حضرت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

2 – تزوجت خدیجه و کانت عذراء

« سید مرتضی » از شیعه ، « بلاذری » از اهل تسنن و عده ای دیگر قایل به این امر هستند که :

« تزوجت و کانت عذراء » یعنی حضرت خدیجه (س) اصلا دوشیزه بوده اند و قبلا با کس دیگری ازدواج نکرده بودند .

حال این سوال مطرح است که اگر ایشان ازدواج نکرده بودند ، پس این فرزندان که به حضرت خدیجه نسبت داده اند

وآنها را فرزند خوانده های پیامبر (ص) نامیده بودند ، متعلق به چه کسی بودند ؟!


ــ استاد سید جعفر مرتضی عاملی ، کتاب بسیار مغتنمی به نام : « البنات ربائب » تألیف کرده اند

که در این کتاب بیان می کند آیا این دختران غیر از حضرت فاطمه زهرا (س) یعنی « زینب ، رقیه و ام کلثوم » ،

دختران حقیقی پیامبر بوده اند یا ربیبه و دختر خوانده های حضرت (ص) ؟

چون عرب ها همان طور که پسر خوانده را پسر حقیقی میدانستند و می گفتند : « زید بن محمد » ، این دختر ها را هم می گفتند :

« زینب بنت رسول الله ، رقیه بنت رسول الله و ام کلثوم بنت رسول الله » و حال آنکه این ها « ربیبه » بوده اند و

در واقع دختران « خواهر حضرت خدیجه (س) و " ابی هاله " شوهر خواهر حضرت خدیجه (س) » بوده اند .

بنابر این بعد از فوت ابی هاله و مادر این فرزندان ، آنها به خانه حضرت خدیجه (س) آمده اند و حضرت خدیجه کبری (س)

از آنجا که کریمه و سیده قریش بودند ، از این یتیمان سرپرستی و کفالت می کردند .

بنابر این آنها ربیبه های خدیجه بودند و حضرت پیامبر اکرم (ص) نیز کفالت ایتام را مستحسن می شمردند ،

بنابر این آنها دختران پیامبر اکرم (ص) معرفی شده اند و حال آنکه ربائب ( دختر خوانده های ) پیامبر (ص) بوده اند .


و اگر قول سید مرتضی و بلاذری در انساب الاشراف را بپذیریم که گفته اند : « کانت عذراء »

پس باید بگوییم که حضرت خدیجه (س) قبلا ازدواج نکرده بودند

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

پيامبراعظم(ص) و خانواده


همسردارى پيامبر

با اينكه اكثر همسران رسول خدا صلى الله عليه وآله زنانى سالمند، يتيم دار، بيوه و داراى اخلاق متفاوت بودند اما همان گونه كه قرآن سفارش كرده است: «عاشروهنّ بالمعروف»(1) معاشرت پيامبر صلى الله عليه وآله با آنان به نيكى و خوبى بود و گاه و بيگاه كه بعضى از آنان بد رفتارى مى‏كردند و حتى اصحاب پيامبر صلى الله عليه وآله از رفتار آنان ناراحت شده، مى‏گفتند: يا رسول‏اللّه‏! او را رها كنيد، پيامبر صلى الله عليه وآله مى‏فرمود: ناراحتى و بدرفتارى زنان را بايد در كنار نقاط مثبت و كمالات آنان حساب كرد و نبايد انسان به خاطر ناراحتى همسر خود را رها كند.

پيامبرصلى الله عليه وآله به خاطر وفادارى به همسرش خديجه حتى بعد از مرگ او به زنانى كه با خديجه دوست بودند احترام خاصى مى‏گذاشت و مى‏فرمود: من نسبت به خانواده‏ام از همه بهتر رفتار مى‏كنم.(2)
عايشه مى‏گويد: گاه و بى گاه پيامبر خديجه را به خوبى ياد مى‏كرد. به او مى‏گفتم: خدا بهتر از او را به تو داده است، او پير زنى بيش نبود. پيامبر مى‏فرمود: به خدا سوگند چنين نيست. هيچ كس خديجه نمى‏شود، وقتى كه همه كافر بودند او به تنهايى به من ايمان آورد و مرا يارى كرد. نسل من از خديجه است.

