بسم الله الرحمن الرحیم
موعظه و راهنمايي
امام ابو محمد همواره اصحاب خود را موعظه مي فرمود و آنها را به ياد عالم آخرت مي انداخت و از فتنه ها و فريبکاريهاي دنيا بر حذر مي داشت از جمله موعظه آن حضرت چنين است:
" انکم في آجال منقوصت و ايام معدودت و الموت ياتي بغنت من بزرع خيرا يحصد غبطت و من بزرع شرا يحصد ندامت لکل زارع ما زرع لايسبق ابطي’ بحظه ولا يدرک حريص مالم يقدر له من اعطي خيرا فالله اعطاه و من وقي شرا فالله و قاه"
" اي مردم ! شما عمري کوتاه و روزهايي بر شمرده داريد و مرگ ناگهاني فرا مي رسد هر کس بذر نيکي بکار د خوشي را درو کند و هر کس تخم بدي بکارد پشيماني بدرود هر کشاورزي هر چه بکارد همان محصول اوست کسي که کند کار باشد بهره اش را مي يابد و کسي که حريص است به آنچه مقدرش نيست نمي رسد هر کسي به خير مي رسد خدايش مرحمت کرده و هر کس از شري برهد خدايش رهانيده است:
اين سخنان امام عليه السلام بيانگر اصل سخن واقعيتهاي زندگي است زيرا که انسان – به فرموده امام – ايام عمر معيني دارد که نه بيشتر و نه کمتر مي شود و مرگ ناگهان فرا مي رسد بنابراين سزاوار است کسي که بر اين حال است فريب نخورد و به حقوق ديگران تجاوز نکند و يقين داشته باشد که او به جزاي عمل خود مي رسد.
امام عليه السلام به انديشيدن در امر خداي متعال با هدف ايمان دعوت فرموده و مي گويد:
" ليست العبادت کثرت الصيام و الصلات و انما العبادت کثرت التعبد: التفکر في امرالله..."
" عبادت به زيادي روزه و نماز نيست بلکه عبادت به زيادت تعبد يعني انديشيدن در امر خداست..."
امام عليه السلام دراحاديث خود بيان فرموده است که ريشه اعتقاد و ايمان به خدا ژرف نگري در امر خدا و نگرش به بدايع خلقت پروردگار است زيرا اينها هستند که انسان را به ايمان مطلق نسبت به آفريدگار بزرگ وا مي دارند.