قبل از شروع جنگ جهانی اول در انگلستان، پیکتال به ترکیه رفت و در آنجا شاهد توطئه ابر قدرتها برای نابودی امپراتوری عثمانی بود. او در آن کشور «انجمن دوستی بریتانیا و ترکیه» را تشکیل داد و در ماه اوت ۱۹۱۴ هنگامی که انگلستان به طور رسمی به ترکیه اعلام جنگ کرد، بیطرفی خود و سازمانش را اعلام کرد.
از همین زمان اعتراضش را بر علیه سیاستهای استعمارگونهٔ بریتانیا و فرانسه آغاز کرد، و بشدت با «موافقتنامه Sykes - picot» که در سال ۱۹۱۶ بین فرانسه و بریتانیا به امضا رسید مخالفت نمود. بر اساس این موافقت نامه و پس از شکست امپراتوری عثمانی، سرزمینهای عربی بین دو کشور فرانسه و بریتانیا تقسیم شد. به دلیل همین مخالفتها بود که مارک سیکس[۵] وزیر خارجه وقت بریتانیا برایش نوشت: «برای شما شایسته نیست که با دشمن امپراتوری طرح دوستی بریزید».[۶]
پس از شکست امپراتوری عثمانی، پیکتال شروع به ایراد یک سلسله سخنرانی در مجامع علمی و ادبی آن وقت در انگلستان تحت عنوان «اسلام و پیشرفت» کرد، او نهایتاً در تاریخ ۲۹ نوامبر سال ۱۹۱۷ به دین اسلام مشرف شد و به طور علنی نیز آنرا اعلام و نام «محمد» را نیز برای خود انتخاب کرد.
پیکتال بزودی به عنوان رهبر مسلمانان انتخاب شد و در یکی از مساجد لندن به امامت جماعت منصوب گردید.
در سال ۱۹۲۰ هنگامی که مولانامحمد علی از شبه قاره هند به انگلستان آمد، او به استقبالش رفت و به افتخار وی میهمانی شکوهمندی بر پا نمود و پس از ملاقات با مولانا محمد علی، به هندوستان رفت و سردبیر روزنامه بمبی کرونیکال[۷] شد. در آنجا شروع به ایراد سخنرانی و برپایی میزگردهای مختلف کرد و بر خلاف میل نایب السلطنه انگلیس به مخالفت خود با جلوههای گوناگون استعمار پرداخت.
در سال ۱۹۲۵ و بر اثر یک سلسله اختلافات با صاحبان روزنامه بمبی کرونیکال، از کار خود استعفا کرد، و مدیریت دبیرستانی در حیدر آباد دکن را پذیرفت. پس از چندی او به سمت سردبیر مجله فرهنگ اسلامی[۸] در دانشگاه عثمانی انتخاب گردید.[۹]
در سال ۱۹۲۸ توسط خانواده نظام مأمور به ترجمه قرآن به زبان انگلیسی شد. در واقع او اولین مترجم قرآن به زبان انگلیسی بود. او اعتقاد داشت که قرآن نمیتواند به زبان دیگری ترجمه شود و به همین دلیل ترجمه خود را معنی و مفهوم قرآن مجید نامید. در خلال ترجمه قرآن او بارها با علمای دانشگاه الازهر مصر به بحث و گفتگو و تبادل نظر میپرداخت.
پیکتال پس از ترجمه قرآن در سال ۱۹۳۳ به انگلستان بازگشت و در ۱۹ مه ۱۹۳۶ درگذشت و امام جماعت مسجد بروک وود[۱۰] بر جنازه او نماز خواند. او در قبرستان مسلمانان این شهر به خاک سپرده شد.[۱۱]
5. ↑ mark Sykes
6. ↑ Abdal-Hakim Murad, 29
7. ↑ Bom
Chronicle
8. ↑ Islamic Culture
9. ↑ Abdal-Hakim Murad, 38
10. ↑ Brookwood
11. ↑ Abdal-Hakim Murad, 39