▐★*★ ▐دریچه ای به سوی ملکوت {روز سوم }▐★*★ ▐

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

▐★*★ ▐دریچه ای به سوی ملکوت {روز سوم }▐★*★ ▐


تلاوت ترتیل جزء سوم کلام الله مجید



براي شنيدن صوت قرآن بر روي تصوير کليک کنيد

دعاى روز سوم ماه مبارك رمضان

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمّ ارْزُقنی فیهِ الذّهْنَ والتّنَبیهَ
وباعِدْنی فیهِ من السّفاهة والتّمْویهِ
واجْعَل لی نصیباً مِنْ كلّ خَیْرٍ تُنَزّلُ فیهِ بِجودِكَ
یا أجْوَدَ الأجْوَدینَ



خدایا روزى كن مرا در آنروز هوش و خودآگاهى را
و دور بدار در آن روز از نادانى و گمراهى
و قرار بده مرا بهره و فایده از هر چیزى كه
فرود آوردى در آن به بخشش خودت
اى بخشنده‌ترین بخشندگان

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

بارخدايا !
من در كتاب تو كه فرو فرستاده اي
و باآن بندگانت را بشارت داده اي ،
يافته ام كه فرموده اي :
اي بندگان من كه بر خود ستمروا داشته ايد ،
از رحمت خدا نا اميد مشويد ،
زيرا خدا همه گناهان را مي آمرزد .

پروردگارا !
پيش از اين ، كار هايي از من سر زده است
كه خود ميداني و از من بدانها آگاه تري .
پس واي بر من از اين رسوايي ،
به سبب گناهاني كه نامه عمل من در
خود ثبت كرده است

مهربانا !
اگر نبود كه من به آمرزش فراگير تو اميدوارم ،
خودم را به نابودي مي افكندم ،
و اگر كسي را توانايي
آن مي بود كه ازپرودگارش بگريزد ،
بي شك من به گريختن از تو سزاوارتر بودم

معبودا !
هيچ رازي در آسمان وزمين بر تو پوشيده نيست
و آن را در قيامت آشكار مي كني ،
در حاليكه هم جزا دهنده اي و هم حسابگر .

غفورا !
اگر بگريزم ،مرا طلب كني ،
و اگرفرار كنم . مرا دريابي ،
اينك اين منم شكسته و خوار و زبون
در برابر ت ايستاده ام ،

کریما !
اگر عذابم كني ، سزاوارم،
و اين كاراي پروردگار من ازسوي تو عدل است ،
و اگر بيامرزي ، چه عجب
كه از گذشته ايي دور مشمول آمرزش تو بوده ام
و جامه عافيت بر من پوشانده.

رحیما !
اي مهربانترين مهربانان بر من رحمت آور
و از من در گذر ، اي صاحب بزرگي و بخشندگي ،
و توبه ام را بپذير كه تو توبه پذير و مهرباني

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

هروز یک حدیث ناب

قال الامام جعفرصادق عليه السلام

من فطر صائما فله مثل اجره

امام جعفرصادق عليه السلام فرمود:

هر كس روزه دارى را افطار دهد، براى او هم مثل اجر روزه دار است.

الكافى، ج 4 ص 68، ح 1

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

آداب افطار در کلام معصومین علیهم السلام

به تاخیر نیانداختن افطار

- قال رسول الله‏ صلى ‏الله‏ علیه ‏و‏آله :

لا یَزالُ النّاسُ بِخَیرٍ ما عَجَّلُوا الفِطرَ؛
مردم، تا وقتى كه زود افطار مى ‏كنند، در نیكى ‏اند.

- قال رسول الله‏ صلى ‏الله‏ علیه ‏و‏آله:

عَجِّلُوا الإِفطارَ و أخِّرُوا السَّحورَ ؛
افطارى را زود بخورید و سحرى را به تأخیر اندازید.