گاهى پيامبر گوسفندى ذبح مى‏كرد و گوشت آن را براى دوستان خديجه مى‏فرستاد و اينگونه يادش را گرامى مى‏داشت.
خديجه زنى بود كه خود پيشنهاد ازدواج با پيامبر را داد و سنگينى مهريه را از دوش پيامبر برداشت و به ساير خواستگاران خود جواب رد داد.

آن حضرت با همسرانش چنان به عدالت رفتار مى‏كرد كه حتى در ايامى كه بيماريش شدّت گرفته بود، بستر او را هر شبى در اتاق يكى از آنان قرار مى‏دادند.
ناگفته پيداست كه همه همسران پيامبر در يك سطح نبودند. زيرا خداوند به بعضى از آنان مى‏گويد: از گناه خود توبه كنيد كه به نفع شماست: «ان تتوبا» پس معلوم مى‏شود بعضى از آنها لغزش‏هايى داشتند، چنانكه در جاى ديگر مى‏فرمايد: خداوند براى خوبان از شما اجر بزرگ قرار داده است: «اعدّ للمحسنات منكنّ اجراً عظيما» پس تمام زنان آن حضرت نيكوكار نبودند.

پي نوشت :
========
1. وسائل‏الشيعه، ج‏14، ص‏122.
2. سوره تحريم، آيه 2.

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

تشويق به تشكيل خانواده

پيامبر ص هماره به تشكيل خانواده تشويق مي كرد و مردمان را از بي همسري بيم مي داد و مي فرمود : بيشتر دوزخيان بي همسرانند1 .
دو ركعت نماز كسي كه همسر دارد ، بهتر از هشتاد و دو ركعت نماز انسان بي همسر است2 .

همواره ديگران را به ازدواج آگاهانه تشويق مي كرد تا هر كدام از همسران به آرامش دست يابند ؛ آرامشي كه در پرتو ثروت و شهرت به دست نمي آيد . مي فرمود :
بيچاره است ، بيچاره است ، بيچاره ، مردي كه همسر ندارد .
گفتند : گر چه ثروتمند باشد ؟
- گرچه ثروتمند باشد . بيچاره است ، بيچاره است ، بيچاره ، زن بي شوهر .
- گرچه ثروتمند باشد ؟
- گرچه ثروتمند باشد3 .
وقتي مرد به همسرش و همسرش بدو مي نگرد ، پروردگار مهربانه به آنان مي نگرد .

پی نوشتها:
========
1 . مستدرك الوسائل 8/281 ؛ نزهه الناظر /34 .
2 . بحارالانوار 74/53 .
3 . كنزالعمال 16/278 ؛ مجمع الزوائد 4/252 .

اهميت همسر شايسته

آدمي ، پس از ايمان به خداوند ، به چيزي برتر از همسري همدل دست نمي يابد1 .
در سخني ديگر ، از بانوي شايسته ، نه به عنوان گنج ، بلكه « بهترين گنجينه » نام برده است : آيا شما را از بهترين گنجينه آگاه كنم ؟ زني شايسته ...2 .

پی نوشتها :
========
1 . مستدرك الوسائل 14/162 .
2 . سنن ابي داود 1/375 ؛ مستدرك ( حاكم ) 1/409 ؛ مستدرك الوسائل 14/171 .

برگرفته از كتاب " نگين هستي " تاليف حسين سيدي

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

اهميت روابط عاشقانه

مردي نيست كه دست همسرش را عاشقانه بگيرد ، جز آن كه آفريدگار براي او پنج پاداش مي نويسد . پس اگر او را در آ‎غوش كشد ، ده پاداش مي برد . اگر همسرش را ببوسد ، بيست پاداش دارد . اگر با او درآميزد ، [ پاداش اين كار ] از دنيا و آنچه در آن است بهتر است . پس زماني كه مرد برمي خيزد ، تا غسل كند ، آب از هيچ قسمتي از بدنش عبور نمي كند ، جز آن كه گناهش را مي زدايد و درجه اي بر او مي افزايد .
خداوند براي اين غسل پاداشي بهتر از دنيا و آنچه در آن است بدو مي بخشد . و همانا خداوند والا در برابر فرشتگان افتخار مي كند و مي گويد : به بنده ام بنگريد . در شبي سرد برخاسته است تا از جنابت غسل كند . بر اين باور است كه من پروردگار او هستم . گواه باشيد كه من او را بخشيدم1 .

