**استشمام عطر خوشبوی رمضان از پنجره ملکوتی شعبان گوارای وجود پاکتان **
استشمام عطر خوشبوی رمضان از پنچره ملکوتی شعبان گوارای وجود پاکتان
واژگان را در تو گم کرده ام اي ماه خوبي ها . . . !
صداي دلرباي انتظار و عطر دلنشين دعاي سحر
مرا به استقبال لغتي مي برد که در واژه نمي گنجد:
« روزه. . . »
و چه مقدس است اين کلمه ي وصف ناپذير
احوال مرا در اين ثانيه هاي تکرار نشدني
فقط روزه داراني درک مي کنند
که طعم شيرين هنگامه ي آسماني را
با طعم شيرين دستپخت دعاي سحر در آميختند
و گرسنه تر از زمان قبل تشنه ماندند و تشنه تر
و اينک سراپا نيازم را با دو دست که در آغوش آسمان سپرده ام
براي خداي بي نيازي ها التماس مي کنم
و باران روزه داري از سر و روي من مي بارد
و غرق دعايم کرده است
و مرا بيش از بيش دلشيفته ي اين ماه آسماني ساخته است
خدايا صدف هاي عاشقي ام با تو به نيايش نشسته است
و چه شيرين است ، شيرين ، فقط شيرين
طعم شيرين عبادت . . .
واقعا تنها کسي که در اين روزمرگي مرا درک مي کند.
روزه دار به روزه نشسته ي تشنه است و بس
و چه صدايي است وقتي پدر به ختم قرآن نشسته است
و دانه هاي تسبيح مادر براي خاطر تشنگي اش به صدا در مي آيند
گويا اين صدا هم روزه است و داد ميزند:
« اللّهم صَل عَلي مُحمّد و آل ِ مُحمّد و عَجّل فَرجَهُم »
در آخر آن ، « و عَجّل فَرجَهُم » را دادتر مي کشد
تا همه بدانند قداست اين لحظه ها را
و من که به دنبال هر عقربه ي ساعتي مي گردم
تا زمان را متوقف کنم
و به ياد همه ي خاطراتم جشن تولد برپا کنم
اينک تولد در تولد است !
آري تولد ماه خدا !
تولد روزه . . .
تولد رمضان و چندمين سالگرد عاشقي ام بر سر سفره اي
که صداي « اللّهم. . . » آذينش بخشيده
روزه دار بر خود ببال !
که فقط تو ميتواني درک کني بزرگي شادمانه ام را
**********
براي جشن تولد اين ماه
که هميشه شب چهارده است ، به زيبایی ِ ماه کامل
دلم می خواهد برای این تولد با واژگانم جشنی بر پا کنم
تا همه بدانند چقدر شادمانم ، ولی نمی یابم
واژه ای را نمی یابم . . .
جدا" ناتوانم در ادای شادمانی ام
که جشن درونم را فقط تو خواهی شنید ای روزه دار !
و در این دقیقه ی پر از خدا
عطر مستی آور ِ « ربّنا » فضای افطار را پر کرده است
و صدای طنین انداز موذن با خرمای با صلوات متبرک شده در آمیخته
و دعاها مستجاب می شود . . .
روزه ات قبول ای روزه دار . . .
**التماس دعا**
نقل قول
