دختران هفت رنگ
به طوری کلی، واکنش دختران نسبت به عواملی که تصور می کنند نقصی در ظاهرشان محسوب می شود، منفی تر از پسران است.
نوجوانان در اواسط نوجوانی (حدود 17- 15 سالگی) معمولاً دوره ی اوج جهش رشدی را پشت سر می گذارد و از آنجاییکه قدرت تفکر انتزاعی، برنامه ریزی، توانایی ،مقایسه کردن و درک آینده را به دست آورده اند، می توانند در مورد شکل بدن و ظاهرشان واقع بین باشند و آن را بپذیرند. این درکی که نوجوان از خود بدست آورده است، می تواند باعث شود که فرد در مورد شکل بدن و یا چهره و ظاهرخود تصور منفی داشته و آن را نپذیرند.
اما در اغلب نوجوانان این مساله زودگذر بوده و عمدتا با این مساله کنار آمده و توجه و علاقه شان را از ظاهر و چهره، به سمت دنیای بیرون معطوف می کنند. اما در برخی از نوجوانان مشاهده می شود که کنار آمدن با ظاهر و چهره صورت نمی گیرد و آنها دایماً با تصویر بدنی که از خود دارند، درگیر هستند.
البته اکثریت نوجوانان به ظاهر جسمانی خود بسیار حساسند و به آن توجه زیادی می کنند، فقط تجسم کنید که اگر یک لکه روی صورت نوجوان باشد، یا وزن او یک ذره اضافه شود و یا کوتاه قد باشد، چه واکنشی نشان میدهد! در برخی از نوجوانان، هرآنچه که لطمه ای به جذابیت آنها وارد کند، می تواند تخریب کننده ی اعتماد به نفس آنها باشد.
به طوری کلی، واکنش دختران نسبت به عواملی که تصور می کنند نقصی در ظاهرشان محسوب می شود، منفی تر از پسران است. در اکثر جوامع و فرهنگها، زن ها بیشتر براساس ظاهرشان قضاوت می شوند و وضعیت ظاهر در پذیرش اجتماعی آنها نقش اساسی دارد. اما مردها بیشتر بر پایه دلاوری، توانایی های ورزشی و موفقیت های علمی و مواردی مشابه، توجه اطرافیان را جلب می کنند.
از طرف دیگر برنامه های تلویزیونی، فیلم های سینمایی، ماهواره و... همگی در جهت ترویج زیبایی زنان سوق داده شده است و خواسته یا ناخواسته، دختران و زنانی که ظاهری زیباتر و جذاب تری را دارا هستند، در این رسانه ها مشاهده می گردند. از آنجا که در سنین نوجوانی، افراد بیش از دوره های سنی دیگر به مقایسه خود با دیگران می پردازند و بنابراین از آنجا که الگوهای ارائه شده در جامعه، در سطح بالایی از زیبایی قرار دارند، لذا نوجوان ما نیز علاقمند به نزدیک شدن به این معیارهاست. با توجه به ویژگیهایی که از دختران نوجوان مطرح شد و همچنین قوی تر بودن نیاز به زیبایی در دختران و زنان، مشاهده می شود که گاه دختران برای نزدیک شدن به زیبایی های ظاهری، گرایش بسیاری به استفاده از لوازم آرایشی پیدا می کنند.
البته در گسترش یافتن این اقدام، تنها تمایل به زیبایی را نمی توان مطرح نمود بلکه گروه دوستان و الگوبرداری از آنان، شیوه های فرزند پروری والدین، کمبود اعتماد به نفس، مادرانی که خود الگوی مناسبی برای دخترانشان نیستند، تبلیغات منفی، اسباب بازی های دوران کودکی و... همه از عواملی است که موجب می گردد برخی از دختران به صورت افراطی تمایل به آرایشهای غلیظ و گاه زننده پیدا کنند.
برقراری رابطه نزدیک و دوستانه بین مادر و دختر نوجوان، و توضیح عواقب منفی این عملکرد و همچنین برخورداری از قاطعیت لازم در برابر دختر نوجوان، می تواند در تعدیل این رفتار نقش مۆثری را ایفا کند
برای مقابله با این وضعیت چه باید کرد؟
والدین باید توجه داشته باشند که توجه بیش از حد به ظاهر و گرایش به آرایش نمودن، تنها تحت تأثیر تغییر و تحولات دوران بلوغ نیست بلکه عوامل محیطی و تربیتی نیز در بروز این مسأله، تأثیر بسیاری دارد. در حالیکه گرایش به زیبایی، تقریباً در تمام نوجوانان وجود دارد، چرا برخی از دختران ما تا این حد از لوازم آرایشی استفاده می کنند به صورتی که حتی از ظاهر طبیعی خود فاصله بسیاری می یابند. اینجاست که نقش تربیتی والدین خود را نشان می دهد.