1 . دعائم الاسلام 2/190 ؛ عوالي اللئالي 3/292 .

رشد دادن يكديگر

خداوند بيامرزد مردي را كه [ نيمه ] شب برمي خيزد و نماز [ شب ] مي خواند و همسرش را بيدار مي كند و اگر زنش برنمي خيزد ، مرد به صورتش [ مهربانانه ] آب مي پاشد ؛ پروردگار بيامرزد زني را كه شب برمي خيزد و نماز [ شب ] مي خواند و شوهرش را بيدار مي كند . و اگر شوهرش برنمي خيزد ، به صورتش [ مهربانانه ] آب مي پاشد1 .

1 . سنن ترمذي 2/26 ؛ سنن نسائي 3/205 ؛ مسند احمد 2/250 .

كتك نزدن همسر

هر مردي كه همسرش را بيش از سه بار كتك بزند ، آفريدگار در روز رستاخيز او را چنان رسوا مي كند كه مردمان نخستين و واپسين بدو بنگرند1 [ و آبرويش نزد همگان بريزيد ] .
آيا كسي از شما همسرش را كتك مي زند و بعد [ از مدت كوتاهي ] او را در آغوش مي كشد ؟!2
از مردي در شگفتم كه همسرش را مي زند ، در حالي كه او [ به خاطر اين رفتار ناشايست ] به كتك خوردن سزاوارتر است3 .
هر مردي كه به همسرش سيلي زند ، آفريدگار بلند پايه [ در روز رستاخيز ] به كليددار دوزخ فرمان مي دهد كه هفتاد سيلي داغ از آتش جهنم به او بزند4 .
همسرانتان را با چوب كتك نزنيد كه قصاص دارد5 .

پی نوشتها :
=========
1 . عوالي اللئالي 1/254 .
2 . اصولي كافي 5/509 ؛ وسائل الشعيه ( چ اسلاميه ) 14/19 .
3 . بحارالانوار 100/249 ؛ مستدرك الوسائل 14/250 .
4 . مستدرك الوسائل 14/250 .
5 . مستدرك سفينه البحار 10/47 .

برگرفته از كتاب " نگين هستي " تاليف حسين سيدي

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

موريانه هاي فتنه

درباره كساني كه به سان موريانه در كانون گرم خانواده ها رخنه مي كنند و بنيان هاي آن را با سخنان فتنه گرانه خويش سست مي سازند ، مي فرمود :
خشم و نفرين آفريدگار در اين جهان و آن جهان بر كسي باد كه ميان مرد و زني جدايي افكند ؛ و بر خداوند است او را با هزار سنگ دوزخي بكوبد ؛
و كسي كه براي بر هم زدن ميانة آن دو گام بردارد ، اما كارش به جدايي آنان نينجامد ، مورد خشم خداوند والا و نفرين او در دنيا و آخرت است ؛ و پروردگار بدو [ بامهرباني ] نمي نگرد1 .
1 . لواقح الانوار القدسين /879 .

پروانه هاي آشتي

كسي كه براي آشتي دادن زن و شوهري گام بردارد ، پروردگار بدو پاداش هزار شهيدي مي دهد كه به راستي در راه خدا كشته شدند ، و براي هر گام كه برمي دارد و هر واژه اي كه در اين زمينه مي گويد ، عبادت يك سال را به او عطا مي كند ؛ سالي كه روزهايش را روزه بوده و شب هايش را شب زنده داري كرده است1 .
1 . بحارالانوار 76/369 .

