می نگرم به عکس های آن دوره های خون/جنگ/شجاعت/شهامت/ایثار گری!
چه چیزی می تواند آن لحظه ها را جوابگو باشد؟
چه کسی می تواند آن لحظه های آخر را توصیف کند؟
جه راحت تیر می خوردند و به سوی آسمان طلاییشان پرواز می کردند.
هیچ چیز جوابگوی آن لحظات نیست.
به خدا قسم هیچ کسی نمیتواند اینقدر راحت جانش را فدا کند
حال که آنان نیستند اما خاطرشان در ذهنم رژه می روند:
که می گفت:
به خدا قسم اگر میدانستم با هر بار که خونم ریخته می شود بی حجابی آغوش حجاب را در بر می گیرد حاضر بودم هزاران هزار بار کشته شوم
می دانی این درد و دل های کیست؟
شهیدی به نام: یعقوب ابراهیم نژاد
نقل قول