- قال رسول الله‏ صلى ‏الله‏ علیه ‏و‏آله:

مِن فِقهِ الرَّجُلِ فی دینِهِ تَعجیلُ فِطرِهِ و تَأخیرُ سَحورِهِ ؛
از دین‏ شناسى مرد(فرد)، زود افطارى خوردن و تأخیر در سحرى خوردن است

اول نماز، بعد افطار

تهذیب الأحكام عن زرارة و فضیل عن الإمام الباقر علیه ‏السلام:

«فی رَمَضانَ تُصَلّی ثُمَّ تُفطِرُ ، إلاّ أن تَكونَ مَعَ قَومٍ یَنتَظِرونَ الإِفطارَ، فَإِن كُنتَ مَعَهُم فَلا تُخالِف عَلَیهِم و أفطِر ثُمَّ صَلِّ، و إلاّ فَابدَأ بِالصَّلاةِ.»
قُلتُ: ولِمَ ذلِكَ؟ قالَ: «لِأَنَّهُ قَد حَضَرَكَ فَرضانِ: الإِفطارُ وَالصَّلاةُ، فَابدَأ بِأَفضَلِهِما، و أفضَلُهُمَا الصَّلاةُ.»
ثُمَّ قالَ: «تُصَلّی و أنتَ صائِمٌ فَتُكتَبُ صَلاتُكَ تِلكَ فَتُختَمُ بِالصَّومِ، أحَبُّ إلَیَّ.

از امام باقر علیه ‏السلام روایت شده است: «در (ماه) رمضان نماز مى ‏خوانى و سپس افطار مى ‏كنى، مگر آن كه با گروهى باشى كه منتظر افطارند. اگر با آنان بودى، بر خلاف آنان عمل نكن؛ افطار كن و سپس نماز بخوان، وگرنه اوّل، نماز بخوان.» گفتم: براى چه؟
فرمود: «براى آن كه دو واجب برایت پیش آمده است: افطار و نماز. اوّل به آن بپرداز كه برتر است و نماز، برترینِ آن دو است.»
سپس فرمود: «نماز مى‏ خوانى، در حالى كه روزه‏اى. پس، آن نمازت با روزه به پایان برده مى ‏شود. این نزد من، محبوب‏تر است.»

- قال الإمام الصادق علیه‏ السلام:

یُستَحَبُّ لِلصّائِمِ إن قَوِیَ عَلى ذلِكَ أن یُصَلِّیَ قَبلَ أن یُفطِر
براى روزه ‏دار، مستحب است كه اگر توان داشته باشد، پیش از افطار، نماز بخواند.


قرائت سوره مباركه قدر

- قال الإمام زین العابدین علیه‏ السلام:

«إِنَّـآ أَنزَلْنَـهُ فِى لَیْلَةِ الْقَدْرِ» عِندَ فُطورِهِ و عِندَ سَحورِهِ، كانَ فیما بَینَهُما كَالمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فی سَبیلِ الله‏ِ تَعالى ؛
هر كس هنگام افطارى و سحرى خوردن، سوره «إنّا أنزلناه» بخواند، میان آن دو (وقت) همچون كسى خواهد بود كه در راه خدا به خون خویش آغشته است.


دعا كردن

- قال رسول الله‏ صلى ‏الله‏ علیه ‏و‏آله:

إنَّ لِلصّائِمِ عِندَ فِطرِهِ لَدَعوَةً ما تُرَدُّ؛
براى روزه ‏دار، هنگام افطارش، یك دعاى مستجاب است.

- قال رسول الله‏ صلى ‏الله‏ علیه‏ و‏آله:

إنَّ لِكُلِّ صائِمٍ دَعوَةً، فَإِذا هُوَ أرادَ أن یُفطِرَ فَلیَقُل عِندَ أوَّلِ لُقمَةٍ:یا واسِعَ المَغفِرَةِ اغفِر لی؛
هر روزه ‏دارى، یك دعا (ى مستجاب) دارد. پس هر گاه خواست افطار كند، هنگام اوّلین لقمه بگوید: «اى آن كه آمرزشت گسترده است! مرا بیامرز!»