خوش خلقي

روزي ام سلمه از او پرسيد : پدر و مادرم فدايت ! زني دو شوهر داشت . آنان هر دو مردند و به بهشت رفتند . اين زن با كدامين آن ها زندگي خواهد كرد ؟
- اي ام سلمه ! زن ، مردي را كه خوش اخلاق تر و با خانواده بهتر است برمي گزيند1 .
1 . بحارالانوار 8/119 ؛ خصال /42 ؛ مشكاه الانوار /393 .

رعايت عفاف

حضرت ، براي پاسداري از كانون گرم خانواده ، سخن گفتن مردان با زنان و دوشيزگان بيگانه را ، بدون آن كه ضرورتي در كار باشد ، ناپسند مي شمرد .
مردي كه با زني نامحرم شوخي كند ، پروردگار [ در رستاخيز ] به خاطر هر واژه هزار سال زنداني اش مي كند !1
بدانيد كه هيچ مردي با زن نامحرم خلوت نمي كند ، جز آن كه سومين نفر آن جمع شيطان است .
به مردان توصيه مي كرد : پاكدامن باشيد تا زنان شما پاكدامن باشند2 .

1 . وسائل الشيعه ( چ اسلاميه )14/143 .
2 . جامع الصغير 2/156 ؛ كنزالعمال 5/317 ؛ معجم الاوسط 6/241 ؛ مجمع الزوائد 8/81

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

احترام و مهرورزي

به مردان سفارش مي كرد : كسي كه همسري گرفته است ، بايد او را گرامي بدارد1 .

به مردان هشدار مي داد : خداوند همة گناهان را [ با شرايطي ] مي بخشد ، جز كسي را كه ... مهريه را انكار كند2 [ و در روايتي ديگر : پرداخت آن را به تأخير افكند ] .

دوست داشتن زنان [ = همسران ] و آگاه كردن آن ها از اين محبت را مستحب اعلام كرد3 .

مي فرمود : اين كه مرد به زنش بگويد : « تو را دوست دارم » ، هرگز از دل زن بيرون نمي رود4 .

هر چه بر ايمان بنده اي افزوده شود ، بر محبت او به زنان [ = همسرش ] افزوده مي شود5 .

به مرداني كه گمان مي بردند عشق به همسر – هر چند مانع از انجام وظايف ديني نشود – چندان كار پسنديده اي نيست ، مي فرمود : به خاندان ما هفت چيز داده اند كه نه به پيشينيان ما داده اند و نه به كساني كه پس از ما مي آيند خواهند داد : ... [ يكي از آنها ] عشق به زنان [ = همسران ] است6 .

جبرئيل آن قدر سفارش زنان را كرد كه گمان كردم طلاق دادن آنان حرام است7 .

پيامبر محبت به زنان و چشم پوشي از اشتباهات آنها را مستحب برشمرد8 .

در سفارشي طولاني فرمود : برادرم جبرئيل ... هماره سفارش زنان را به من مي كرد تا آن جا كه گمان بردم روا نيست مرد [ با اعتراض ] به همسرش بگويد : اه !9

از خداوند والا درباره زنان پروا پيشه كنيد . آنان [ به سان ] اسيران نزد شمايند . آنان را به عنوان امانت هاي خداوندي [ به همسري ] گرفته ايد ... بر شما حقي واجب دارند ؛ زيرا تنشان بر شما حلال شمرده شده و از آن بهره مي گيريد . فرزندانتان را در درون خويش حمل مي كنند تا [ زماني كه ] با زايمان [ از اين رنج طاقت فرسا ] رها شوند ؛ پس با آنان مهر بورزيد و دلشان را به دست بياوريد ؛ تا در كنار شما بايستند . زنان را ناپسنديده نشماريد و بر آنان خشم مگيريد . از آنچه [ از مهريه و جز آن ] به آن ها داده ايد ، جز با رضايت خاطر و اجازه آنان ، چيزي باز پس نگيريد ...10 .

