امام صادق(ع) مي فرمود: زنى از جنّيان كه اسمش عفراء بود، خدمت پيغمبر مي رسيد و سخن حضرت را مىشنيد، آنگاه نزد جنّیان مىآمد و آنان به دست او مسلمان مي شدند.
روزی عفراء به پیامبر(ص) گفت: در ستونى از ياقوت سرخ در بهشت، كه هفتاد هزار كاخ بر آن ستون استوار است و در هر كاخ، هفتاد هزار اطاق هست، شگفتی های فراوان دیدم.
پیامبر فرمود: از همه شگفت آورتر چه بود؟
عرض كرد: ابليس را در درياى سبز بر روى سنگ سفيدى ديدم، كه هر دو دست خود بهآسمان بلند كرده بود و مي گفت:
بار الها اگر به سوگند خود وفادار باشى و مرا بهآتش دوزخ اندازى، تو را به حق محمد و على و فاطمه و حسن و حسين قسم خواهم داد كه مرا از آن آتش نجات بخشى و با آنان محشورم گردانى.
گفتم: اى ابلیس اين نامهائى كه خدا را به آنها مي خوانى چيست؟
گفت: اين نامها را هفت هزار سال پيش از آنكه خداوند آدم را بيافريند، بر پایه عرش نوشته ديدم. پس دانستم كه گرامىترين آفريدگان نزد خداوند آنانند. و اكنون از خدا به حق آنان درخواست مي كنم.
پيغمبر فرمود: به خدا قسم اگر همه مردم روى زمين به اين نامها خدا را قسم بدهند خداوند اجابت مي فرمايد.
منبع: الخصال الممدوحه و المذمومه (شیخ صدوق)