۳ ـ در روایت دیگرى فرمود:
« یا أیها الناس إنى تارك فیكم أمرین لن تضلوا إن اتبعتموهما » ;
همچنان كه در مباحث قبل اشاره شد، هدایت انسان از جهت خصوصیت خلقت او موجب سعادت ابدى ، و ضلالتش موجب شقاوت ابدى است ، چرا كه انسان عصاره موجودات جهان است، و موجودى است دنیوى ، برزخى ، اخروى ، ملكى و ملكوتى، و وابسته به عالم خلق و امر، و مخلوقى است براى بقا نه فنا ; و چنین هدایتى ممكن نیست جز به تعلیم و تربیتِ وحى الهى كه نور مقّدس از ظلمات است :
( قَدْ جَآءَكُم مِّنَ اللَّهِ نُورٌ وَ كِتَـبٌ مُّبِینٌ )۱۸ ;
و بنابر قانون تناسب و سنخیت، معلّم آن هم باید معصوم از خطا و هوى باشد، و چون با تمسّك به این هدایت و هادىِ معصوم، بشر از ضلالتهاى فكرى و اخلاقى و عملى بیمه مى شود، فرمود :
« لن تضلوا إن اتبعتموهما ».