بهترين شما كسي است كه ... براي همسرش بهترين [ شوهر ] است .
مردي كه بر بداخلاقي همسرش تاب بياورد ، پروردگار پاداشي را كه به خاطر تحمل ناگواري ها به حضرت « ايوب ع » داده است ، به او خواهد داد11 .

هر مردي كه با زبانش زنش را بيازارد ، پروردگار نه انفاقش در راه خدا را مي پذيرد ، نه نماز مستحبي اش را و نه نيكي اش را ، تا زنش را خرسند كند ؛ و اگر آن مرد روزها روزه گيرد و شب ها [ براي نماز مستحبي ] به پا خيزد ، برده ها آزاد كند ... [ باز هم ] نخستين كسي خواهد بود كه وارد دوزخ مي شود12 .

بهترين شما ، كساني هستند كه براي زنان خود بهترين [ شوهر ] باشند . و من از همة شما براي خانواده ام بهترم13 .

پی نوشتها :
========
1 . سنن ابي داود 2/214 .
2 . بحارالانوار 100/129 ؛ مستدرك الوسائل 15/72 .
3 . وسائل الشيعه ( چ اسلاميه ) 14/9 .
4 . اصول كافي 5/569 .
5 . بحارالانوار 100/228 ؛ دعائم الاسلام 2/192 ؛ نوادر /114 .
6 . بحارالانوار 100/228 ؛ سنن النبي /209 ؛ نوادر /123 .
7 . عوالي اللئاني 1/154 .
8 . مستدرك الوسائل 14/252 ؛ وسائل الشيعه ( چ اسلاميه ) 14/121 .
9 . همان .
10 . همان .
11 . مكارم الاخلاق 1/462 .
12 . بحارالانوار 73/334 ؛ ثواب الاعمال /284 .
13 . سنن ابن ماجه 1/636 ؛ سنن ترمذي 5/369 ؛ عوالي اللئالي 1/270 ؛ من لايحضره الفقيه 3/443 .

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

تأمين جنسي

آميزش با همسر را هنگامي كه او ميل به اين كار دارد ، مستحب برشمرد1 .

هنگامي كه ابوذر از ايشان در اين باره پرسيد ، بدو فرمود : با همسرت درآميز ، و پاداش بگير ! ابوذر شگفت زده پرسيد : اي رسول خدا ! آميزش كنم و پاداش گيرم [ چرا ] ؟ پيامبر در پاسخي منطقي فرمود : همان گونه كه اگر از راه حرام به اين كار دست مي زدي گنهكار بودي ، هر گاه از راه حلال درآميزي پاداش مي گيري2 .

شتاب نكردن در آميزش جنسي و حوصله به خرج دادن را مستحب اعلام كرد3 .

امام صادق ع از پيامبر نقل فرمود كه : هر گاه يكي از شما نزديكي مي كند ، چنان آميزش نكند كه پرنده [ ي نر با جفتش ] در مي آميزد ؛ بايد درنگ كند4 .
براساس همين آموزه ها ، دانشمندان اسلامي ، بازي پيش از نزديكي با همسر را مستحب دانسته اند5 . و حضرت خود فرمود : هر بازي دين باور بيهوده است جز در سه چيز : ... و بازي با همسرش6 .
كسي كه چند همسر برگزيند و نتواند آن ها را از نظر جنسي اشباع كند ، و زنان دامن خويش را به زنا آلوده كنند ، گناه اين كار بر عهده مرد است7 .

1 . بحارالانوار 74/109 .
2 . مستدرك ( حاكم ) 2/22 ؛ مسند احمد 6/99 .
3 . مستدرك الوسائل 14/221 ؛ وسائل الشيعه ( چ اسلاميه )14/82 .
4 . اصول كافي 5/497 ؛ تهذيب الاحكام 7/413 ؛ وسائل الشيعه (چ اسلاميه ) 14/82 .
5 . مستدرك الوسائل 14/221 ؛ وسائل الشيعه ( چ اسلاميه ) 14/83 .
6 . اصول كافي 5/50 ؛ تهذيب الاحكام 6/175 ؛ بحارالانوار 61/216 ؛ سنن ابن ماجه 2/940 ؛ سنن نسائي 6/223 ؛ معجم الكبير 17/341 ؛ مسند احمد 4/144 ؛ وسائل الشيعه ( چ اسلاميه ) 13/347 .
7 . دعائم الاسلام 2/193 ؛ مستدرك الوسائل 15/34 .

