برخورداری از مهر و محبت، یکی از نیازهای اصلی انسان است. آدمی در هر سن و موقعیتی که باشد، نیاز به مهر و محبت دارد. در این میان، کودکان بیش از همه به عطوفت و مهربانی نیاز دارند. تا از این رهگذر، مهرورزی را به نیکی بیاموزند. از امام صادق علیه السلام روایت شده است:
مردی از انصار از پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله پرسید: به چه کسی احسان کنیم؟ پیامبر فرمود: «به پدر و مادر خود.» عرض کرد: آن دو درگذشته اند. حضرت فرمود: «به فرزند خود احسان کن».
پدران و مادران باید از زیاده روی یا کوتاهی در محبت کردن به فرزندان خودداری کنند و رفتاری میانه با آنان داشته باشند. امام باقر علیه السلام در این باره فرموده است: «بدترین پدران، کسانی هستند که در محبت به فرزند، زیاده روی کنند».
بدیهی است همان گونه که فقر عاطفی، نوعی کمبود پشتوانه روانی را برای فرزندان در پی دارد، زیاده روی در محبت نیز به تباهی شخصیت فرزند و ایجاد روحیه فرمانروایی در او می انجامد و او را دچار مشکلات فردی و اجتماعی بسیاری می سازد.