(((((مادر مهربونم پناه دلم ))))

[خادمه زینب کبری(س)]

مادر جان

جای خالی تو تا میبینم

آتیش میگیره دل بین سینه ام



مادرم وقتی بود آسمان آبی بود عشق با روح نسیم
در سکوت پرش شب پره ها

روی ایوان هراس من و ما
با صدای وزش برگ سپیدارسر کوچه ی ما می رقصید.

مادرم وقتی بود
همه چی آبی بود،
آسمان، آب، زمین،
من و تو ، عشق، سپیدار ، سبد، سیب همه آبی بود

[خادمه زینب کبری(س)]

مادرم وقتی بود



گنبد مسجد رویای پر از خاطره اش
با دو گلدسته ی گلبانگ گل آواز نماز
همگی آبی بود
روی سجاده ی پنهان نماز عشقش
در فضای همه از پوشش عطر گل یاس،
سجده ی عشق به پابوس سلامش می رفت.

[خادمه زینب کبری(س)]

مادرم وقتی بود
عشق هم آبی بود
مادرم هم گل بود
و هر از چند صباحی که گلی را می یافت
مادرم همچو چکاوک سر یک بید بلند
غرق در عطر نسیم گل سرخ
مادرم هم می خواند.

مادرم وقتی رفت،
آسمان طوسی شد،
پرده ی قرمز عنابی همسایه ی ما،

در نوازش با باد
خارج از پنجره در می غلتید،
ماهی تنگ بلور،
رنگ در باخت و بر بام بلورین پر از آب تپید.

[خادمه زینب کبری(س)]

مادرم وقتی رفت،
آسمان طوسی شد،
همه چی طوسی شد،
روح در غربت تنهایی باغ،
باغ در غربت تنهایی گل،
گل بدون گلبرگ،
ومن خسته که در غربت آن روح بلند
دست در دست کلام و غزل حافظ عشق
به تفال با او،
در کنار چمن مزرعه خاطره ها

وزش باد به نجوای دل و جان آمد:
بوسه ای از لب لعلش نچشیدیم و برفت
روی مه پیکر او سیر ندیدیم و برفت .
همچو حافظ همه شب ناله و زاری کردیم
کای دریغا بوصالش نرسیدیم و برفت

[خادمه زینب کبری(س)]

مامان جات خالیه کجایی عزیزم
کجایی قرار دلم مادر



مامان خوبم

[خادمه زینب کبری(س)]

مادر بهشت من همه آغوش گرم تست
گوئی سرم هنوز ببالین گرم تست

پیوسته درهوای توچشمم به جستجوست
هرلحظه باخیال توجانم به گفتگوست

در خواب و خیال همه با توام هنوز
تنهائیم مباد که تیره است بی تو روز

دائم حریم قدس تو احساس میکنم
احساس قدس آن دم انفاس میکنم

موسیقی بهشت همانا صدای تست
گوش دلم به زمزمه لای لای تست

مادر به قصه های تو میخفت غصه ها
میرفت چشم و گوش بدنبال قصه ها

با شادیت نبود غمی را مجال ایست
امّا به گریه تو هم آفاق میگریست

صد قصه عشق بودی ومیخواندمت مدام
رفتیّ و ماند قصه صد عشق ناتمام

ای سینه داشته سپر هر بلای من
اکنون بکن شفاعت من با خدای من

امروز هستیم به امید دعای تست
فردا کلید باغ بهشتم رضای تست

این راز آن حدیث که نقل از پیمبر ست
جنت نهاده زیر قدمهای مادر ست

[خادمه زینب کبری(س)]

دلم می خواست تا آخر دنیا با تو باشم و گلهای
سرخ عشق را به تو هدیه کنم.دلم می خواست
تاچی از گلهای نرگس و نسترن و سبدی از گل
یاس به پاس تمام زحمات به پایت بریزم و بر
دستهای خسته و مهربانت گل بوسه های عشق
را بنشانم .اما افسوس!افسوس که گل وجودت
پژمرد و من در حسرت دیدارت ای مادر مهربانم
هر هفته مزارت را زیارت می کنم..........

دوستت دارم مادر

[خادمه زینب کبری(س)]

چرا مادر نمیایی به خانه

ای مادر بعد تو هیچ چیز دوست داشتنی نیست

کوه غصه از دلم رفتنی نیست

غم عشق تو رو من به کی بگم؟

همه ی حرفها که اخه گفتنی نیست

[خادمه زینب کبری(س)]

مامان مامان خوبم دلم برات تنگ شده



مامان خوبم دلم گرفته.........

میدونم که میدونی چرا

خدا داند(مادر) که دلم اتش گرفته

از ان روزی که رفتی

[خادمه زینب کبری(س)]

مامان مامان گلم

من تحمل دوریتو ندارم مامان مامان خوبم



مـــــادر ؛ ای مـــــادر خـــوبــــــــم !
خـــــانــــه ی خلـــــوت و غــــربـــت زده ات ســـــــــخت غـــمــــــین اســــــت ،
ایـنــــــک اینجــــــا ، " دخترت " بــــا غــــم تــــو " خــــــــــاک نشــــــین اســــــت .
مـــــــادر ! ای خـــانــــــه ی جــــاویــــد تـــــو آبـــــاد ،
مــــن از دوری تــــــو " خـــــــانــــــه خــــــرابــــــم " .
تــــا ابــــد دوســـــتت دارم .