مي فرمود: بهترين زنان شما ، زني است پارسا و پرشهوت1 .

بهترين زنان شما زني است كه هر گاه با همسرش خلوت مي كند ، تن پوش حيا را از تن خود در مي آورد2 .

اگر مردي زنش را به بستر بخواند ، و زن سرباز زند و مرد بر سر خشم آيد ، فرشتگان تا سپيده دم آن زن را نفرين كنند3 .

1 . اصول كافي 5/324 ؛ دعائم الاسلام 2/179 .
2 . اصول كافي 5/324 ؛ بحارالانوار 100/239 .
3 . سنن ابي داود 1/475 ؛ صحيح بخاري 4/84 ؛ صحيح مسلم 4/157 ؛ مسند احمد 2/439 .

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

تأمين اقتصادي

ملعون است معلون ، كسي است كه افراد تحت سرپرستي خود را رها سازد . بزرگترين گناه در نظر خداوند آن است كه مردي افراد تحت سرپرستي خود را سرگردان گذارد1 .
مي فرمود : در بهشت مقامي است كه جز سه تن بدان نرسند : .. [ و يكي از آنها ] كسي است كه نانخورهايي دارد و صبور است .
امام علي ع پرسيد : صبوري اين صاحب خانوار يعني چه ؟
- اين كه بر افراد تحت سرپرستي اش به خاطر خرج هايي كه مي كنند منت نمي گذارد2 .

مي فرمود از ما نيست كسي كه خداوند به او وسعت اقتصادي داده ، اما او بر خانواده اش سخت مي گيرد .
درهمي كه براي خانواده ات خرج مي كني ، برايم محبوب تر است از ديناري كه در راه خدا خرج بكني .

1 . كنزالعمال 16/284 .
2. كنزالعمال 15/834 .

كار در خانه

به مردان مي فرمود : خدمتتان به همسرانتان ، صدقه به شمار مي آيد1 [ و پاداش دارد ] .

اي علي ! ... از من بشنو ؛ و من جز آنچه خدايم فرمان داده است نمي گويم :

هر مردي كه همسرش را در [ كار ] خانه كمك كند ، به تعداد موهاي اندامش يكسال عبادت برايش محسوب مي كنند ؛ سالي كه روزهايش روزه بوده و شب هايش را به پا خاسته باشد ... .

اي علي ! كسي كه در خدمت خانواده اش در منزل باشد و خودخواهي نورزد ، آفريدگار نامش را در ديوان شهيدان مي نگارد ... و براي هر قدمش ، يك حج و يك عمره پاداش مي دهد ... .

اي علي ! ساعتي را در خدمت همسر بودن ، برتر است از هزار سال پرستش ، و هزار حج و هزار عمره ، و آزاد كردن هزار برده , و شركت در هزار جهاد ، و عيادت هزار بيمار ، و حضور در هزار نماز جمعه ، و شركت در هزار تشييع جنازه ، و سير كردن هزار گرسنه ، ... ، و آزاد كردن هزار اسير ، ... . و چنين كسي چشم از جهان فرو نخواهد بست ، جز آن كه جايگاهش را در بهشت خواهد ديد ... .

اي علي ! خدمت به همسر ، كفارة گناهان بزرگ است و خشم پروردگار را فرو مي نشاند2 .

1 . كنزالعمال 16/408 .
2 . بحارالانوار 101/132 ؛ مستدرك الوسائل 13/148 .

