نامه ای به خواهرم - قسمت هفتمبنابراین می توانیم زینت ها را چنین تقسیم بندی کنیم:
گيرنده نامه:
آنان که از کهنه پرستي بيزارند
آنان که قايل به آزادي انديشه و انتخاب اند
آنان که حجاب را دوست ندارند
والبته آنان که حقيقتا جوياي حقيقت اند
زینت:طبیعی::مانند موی سر...
مصنوعی: رنگ=مانند آنچه با لوازم آرایشی بر روی صورت انجام می شود...لباس = مانند برخی روسری ها که رنگ و نقش جالب توجه و تحریک کننده دارد....زیور= مانند النگو و گردن بند
اکنون که مفهوم زینت روشن شد باز هم آیه شریفه را مرور می کنیم.
"آنان نباید زینت خود را آشکار سازند"
با توجه به مصادیق زینت و مثال هایی که زدم، به روشنی از آیه ی شریفه استفاده می شود که خداوند اجازه نداده است زینت زن یعنی موی سراو، آرایش صورت، لباس های مهیج و زیورآلات او برای نامحرمان آشکار باشد. اما در ادامه ی ایه می فرماید"الا ما ظهر منها" جز آن مقدار که طبیعتا ظاهر است.
که این استثناء با توجه به نکاتی که در روایات ما و نیز تفاسیر بعضی از عالمان دینی آمده است، شامل گردی صورت ( مقداری که در وضو شسته می شود) و دست ها از مچ تا سر انگشتان می شود. این از زینت های طبیعی؛ اما از زینت های مصنوعی هم چیزهایی نظیر حلقه ازدواج که هدف از داشتن آن اعلام تاهل و ازدواج است و به قصد جلب توجه نامحرمان نیست از قاعده ی پوشیدگی مستثنی شده. پس غیر از این قسمت ها بقیه بدن و زینت ها را باید از نامحرمان پوشاند.
اما نکته ی بعدی ،یعنی:
پوشاندن گردن و سینه به وسیله ی روسری یا مقنعه در ادامه آیه می خوانیم " ولیضربن بخمرهن علی جیوبهن"
وازه ی خمر جمع خمار در اصل به معنی پوشش است ولی معمولا به چیزی گفته می شود که زنان با آن سر خود را می پوشاند(روسری یا مقنعه). جیوب جمع جیب به معنی یقه پیراهن است که از آن به گریبان تعبیر می شود اطلاق می شود.
زنان قبل از نزول آیه ، دامنه ی روسری خود را به شانه ها یا پشت سر می افکندند به طوری که گردن و کمی از سینه آنها نمایان می شد و خداوند با فرستادن این آیه دستور داد:زنان روسری خود را برگریبان خود بیفکنند تا هم گردن و هم آن قسمت از سینه که بیرون است پوشیده باشد.
پس می بینی که بحث پوشش بانوان و کیفیت آن بصراحت و روشنی در آیات قرآن مطرح شده و اکنون که فهمیدی رعایت پوشش خواست خداوند عزیزمان است، به توضیح نسبت به فلسفه و حکمت آن در قسمت بعدی خواهم پرداخت...
ادامه دارد...