- قال رسول الله صلى ‏الله ‏علیه ‏و‏آله:

لِكُلِّ عَبدٍ صائِمٍ دَعوَةٌ مُستَجابَةٌ عِندَ إفطارِهِ، اُعطِیَها فِی الدُّنیا أو ذُخِرَ لَهُ فِی الآخِرَةِ ؛
هر بنده روزه‏دارى، هنگام افطارش، یك دعاى مستجاب دارد، كه آن، یا در دنیا به او داده مى‏ شود و یا براى آخرتش ذخیره مى‏ شود.

روایت شده شده که : هر گاه مى‏توانستى نماز را آگاهانه و با همه حدود و آدابش، پیش از آن كه افطار كنى، بخوانى، بهتر آن است كه قبل از افطار كردن، نماز بخوانى؛ و اگر از كسانى بودى كه دلت پیش افطار كردن بود و میل تو، تو را از نماز مشغول مى ‏كرد، اوّل، افطار كن تا وسوسه نفْسِ ملامتگر از تو برهد، جز این كه شرط است كه پرداختن به افطار پیش از نماز، سبب نشود كه وقت نماز بگذرد.

- قال رسول الله صلى ‏الله ‏علیه ‏و‏آله:
ثَلاثَةٌ لا تُرَدُّ دَعوَتُهُم: الصّائِمُ حَتّى یُفطِرَ، وَالإِمامُ العادِلُ، و دَعوَةُ المَظلومِ ؛
سه نفرند كه دعایشان رد نمى ‏شود: روزه‏ دار، تا آن كه افطار كند؛ پیشواى دادگر؛ و نفرین ستم‏دیده.

- قال رسول الله صلى ‏الله ‏علیه‏ و‏آله:

أربَعَةٌ لا تُرَدُّ لَهُم دَعوَةٌ حَتّى تُفتَحَ لَهُم أبوابُ السَّماءِ و تَصیرَ إلَى العَرشِ: ... وَالصّائِمُ حَتّى یُفطِرَ؛
چهار نفرند كه دعایى از آنان رد نمى‏ شود، تا آن كه درهاى آسمان براى آنان گشوده شود و دعایشان به عرش برسد: ... (یكی از آنان) روزه ‏دار، تا آن كه افطار كند.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

افطار با خرما یا كشمش یا شیرینى یا شیر یا آب وِلَرم

- قال رسول الله‏ صلى‏ الله ‏علیه‏ و‏آله:

أفضَلُ ما یَبدَأُ بِهِ الصّائِمُ بِزَبیبٍ أو شَیءٍ حُلوٍ(26) ؛
برترین چیزى كه روزه ‏دار، افطارش را با آن آغاز مى‏ كند، كشمش یا چیزى شیرین است.

- قال الإمام الصادق علیه‏ السلام:

كانَ رَسولُ الله‏ صلى ‏الله ‏علیه ‏و‏آله أوَّلُ ما یُفطِرُ عَلَیهِ فی زَمَنِ الرُّطَبِ الرُّطَبُ، و فی زَمَنِ التَّمرِ التَّمرُ(27) ؛‌
اوّلین چیزى كه پیامبر خدا روزه‏اش را با آن افطار مى‏كرد، در زمانِ رُطَب، رطب بود و در زمانِ خرما، خرما. (رُطَب، خرماى رسیده است و تَمر، خرماى خشك.)

- قال رسول الله‏ صلى ‏الله‏ علیه ‏و‏آله:

مَن أفطَرَ عَلى تَمرٍ حَلالٍ، زیدَ فی صَلاتِهِ أربَعُمِئَةِ صَلاةٍ(28) ؛
هر كس با خرماى حلال افطار كند، به پاداش نمازش به اندازه چهارصد نماز افزوده مى ‏شود.

صدقه دادن

- قال الإمام الرضا علیه ‏السلام:
مَن تَصَدَّقَ وَقتَ إفطارِهِ عَلى مِسكینٍ بِرَغیفٍ، غَفَرَ الله‏ُ لَهُ ذَنبَهُ، و كَتَبَ لَهُ ثَوابَ عِتقِ رَقَبَةٍ مِن وُلدِ إسماعیلَ(9) ؛
هر كس پیش از افطار كردن، گِرده‏اى نان به بینوایى صدقه دهد، خداوند، گناهش را مى‏آمرزد و براى او ثواب آزاد كردن بنده‏اى از فرزندان اسماعیل را مى‏ نویسد.