پرداخت مهريه

مردي كه مهر همسرش را ندهد ، در نزد خداوند زناكار شمرده مي شود . در روز رستاخيز ، خداوند والا مي گويد : « بندة من ، كنيزم را به عهد خودم به عقدت درآوردم ، تو [ با نپرداختن مهريه ] به عهدم وفا نكردي و به كنيزم ستم كردي » پس ، از نيكي هاي مرد مي گيرند و به اندازة حق زن بدو مي دهند . اگر مرد نيكي نداشته باشد ، فرمان مي رسد او را به خاطر شكستن پيمان در دوزخ افكنيد1 .

كسي كه زني بگيرد و در انديشه اش قصد پرداخت مهريه نداشته باشد ، هنگام مرگ به سان زناكاران مي ميرد2 .

كسي كه به زني زيان رساند تا بدان جا كه زن گويد : « مهرم حلال ، جانم آزاد » ، پروردگار براي آن مرد به مجازاتي كمتر از آتش دوزخ راضي نخواهد شد3 .

1 . بحارالانوار 73/333 ؛ من لايحضره الفقيه 4/13 .
2 . جامع الصغير 1/455 ؛ العهود المحمديه /313 ؛ مجمع الزوائد 4/131 .
3 . بحارالانوار 76/365 ؛ مستدرك الوسائل 15/380 .

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

اجر شهيد

انس مي گويد : زنان مرا نزد رسول ص گرامي فرستادند تا بگويم :

اي فرستادة خدا ! مردان به بركت جهاد گوي سبقت را ربودند ؛ آيا كاري هست كه ما با آنجام آن پاداش كار جنگاوران راه خدا را دريابيم ؟
ايشان فرمودند : خانه داري شما ، [ همان ] يافتن پاداش جنگاوران راه خداست1 .

هر زني كه [ براي انجام كار خانه ] برخيزد و براي همسرش نان بپزد و گرماي آتش آزارش دهد ، آفريدگار آتش را بر او حرام كند .

مردي نزد پيامبر آمد و گفت : همسري دارم كه هرگاه وارد خانه مي شوم ، به پيشوازم مي آيد ؛ و چون بيرون مي آيم ، مرا بدرقه مي كند ؛ هر گاه غمگينم مي يابد ، به من گويد « از چه رنج مي بري ؟ اگر به خاطر درآمد است كه كسي جز تو [ = آفريدگار ] عهده دار آن است [ و تو تنها بايد تلاش كني ] ، و اگر به خاطر آن جهان است ، پروردگار بر اندوهت بيفزايد . »
حضرت فرمود : خداوند كارگزاراني دارد كه اين از آنهاست . او نيمي از پاداش شهيد را دارد2 .

1 . روضه الواعظين /376 ؛ مجمع الزوائد 4/304 ؛ مسند أبي يعلي 6/141 .
2 . مسكن الفؤاد /71 ؛ مستدرك ( حاكم ) 4/61 .

خشم نگرفتن بر شوهر

مي فرمود : هيچ زني نيست كه [ بي جا ] خشمگنانه به شوهرش بنگرد ، جز آن كه [ در روز رستاخيز ] خاكستر آتش دوزخ را به چشمانش سرمه كشند1 .

بهترين زنان شما زني است كه اگر خود يا همسرش خشمگين شوند ، به همسرش مي گويد : دستم در دست توست . چشمانم به خواب نمي روند مگر از من خرسند شوي2 .

هر زني كه شوهرش را در اين جهان آزار كند ، حورالعيني كه همسر آن مرد در آن جهان خواهد بود به آن زن مي گويد : خدايت بكشد ! او را اذيت نكن . او اينك نزد تو گروگان است . به زودي براي آمدن نزد ما از تو جدا مي شود3 .

مي فرمود : بهترين زنان ، زني است كه براي همسرش بهترين زن باشد .
زن كم خرج ، با بركت ترين زن است4 .

1 . مستدرك الوسائل 14/240 .
2 . بحارالانوار 100/239 ؛ مستدرك الوسائل 14/161 .
3 . مسند الشاميين 2/190 .
4 . مستدرك الوسائل 14/162 .

