آن مرد شروع كرد به بيان كردن و حضرت أميرالمؤمنين
ص 223
عليه السّلام يكايك را جواب گفتند. و اين روايت بسيار مفصّل و طولاني است و در كتاب «توحيد» صدوق طبع حيدري، از ص 254 تا ص 269 بيان شده است. ولي ما موضع حاجت خود را راجع به ادّعاي تناقض و تنافي در آيات قبض روح، از آن انتخاب و در اينجا بيان ميكنيم:
حضرت أميرالمؤمنين عليه السّلام فرمودند: و آنچه بيان كردي از آيات قبض روح مانند قوله:
قُلْ يَتَوَفَّـیـٰكُم مَّلَكُ الْمَوْتِ الَّذِي وُكِّلَ بِكُمْ ثُمَّ إِلَي' رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ
و قوله: اللَهُ يَتَوَفَّي الانفُسَ حِينَ مَوْتِهَا
و قوله: تَوَفَّتْهُ رُسُلُنَا وَ هُمْ لَا يُفَرِّطُونَ
و قوله: الَّذِينَ تَتَوَفَّـیـٰهُمُ الْمَلَائِكَةُ ظَالِمِيٓ أَنفُسِهِمْ
و قوله: تَتَوَفَّـیـٰهُمُ الْمَلَائِكَةُ طَيِّبِينَ يَقُولُونَ سَلَـٰمٌ عَلَيْكُم،
پس بدان كه خداوند تبارك و تعالي تدبير امور خود را به هر كيفيّتي كه بخواهد ميكند، و از مخلوقات خود هر كدام را كه بخواهد به هر كاري كه بخواهد ميگمارد.
امّا ملك الموت، خداوند او را بر قبض روح بندگان خاصّ خود كه اراده كرده است گماشته تا بالمباشره ارواح آنان را قبض كند.
و دستهاي از فرشتگان خاصّ خود را براي قبض روح افرادي از بندگان خود كه اراده فرموده است قرار داده است.
فرشتگاني را كه خداوند عزّوجلّ نام آنان را برده، آنان را مأمور افراد معيّن و مشخّصي از مخلوقات خود فرموده است.
خداوند تبارك و تعالي تدبير امور را به هر كيفيّتي كه اراده كند و مشيّتش تعلّق گيرد مينمايد.