- قال الإمام الصادق علیه‏ السلام:

كانَ عَلِیُّ بنُ الحُسَینِ علیه السلام إذا كانَ الیَومُ الَّذی یَصومُ فیهِ أمَرَ بِشاةٍ فَتُذبَحُ و تُقطَعُ أعضاءً و تُطبَخُ، فَإِذا كانَ عِندَ المَساءِ أكَبَّ عَلَى القُدورِ حَتّى یَجِدَ ریحَ المَرَقِ و هُوَ صائِمٌ، ثُمَّ یَقولُ: «هاتُوا القِصاعَ، اِغرِفوا لاِلِ فُلانٍ وَاغرِفوا لاِلِ فُلانٍ»، ثُمَّ یُؤتى بِخُبزٍ و تَمرٍ فَیَكونُ ذلِكَ عَشاءَهُ، صَلَّى الله‏ُ عَلَیهِ و عَلى آبائِهِ(10)؛
امام صادق علیه‏ السلام فرمود كه امام سجّاد علیه‏ السلام هر روز كه روزه مى ‏گرفت، دستور مى‏ داد كه گوسفندى ذبح شود و قطعه قطعه و پخته گردد. عصر كه مى ‏شد، بر روى دیگ‏ها خم مى ‏شد تا بوى آب‏ گوشت را در حال روزه احساس كند. سپس مى ‏فرمود: «ظرف‏ها را بیاورید. براى فلان خانواده بریزید. براى فلان خانواده بریزید... .» سپس نان و خرماى خشك مى ‏آوردند و غذایش همان بود. درود خدا بر او و پدرانش باد!

برگرفته از نرم افزار سروش رمضان

[نرگس منتظر]

اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ الذِّهْنَ وَ التَّنْبِیهَ
خدایا در این روز مرا هوش و بیداری نصیب فرما

وَ بَاعِدْنِی فِیهِ مِنَ السَّفَاهَةِ وَ التَّمْوِیهِ‌
و از سفاهت و جهالت و کار باطل دور گردان

وَ اجْعَلْ لِی نَصِیباً مِنْ کُلِّ خَیْرٍ تُنْزِلُ فِیهِ
و از هر خیری که در این روز نازل می‌فرمایی مرا نصیب بخش

بِجُودِکَ یَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِین
به حق جود و کرمت ای جود و بخشش دارترین عالم.

شرح فرازهای دعا

اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ الذِّهْنَ وَ التَّنْبِیهَ وَ بَاعِدْنِی فِیهِ مِنَ السَّفَاهَةِ وَ التَّمْوِیهِ

خدایا در این ماه رمضان روزی کن که من هوشیار بشوم و حافظه پیدا کنم و از خواب غفلت بیدار بشوم ! انسان اگر بیدار بشود خیلی لذت می‌برد، نوع انسان‌ها در غفلت هستند لذا در ماه رمضان از خدا درخواست کنید که از خواب غفلت بیدار شویم .

[نرگس منتظر]

دعایی برای تقویت حافظه

پس از خدا؛ حافظه بخواهیم و ترک گناه کنیم ؛ این دعا را هم بعد از هر نماز بخوانید :

« سُبْحانَ مَنْ لا" یَعْتَدی عَلی اَهلَ مَمْلَکَتِةِ سُبْحانَ مَنْ لا یَاْخُذُ اَهْلَ الْاَرضِ بِاَلْو"انِ الْعَذابِ سُبْحانَ الرَّؤُفِ الرَّحیمِ
اللهُمَّ اجْعَلْ لی فی قَلبیْ نُوراً و بَصَرَاً و فَهْماً و عِلْماً اِنَّکَ عَلی" کُلِّ شَیْئٍ قَدیرٌ »[3]
که باعث تقویت حافظه می‌شود ؛
قرآن حفظ کنید؛ حافظه زیاد می‌شود ؛خواندن آیت الکرسی حافظه را زیاد می‌کند و...

