سلام علیکم در آموزه های دینی ما تاکید بسیاری در دعا کردن در حق دیگران شده است و همه ما بارها و بارها شنیدیم و خواندیم که حضرت فاطمه سلام الله علیها در دعا کردن دیگران را بر خود مقدم می شمردند و می فرمود : الجار ثم الدار . از شرایط استجابت دعا ، درخواست دعا از دیگران است. درحدیث قدسی درباره ارزش این مساله و تاثیر آن در استجابت دعا به این نكته اشاره میشود كه دعای دیگران از آن جهت كه شخص با آن زبان، گناهی نكرده است اجابت میشود و خواسته هایی كه در حق وی از خدا شده برآورده میشود. در كتاب الجواهر السنیه كه كلیات حدیث قدسی است در باب هفتم ص 146آمده خداوند به موسی(ع) وحی كرد: ای موسی، مرا با زبانی بخوان كه گناه نكرده است. موسی عرض كرد: خداوندا! آن زبان را از كجا بیاورم؟ خطاب آمد: با زبان دیگری مرا دعا كن. پـيـامـبـر خـدا(ص ) : هـيچ دعايى زودتر از دعايى كه انسان در غياب كسى مى كند , مستجاب نمى شود. ميزان الحكمه، ج 4 ، حديث 5730 تا 5735-5738 امام محمد باقر علیه السلام «و علیک بالدّعاء لاخوانک بظهر الغیب فانّه یهیل الرّزق، بقولها ثلاثاً؛(15) بر تو باد به دعا کردن برای برادرانت (از اهل ایمان) در غیاب آنها، زیرا که این کار روزی را سرازیر میکند، حضرت این جمله را سه بار فرمود».. میزان الحکمه محمدی ری شهری، ترجمه حمید رضا شیخی، دارالحدیث، اوّل، 1377، ج 14، ص 6820. قال الامام الباقر عليه السّلام: اَسرعُ الدعاءِ نُجحا للاجابة، دعاءُ الاخ لاخيه بظهرِ الغيب يَبدا بالدعاء لاخيه فيقول له ملکٌ موکلٌ به آمين ولک مِثلاه. امام باقر(ع) : سريعترين دعا براي اجابت دعا براي برادر ديني است که هم دعا در غياب او باشد و هم اول براي او دعا کند. در اين صورت فرشته اي که بر او گمارده شده ، به اين دعا آمين گويد و به دعا کننده گويد براي تو باد دوبرابرش. . قال الامام الصادق عليه السّلام: دعاءُ المومن للمومن يدفع عنه البلا و يُدِرُّ عليه الرزق. امام صادق(ع) : دعاي مومن در حق مؤمن بلا را از او دور مي کند و روزيش را زياد ميگرداند. (اصول كافى جلد 4 صفحه : 270) در روایتى آمده که امام صادق(علیهالسلام) فرمود، رسول خدا(صلیاللهعلیهوآله) فرمودند، هرکس بگوید: «اللّهُمَّ، اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ» خداوند، در برابر هر مؤمنى که از زمان آفرینش حضرت آدم(علیهالسلام) تا برپایى قیامت خلق فرموده، یک کار نیک براى او مىنویسد و یک گناه او را محو مىفرماید و یک درجه [درجهی ایمانی] او را بالا مىبرد.