(*.*◕*.*) شمه ای از اخلاق آقا اباعبدالله الحسین علیه السلام (*.*◕*.*)

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

شمّه ای از اخلاق امام حسین بن علی علیه السلام

رضایتم را به دست آور

بین حضرت امام حسین علیه السلام و برادرش محمّد حنفیّه گفتگویی در گرفت، محمّد به حضرت نوشت: پدرم و پدرت علی است، در این زمینه نه من بر تو برتری دارم و نه تو بر من، و مادرت فاطمه دختر پیامبر خداست، اگر مادر من به ظرفیت کامل زمین دارای طلا باشد، هرگز با مادرت در فضیلت یکی نخواهد بود.

چون نامه ام را خواندی به سویم آی تا رضایتم را به دست آوری، زیرا تو به نیکی از من سزاوارتری، درود خدا و رحمت و برکاتش بر تو.

حضرت پس از خواندن نامه نزد برادر رفت و بعد از آن میانشان بگومگویی اتفاق نیفتاد.

(مناقب: 4/66؛ بحارالأنوار: 44/191، باب 26، حدیث3)

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

نهایت حریت و آزادی

روز عاشورا به حضرت گفته شد که به حکومت یزید تن ده و بیعتش را بر عهده گیر و در برابر خواسته اش تسلیم شو!! پاسخ داد:

نه، به خدا سوگند دستم را همچون دست مردم پست و خوار در دست شما نخواهم گذاشت و از میدان نبرد و جنگ با شما همچون بردگان تن به فرار نخواهم داد.

سپس فریاد زد: ای بندگان خدا! من از هر متکبّری که به روز حساب ایمان ندارد به پروردگارم و پروردگار شما پناه می برم.
(مناقب: 4/66؛ بحار الأنوار: 44/191، باب 26، حدیث 4)

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

ارزش انسان

عربی به محضر حضرت امام حسین علیه السلام رسید و گفت: پسر پیامبر خدا! دیه کامله ای را ضامن شده ام و از پرداختش ناتوانم، نزد خود گفتم: آن را از کریم ترین مردم درخواست می کنم و کریم تر از اهل بیت پیامبر درود خدا بر ایشان سراغ ندارم.

حضرت فرمود: برادر عرب سه مسأله از تو می پرسم، اگر یکی را جواب دادی، یک سوم مال درخواستی را به تو می دهم، اگر دو مسأله را پاسخ گفتی، دو سوم آن را می پردازم و اگر هر سه را جواب گفتی، همه مال را می دهم.

عرب گفت: آیا مانند تو که از اهل دانش و شرفی، از مثل من مسأله می پرسد؟

حضرت فرمود: آری، از جدم رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم شنیدم که می گفت: ارزش به اندازه معرفت است، عرب گفت: بپرس اگر توانستم پاسخ می دهم و اگر نتوانستم از حضرتت یاد می گیرم و تاب و توانی جز به یاری خدا نیست.

حضرت فرمود: برترین اعمال کدام است؟ عرب گفت: ایمان به خدا، حضرت پرسید: راه نجات از معرکه چیست؟ عرب گفت: اعتماد به خدا، حضرت فرمود: چه چیزی به مردان زینت می دهد؟ عرب گفت: دانشی که با بردباری همراه باشد، فرمود: اگر نبود؟ گفت: ثروتی که جوانمردی در کنارش باشد. فرمود: اگر نبود؟ گفت: تنگدستی و فقری که صبر با آن باشد، فرمود: اگر این هم نبود؟ عرب گفت: صاعقه ای از آسمان فرمود آید و چنین انسانی را بسوزاند که جز این سزاوار نیست!

حضرت امام حسین علیه السلام خندید و کیسه ای که هزار دینار در آن بود به او داد و انگشترش را که نگینی به قیمت دویست درهم بر آن بود به او عطا فرمود و گفت: ای عرب! هزار دینار را به طلبکارانت بده و انگشتر را در هزینه زندگی خودت مصرف کن. عرب آن را گرفت و گفت: خدا داناتر است به اینکه رسالتش را کجا قرار دهد.

(سوره الأنعام (6): آیه 124: الله یعلم حیث یجعل رسالته) (جامع الأخبار: 137، فصل 96؛ بحار الأنوار: 44/196؛ باب 26، حدیث 11)