در ادامه دعای روز سوم از خدا طلب بیداری از خواب غفلت می‌کنیم

وَ بَاعِدْنِی فِیهِ مِنَ السَّفَاهَةِ وَ التَّمْوِیهِ

خدایا در این روز مرا از کارهای باطل و سفیهانه دور گردان ؛

غیبت نکنم ، دروغ نگویم و .. «سفاهت به معنای ؛ کار بی خردانه و بچگانه است.

وَ اجْعَلْ لِی نَصِیباً مِنْ کُلِّ خَیْرٍ مِنْ کُلِّ خَیْرٍ تُنْزِلُ فِیهِ

خدایا هر کار خیری که در ماه رمضان نازل کرده‌ای نصیبی از آن کار خیر به من برسان.

[عهد آسمانى]

پیام امام موسی صدر در آستانه آغاز ماه مبارک رمضان


مؤمنان!
دگر بار، رمضان مبارک فرا رسیده است؛ با شب‏های الهام بخش، روزهای آموزنده و فضای آکنده از شمیم خاطرات و عبرت‌ هایش که مایة جدیت و نظم است.
دگر بار، روزه می ‏‌گیریم، شب زنده ‏داری می‏کنیم، شعایر را دو چندان می‌ کنیم و سرانجام عید را با شادمانی و خشنودی جشن می‌ گیریم و پس از آن به زندگی عادی باز می‌ گردیم. بدین سان سال‏ها تکرار و بر حجم خاطرات افزوده می‌ شود.
اما بیم آن می‌ ‏رود که روزه به عادتی بی‌‏روح و شعایر آن به سنت‏هایی سرگرم کننده بدل و ماه رمضان از همة معانی اصیلی‌ اش تهی شده باشد. با نگاهی سریع در می‌ ‏یابیم که این مشکل، یعنی مشکل و مسئلة روزه و رمضان، مسئلة همه عبادات و همة مناسبت‌ ‏هاست. این آفت به همة عبادات و ایام راه یافته و اماکن مقدس و شعایر دینی و همة آموزه‏های آسمانی را در برگرفته است.
آیا نقش راهبری دین در هدایت آدمی به آخر رسیده است؟ و به آیین‏ها و خاطرات و تجمل بدل شده است؟ یا اینکه اساساً آموزه ‏های دینی برای تخدیر آدمی آمده‏ اند و از آنجا که سختی‌ ها فرا گیریند این آموزه‏ها نیز همة زندگی آدمی را فرا گرفته ‏اند. آیا اکنون که آدمی بر بسیاری از مشکلات و سختی‌ ‏هایش چیره گشته، باید از نقش دین بکاهیم؟
مؤمنان!
بهتر است پیش از آنکه دیگران از ما بپرسند ما خود این پرسش دشوار را از خود بکنیم. اما حقیقت این است که این پرسش و پاسخ‌ ها پیش‌تر مطرح شده ‏اند، اما ما آنها را نادیده گرفتیم، بر آنها چشم پوشیدیم و از سخن گفتن دربارة آنها روی برتافتیم، تا با واقعیت دلهره ‏آور و تلخ روبه رو نشویم.
ای مؤمنان!
آیا در روزه ‏هامان آثار روزه را می‌ ‏بینیم؟ و در نمازمان عروج آن را؟ آیا در فطر و قربان معانی این اعیاد و کارکردشان را حس می‌ کنیم؟ آیا شعایر در ما فعل و انفعال و اماکن مقدس در ما اثر دارد؟
آیا در مسجد اقصی و کلیسای قیامت آن معانی را که بالقوه برای امتمان روشن بود, یافته‌ایم.
اینها تجارب تلخ و دردآور ما در متن واقعیت تلخ و درد آور ماست. پس بار دگر با نگاهی واقع بینانه، همه‌جانبه و با شجاعت و بینش آموزه‌ های دینمان را ارزیابی کنیم, شاید راهی نو بپیماییم و در آنها زندگی بدمیم، و از هستی خود به دین و آموزه‏ های والایش ببخشیم تا جایگاه رفیع و فراگیر خود را باز یابد. بگذاریم دین ابعاد وجودی ما را فراتر ببرد و کثرتمان را وحدت بخشد و تشتتمان را به همدلی بدل کند.

