امام صادق عليه السلام ميفرمايد: در شگفتم براي كسي كه از چهار چيز بيمناك است چگونه به پناه چهار چيز نميرود:
در شگفتم براي كسي كه خوف دارد و ميترسد، چگونه به گفتار خداوند پناه نميبرد:
حَسْبُنَا اللهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلَ
چه آنكه من شنيدم كه خداي جل جلاله به دنبال آن ميفرمايد:
فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوْءٌ1
و در شگفتم براي كسي كه دچار غم و اندوه شده، چگونه به گفتار خداي عزوجل پناه نميآورد:
لا اِلهَ اِلا اَنْتَ سُبْحانَكَ اِنِّي كُنْتُ مِنَ الظّالِمِينَ
چه آنكه من شنيدم كه خداي عزّوجل به دنبال آن ميفرمايد:
فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِيَ الْمُؤْمِنِينَ2
و در شگفتم نسبت به كسي كه مورد مكر قرار گرفته چگونه به فرمودة خداوند پناه نميآورد:
وَ اُفَوِّضُ اَمْرِي اِلَي اللهِ اِنَّ اللهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ
زيرا من شنيدم خداي جلّ و تقدّس، در دنبال آن ميفرمايد:
فَوَقَيهُ اللهُ سَيِّآتِ ما مَكَرُوا3
و در شگفتم در مورد كسي كه دنيا و زينت آن را ميخواهد چگونه به فرمودة خداوند تبارك و تعالي پناه نميآورد:
ما شَاءَ اللهُ لا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ
زيرا من شنيدم كه خداوند عزّ اسمه به دنبال آن ميفرمايد:
اِنْ تَرَنِ اَنَا اَقَلَّ مِنْكَ مالاً وَ وَلَداً فَعَسَي رَبِّي اَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ4
برگرفته از كتاب « بهار جانها» اثر حضرت آيت الله كريمي جهرمي
1- سورة آل عمران، آية 173.
2- سورة انبياء، آية87.
3- سورة غافر، آية 44.
4- سورة كهف، آية39؛ خصال شيخ صدوق، ص218، ح43 از باب الاربعة.