1. عظمت قرآن
خداوند متعال در هر آیهای که از خود قرآن سخن گفته، قرآن را با عظمت یاد کرده است.از جمله، آیاتی که قرآن را با صفت مجید ذکر کرده است:
«ق وَ الْقُرْءَانِ الْمَجِيدِ»[6]
«قاف، سوگند به قرآن مجيد»
از این آیه، دو نکته به دست میآید: اول اینکه حروف مقطعه در آغاز سوره برای بیان عظمت و بزرگی قرآن است و دوم اینکه "مجيد" از ماده "مجد" به معنى شرافت گسترده است. از آنجا كه قرآن عظمت و شرافتى بى پايان دارد، كلمهی "مجيد" از هر نظر سزاوار آن است؛ ظاهرش زيبا، محتوايش عظيم، دستوراتش عالى و برنامههايش آموزنده و حياتبخش است.[7]
و در جای دیگر میفرماید
«بَلْ هُوَ قُرْءَانٌ مجَّيد»[8]
«(اين آيات، سحر و دروغ نيست،) بلكه قرآن با عظمت است»
صفت مجيد براى قرآن جهت بيان رفعت مقام، قدرت نفوذ و پايدارى آنست.[9]
ـــــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــــ
[6]. ق/1.
[7]. مكارم شیرازی، ناصر و همکاران؛ تفسیر نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامیة، 1374ش، چاپ اول، ج22، ص227.
[8]. بروج/21.
[9]. طالقانى، سید محمود؛ پرتوى از قرآن، تهران، شركت سهامى انتشار، 1362ش، چاپ چهارم، ج3، ص319.