ای مؤمنان!
هرگاه اندیشة دینی و آموزه‌ هایش در همة ابعاد زندگیمان؛ در خانه, در بازار، در دفتر کار، و در عرصه‌های حیات ما حضور داشته باشد، هرگاه حصارها را از احساس دینی در بند در عبادتگا‏ه‌ ها، برداریم, و بگذاریم این احساس به کلیت حیاتمان راه یابد, به زندگیمان پا نهد، تا اختیار ما به دست او باشد و اثر گذارد و هدایت کند، هر گاه به او فرصت دهیم و نخواهیم که با منزوی کردن او از نقشش بکاهیم و او را از میان ببریم, تنها در این صورت است که آثار این گنج گرانمایه را در زندگی و در ساختن تمدن خود می‌ بینیم.
مؤمنان!
روزة ماه رمضان و دیگر عبادات و شعایر دینی تنها فعالیتی جسمانی نیستند، بلکه حرکاتی سرچشمه گرفته از عقل و دل‌اند که به قالب حس در می‌آیند و با آن در می‌‏آمیزند، از همین رو هر گاه به دور از دخالت عقل و دل انجام گیرند، اعمالی خشک، کم رنگ و تقلید گونه‌اند که ما را به خود مشغول می‌ کنند, ولی تأثیری نمی‌ گذارند.
بر ماست تا در این تجربة تازه و این ماه مبارک و در روزه‏اش، عقل و دل را در کنار جسم فعال کنیم. باید تفکر و تأمل کنیم، باید عشق بورزیم و حساس باشیم. باید این عشق و آن تأمل را در متن روزة خود جاری سازیم.

پیامبر فرمودند:«تفکر ساعه خیر من عباده سبعین سنه» (یک ساعت تفکر، برتر از هفتاد سال عبادت است.) امام صادق نیز فرموده‏اند:«هل الدین الا الحب؟» (آیا دین جز محبت است؟) این چنین روزة زنده‌ای، سپر آتش است و یکی از ارکان اسلام, مهمانی خداوند است و تکریم انسان. قدر انسان است و قَدَر او. فقط در این صورت است که رمضان شرایط و فضایی را فراهم می‌ کند که در آن انسان گرامی ساخته می‌شود، انسانی که فاتح مکه است و پیروز بدر و سازندة تاریخ. این چنین رمضانی ماه الفت و همدردی با دیگران و فصل فراموشی کینه‏ ها و اتحاد صفوف است. ماه وحدت کلمه و وحدت دل‏ها و ماه رستاخیز دوبارة امت است.

این گونه روزه داری ماه رمضان نخستین گام در ساختن امت و تاریخ است، تمرینی برای جهاد و آمادگی برای نبرد است، آغاز بازگشت به سوی خداست، به سوی سرزمین مقدس خدا، به سوی قدس. این وعدة حق خداوند است و خداوند از وعده‏اش تخلف نمی‌‏کند. خداوند می‌ ‏فرماید:«ولینصرن اللَّه من ینصره ان اللَّه لقوی عزیز الذین ان مکنا هم فی الارض أقاموا الصلوه و آتو الزکاه و امروا بالمعروف و نهوا عن المنکر و للَّه عاقبه الامور»

[نرگس منتظر]

شیطان چگونه از ما دور می‌شود

رسول خدا فرمود : آیا شما را خبر ندهم به اموری که اگر به آن امور عمل کنید شیطان از شما دور می‌شود؛ مثل دور بودن مشرق از مغرب ؟!

