قرآن و دانش

[زهرای مرضیه]

قرآن و دانش


ممكن است براي كساني مراحل معنوي و كرامات، در زندگي انسان‌ها، قابل قبول نباشد. اين ديگر، مشكل خود آنان است، نه مشكل معنويات و احوالات روحي و كرامات، زيرا بايد در پي فهم اين مراحل هم مي‌رفتند و نرفتند. بويژه كه صاحبان اين مقالات مدعي‌اند كه اين امور هم، اگر كسي طالب باشد، قابل تجربه است، همان گونه كه تجربه، در علوم تجربي، احتياج به معلومات مقدماتي و آزمايشگاه‌هايي خاص براي هررشته دارد، و كار مي‌برد، تجربه‌ي مراحل معنوي هم بعين، همينسان است. علوم مقدماتي مي‌خواهد، استعداد و كار هم مي‌خواهد. سلوك كه مي‌گويند، يعني: همين.

.

[زهرای مرضیه]

ببينيد، چه بسيار چيزها بود (مانند تلويزيون، سفر به ماه، و…) كه اگر صد سال پيش به هركس مي‌گفتند، با تمسخر پاسخ مي‌داد، و امروز اموري عادي شده‌اند. انكار حقايق معنوي هم، مانند انكار امور قطعي شده‌ي امروز است، در صد سال پيش. من دراين‌جا مطلبي را براي شما از كتابي نقل مي‌‌كنم، ببينيد اگر پنجاه سال پيش همين مطلب را به كسي مي‌گفتيد، حتي به اهل دانش و علم، با چه عكس‌العملي روبرو مي‌گشتيد:
يك دانشمند فضايي آمريكايي و يك منجم روسي، مشتركاً كتابي نوشته‌اند به نام «زندگي هوشمندانه در عالم.»

.

[زهرای مرضیه]

در آن كتاب كه حاوي محاسبات دقيق رياضي و مطالب بسيار جالب «علمي» است، گفته شده است خورشيد كه حرار مركزي آن تا 10 ميليون درجه مي‌رسد، در حدود پنج ميليون سال پيش به وجود آمده و چون پيوسته در حال اشتعال است؛ روزي سوخت و انرژي خود را از دست خواهد داد….
إذا الشّمسُ كوّرَت1
«روزي بيايد كه خورشيد نور خود را از دست بدهد.»
ــــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــ
1. سوره‌ي تكوير، آيه 1/81‌.

[زهرای مرضیه]

اما قبل از، از دست دادن، به مرور زمان، بسيار بزرگ و نوراني‌تر خواهد شد… و حرارت كره‌ي زمين بالا مي‌رود تا بدان حد كه اقيانوس‌ها به جوش آيند.
وإذا البحارُ سُجّرَت2
«روزي بيايد كه اقيانوس‌ها به جوش آيند»…
كهكشان‌ها كه شماره‌ي آنها از احصا بيرون است، و بسياري از آن‌ها منبع امواج راديويي هستند، دائماً در حال حركت، گسترش و گريز از يكديگر مي‌باشند.
والسّماء بنينهاها بأيد، وإنّا لموسعون3
ــــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــ
2. سوره‌ي تكوير، آيه 6/81.
3. سوره‌ي ذاريات، آيه 47/51‌.

[زهرای مرضیه]

«آسمان‌ها را با قدرت خويش ساختيم، و همواره آنها را وسعت مي‌دهيم.»4
اكنون مي‌نگريد كه «قرآن كريم» از 15 قرن پيش، حقايقي را به صراحت باز گفته است كه امروز، علم تجربي، خرده خرده، به آنها نزديك مي‌شود و آنها را مي‌فهمد، اما آيا در روزگار نزول قرآن، مردمان، از اين آيات چه تصوّري داشتند؟ پس عقل و استعداد انساني خويش را ارزان نفروشيد. به علوم دائم التغيير تجربي قانع شدن و فقط آنها را علم دانستن، ارزان فروختن عقل بزرگ انسان است.
ــــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــ
4. «مرگي در نور»، ص462 (آيات را اين جانب افزودم).

محمد رضا حكيمي