شيطان از بعضى كارها خوشحال مى شود و از بعضى كارهاى ديگر ناراحت. از بعضى كارها آن قدر ناراحت مى شود كه جز گريه كار ديگرى از دست او ساخته نيست. آن ملعون در چند جا گريه مى كند. از جمله:
1- وقتى مؤمنى، مؤمن ديگر را ملاقات نمايد و بر او سلام كند.
اين جا ابليس از ناراحتى گريه مى كند و مى گويد: واى بر من، اين دو نفر از هم جدا نمى گردند، مگر اين كه خداوند هر دو را مى آمرزد و داخل بهشت مى نمايد و زحمات من در گمراهى آنان از بين مى رود.
در تاريخ آمده: اول كسى كه سلام كرد و شيطان را به گريه انداخت، حضرت آدم(ع) بود. وقتى خدا روح در او دميد به ملائكه سلام كرد و آنها هم جواب او را دادند. خداوند به او خطاب نمود كه: اين سنتى شد در ميان فرزندان تو تا روز قيامت. شيطان از اين كار گريه كرد.
تفسير برهان ، ج 2، سوره حجر ذيل آيات مربوط به آدم
2- وقتى كسى براى رضاى خدا ازدواج كند، و با عيال حلال و شرعى خود، هم بستر شود و سپس غسل كند. شيطان از ناراحتى گريه مى كند و مى گويد: واى بر من، اين بنده براى رضاى خدا و بقاى نسل خود و براى فراوانى (لا اله الا الله) گويان، با عيال خود نزديكى كرد و بعد از آن غسل نمود و خود را پاك و پاكيزه كرد، دستور خدا را اطاعت نمود و خدا هم آنها را آمرزيد و از گناهان آنان درگذشت.
اول كسى كه غسل كرد و شيطان را به گريه انداخت، حضرت آدم(ع) بود. وقتى او به زمين آمد با همسر خود، هم بستر شد و غسل نمود.
تفسير برهان ، ج 2، سوره حجر ذيل آيات مربوط به آدم
3- وقتى كسى عطسه كند و بعد از آن بگويد: (الحمد لله رب العالمين) شيطان از ناراحتى گريه مى كند.
اول كسى كه عطسه كرد و بعد از آن (الحمد لله) گفت، آدم(ع) بود.
تفسير برهان ، ج 2، سوره حجر ذيل آيات مربوط به آدم
4- امام صادق(ع) فرمود: وقتى انسان در برابر خداى خود سجده كند و آن را طول دهد. شيطان از ناراحتى فريادش بلند مى شود و به كنارى مى رود، شروع به گريه مى كند و مى گويد: واى بر من، اين بنده خدا چگونه او را اطاعت مى كند و در مقابل او به خاك مى افتد، در حالى كه من او را معصيت نمودم و به آدم سجده نكردم.
بحار، ج 63، ص 121