اصحاب گفتند : بله یا رسول الله

حضرت فرمودند : روزه بگیرید چرا که روزه صورت شیطان را سیاه می‌کند

یکی از کارهای خیر روزه گرفتن است از خدا بخواهیم که در ماه رمضان مریض نشویم و توفیق روزه داری داشته باشم یکی از کارهای خیر دیگر صدقه است؛
صدقه دادن هم پشت شیطان را می‌شکند « و کَسْرَ ظَهره » و در ادامه آمده است مواظبت بر عمل صالح ؛
نماز شب و دوستی با خدا و استغفار ریشه شیطان را قطع می‌کند

و در آخر حدیث گفته شده است « و لکلِ شیٍ زکات و زکاتُ الابدان الصیام » که هر چیزی زکاتی دارد و زکات بدن‌های شما روزه است.[4]

وَ اجْعَلْ لِی نَصِیباً مِنْ کُلِّ خَیْرٍ تُنْزِلُ فِیهِ بِجُودِکَ یَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِین

خدایا هر خیری که در ماه رمضان نازل می‌کنی برای من نصیبی از آن خیر قرار بده به جود و
بخشش خودت ای کسی که جود و بخششت از همه بخشندگان بیشتر است.

[نرگس منتظر]

پی نوشت ها :

[1] - اقبال الاعمال ؛ سید بن طاووس ص 123

[2] - « المستطرف فی کل فن مستطرف» ص 29 باب چهارم

[3] - «مستدرک‌الوسائل ج : 5 ص : 78» عَنِ النَّبِیِّ ص قَالَ لِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ع إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَحْفَظَ کُلَّمَا تَسْمَعُ وَ تَقْرَأُ فَادْعُ بِهَذَا الدُّعَاءِ فِی دُبُرِ کُلِّ صَلَاةٍ وَ هُوَ «سُبْحَانَ مَنْ لَا یَعْتَدِی عَلَی أَهْلِ مَمْلَکَتِهِ سُبْحَانَ مَنْ لَا یَأْخُذُ أَهْلَ الْأَرْضِ بِأَلْوَانِ الْعَذَابِ سُبْحَانَ الرَّءُوفِ الرَّحِیمِ اللَّهُمَّ اجْعَلْ لِی فِی قَلْبِی نُوراً وَ بَصَراً وَ فَهْماً وَ عِلْماً إِنَّکَ عَلَی کُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ »

ترجمه : پیامبر اکرم ( صلی اله علیه و آله و سلم) در این حدیث خطاب به امیر المومنین علی بن ابیطالب ( علیه السلام ) می‌فرمایند : ای علی ؛ اگر می‌خواهی که هر چیزی را که می‌شنوی و مطالعه و قرائت می‌کنی بخاطر بسپاری بعد از هر نماز این دعا را بخوان « سبحان من لا یعتدی ...»

[4] - « اصول کافی ج 4 ص 62 » عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُغِیرَةِ عَنْ إِسْمَاعِیلَ بْنِ أَبِی زِیَادٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَنْ آبَائِهِ )ع (أَنَّ النَّبِیَّ )ص( قَالَ لِأَصْحَابِهِ أَ لَا أُخْبِرُکُمْ بِشَیْ‌ءٍ إِنْ أَنْتُمْ فَعَلْتُمُوهُ تَبَاعَدَ الشَّیْطَانُ مِنْکُمْ کَمَا تَبَاعَدَ الْمَشْرِقُ مِنَ الْمَغْرِبِ قَالُوا بَلَی قَالَ الصَّوْمُ یُسَوِّدُ وَجْهَهُ وَ الصَّدَقَةُ تَکْسِرُ ظَهْرَهُ وَ الْحُبُّ فِی اللَّهِ وَ الْمُوَازَرَةُ عَلَی الْعَمَلِ الصَّالِحِ یَقْطَعُ دَابِرَهُ وَ الِاسْتِغْفَارُ یَقْطَعُ وَتِینَهُ وَ لِکُلِّ شَیْ‌ءٍ زَکَاةٌ وَ زَکَاةُ الْأَبْدَانِ الصِّیَامُ

فرآوری : زهرا اجلال

گروه دین تبیان

منابع :

سایت حوزه

بیانات آیة الله مجتهدی تهرانی