پاداش بزرگ

زن هنگامي كه باردار مي شود ، تا زماني كه زايمان مي كند و تا هنگامي كه كودكش را از شير مي گيرد ، [ به خاطر رنج هايي كه مي كشد ] به سان مرزبان راه خداست ؛ پس اگر در اين فاصله چشم از جهان فرو پوشد ، پاداش شهيد را دارد1 .

هر زني كه شوهرش را بر حج ، جهاد يا دانش پژوهي ياري كند ، پروردگار پاداشي را كه به همسر ايوب ع پيامبر داده است ، به وي خواهد داد2 .

1 . بحارالانوار 101/97 ؛ كنزالعمال 16/411 ؛ مجمع الزوائد 4/305 ؛ من لايحضره الفقيه 3/561 .
2 . مكارم الاخلاق 1/439 .

رنج هووداري

آفريدگار رنج هووداري را بر بانوان و جهاد را بر مردان نگاشته است . هر زني از روي ايمان و در انتظار پاداش پروردگار [ نه از سر ضعف ] بر رنج هووداري شكيبايي ورزد ، پاداش شهيد را دارد1 .

1 . جامع الصغير 1/271 ؛ كشف الخفاء 1/236 ؛ كنزالعمال 16/407 ؛ فتح الباري 9/266 ؛ معجم الكبير ( طبراني )10/88 ؛ مجمع الزوائد 4/320 .

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

بعثت رسول خدا (ص)

در غار حراء نشسته بود...

چشمان را به افقهاى دور دوخته بود و با خود مى انديشيد. صحرا، تن آفتابسوخته خود را، انگار در خنكاى بيرنگ غروب ، مى شست .

محمد نمى دانست چرا به فكر كودكى خويش افتاده است . پدر را هرگز نديده بود، اما از مادر چيزهايى به ياد داشت كه از شش سالگى فراتر نمى رفت .

بيشتر حليمه ، دايه خود را به ياد مى آورد و نيز جد خود عبدالمطلب را.

اما، مهربان ترين دايه خويش ، صحرا را، پيش از هر كس در خاطر داشت : روزهاى تنهايى ؛ روزهاى چوپانى ، با دستهايى كه هنوز بوى كودكى مى داد؛

روزهايى كه انديشه هاى طولانى در آفرينش آسمان و صحراى گسترده و كوههاى برافراشته و شنهاى روان و خارهاى مغيلان و انديشيدن در آفريننده آنها يگانه دستاورد تنهايى او بود.

آن روزها گاه دل كوچكش بهانه مادر مى گرفت . از مادر، شبحى به ياد مى آورد كه سخت محتشم بود و بسيار زيبا، در لباسى كه وقار او را همان قدر آشكار مى كرد كه تن او را مى پوشيد.

تا به خاطر مى آورد، چهره مادر را در هاله اى از غم مى ديد. بعدها دانست كه مادر، شوى خود را زود از دست داده بود، به همان زودى كه او خود مادر را.

روزهاى حمايت جد پدرى نيز زياد نپاييد. از شيرين ترين دوران كودكى آنچه به ياد او مى آمد آن نخستين سفر او با عموى بزرگوارش ابوطالب به شام بود و آن ملاقات ديدنى و در ياد ماندنى با قديس نجران .

به خاطر مى آورد كه احترامى كه آن پير مرد بدو مى گزارد كمتر از آن نبود كه مادر با جد پدرى به او مى گذاردند.

نيز نوجوانى خود را به خاطر مى آورد كه به اندوختن تجربه در كاروان تجارت عمو بين مكه و شام گذشت .


پاكى و بى نيازى و استغناى طبع و صداقت و امانت او در كار چنان بود كه همگان ، او را به نزاهت و امانت مى ستودند و در سراسر بطحاء او را محمد امين مى خواندند.


و اين همه سبب علاقه خديجه به او شد، كه خود جانى پاك داشت و با واگذارى تجارت خويش به او، از سالها پيشتر به نيكى و پاكى و درستى و عصمت و حيا و وفا و مردانگى و هوشمندى او پى برده بود.

خديجه ، در بيست و پنج سالگى محمد، با او ازدواج كرد. در حالى كه خود حدود چهل سال داشت .