ابنک الحسین ، کـلمینی قبلان یتصدع قلبی فأموت " به نقل از کشف الغمه جلد2 – صفحه 126
بخش عترت و سیره تبیان
منبع: فرازی از بیانات آیت الله العظمی وحید خراسانی ( با اندکی تصرف )