► ✿ ▐ ✿◄ پاداش عشق و شکیبایی {ویژه نامه عید سعید فطر} ► ✿ ▐ ✿◄

[نرگس منتظر]

سرّ عید فطر را همگان درک نخواهند کرد

محمّد بن الحسن از محمّد بن یحیى، از محمّد بن احمد، از سیّارى، از محمّد بن اسماعیل رازى، از حضرت ابى جعفر ثانى علیه السّلام، راوى مى‏گوید: عرض کردم فدایت شوم: در باره عامّه چه مى‏فرمایید، چه آنکه روایتى را شنیده‏ایم که ایشان موفّق به ‏روزه نمى‏شوند آیا این روایت صحیح است؟
حضرت به من فرمودند: توجّه کن دعای ملک و فرشته در باره ایشان به اجابت رسیده. عرض کردم: فدایت شوم چه دعایى؟
حضرت فرمودند: هنگامى که حضرت حسین بن على صلوات اللَّه علیهما را شهید کردند حق تعالى فرشته‏اى را مأمور ساخت که نداء کند:
اى امّت ظالم و قاتل عترت پیامبر ، خدا شما را براى روزه و درک فطر موفق نکند
. و در حدیث دیگر آمده است که خدا شما را براى درک فطر و قربان موفّق نکند.
على بن احمد رحمه اللَّه علیه از محمّد بن یعقوب، از على بن محمّد از کسى که ذکرش نموده از محمّد بن سلیمان، از عبد اللَّه بن جنید تفلیسى از رزین، وى مى‏گوید:
حضرت ابو عبداللَّه علیه السّلام فرمودند:

هنگامى که حضرت حسین بن على علیهماالسّلام را با شمشیر زدند و آن جناب روى زمین سقوط کرد، سرعت و شتاب کردند که سر مبارکش را قطع کرده و ببرند. منادى در این وقت از جانب عرش نداء داد: اى امّت ظالم و ستمگرى که بعد از پیامبرتان گمراه شدید خدا موفّقتان نکند که عید قربان و فطر را درک کنید
، سپس راوى گفت، امام علیه السّلام فرمودند: به خدا سوگند موفّق نشده و نخواهند شد تا وقتى که منتقم خون حسین علیه السّلام قیام کند.(علل الشرائع/ترجمه ذهنى تهرانى/259 )

و
اینگونه است که دست عامّه از درک سرّ عید فطر کوتاه گشته و برای درک آن باید منتظر آقایی باشیم که با ظهور خویش انتقام خون سالار شهیدان را خواهد گرفت.
اما می توان گفت در این میان افردی وجود دارند که در طی طریق معرفت پروردگار اراده و عزمی راسخ داشته و لحظه به لحظه، خویش را به آن گوهر یکتا نزدیک می سازند، اینگونه آدمیان را باید از جرگه عوام خارج کرد و انتظار درک سرّ فطر را از آنان داشت.

فرآوری : مریم پناهنده

بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان

---

منابع:

1) مفاتیح الجنان
2)علل الشرائع / ترجمه ذهنى تهرانى‏ / ابن بابویه، محمد بن على- ذهنى تهرانى، محمد جواد
3) روضه الواعظین / ترجمه مهدوى دامغانى‏ فتال نیشابورى، محمد بن احمد- مهدوى دامغانى، محمود

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

عید فطر ،عید تحول

عید فطر، براستی عید پایان یافتن رمضان نیست، عید برآمدن انسانی نو از خاکسترهای خویشتن خویش است، چونان ققنوس که از خاکستر خویش دوباره متولد می شود. رمضان کوره ای است که هستی انسان را می سوزاند و آدمی نو با جانی تازه از آن سر بر می آورد. فطر شادی و دست افشانی بر رفتن رمضان نیست، بر آمدن روز نو، روزی نو و انسانی نو است.
وقتی بهار به پایان می رسد همه درختان در فراقش برگ ریزان می شوند.پاییز، برگ برگ اندوه ِباغ است از رفتن بهار. بهاری که دل های مرده بی جوشش را به پویش کشانده بود وبه مانند ردیف شناس ِموسیقی زنده اُنس همه را صلای بیداری داده بود. چه سخت است وداع بهار.
و چه سخت تر وداع با بهارِجان. بهار ِ فرصت های ناب.
بهارِ مجال های مغتنم بیداری. بهاری که به ناگاه بر همه تار و پود جان انسان می وزد و همه هستی ما را به یک کرشمه وزش خود به آشتی با محبوب ازل فرا می خواند.
"فطر"؛ همان هنگامه زیبایی است که از پس ِسی روز فرمانبرداری از مهربانترین یار، رخ می نماید. پایان ِماهی است که همه درهای ملکوت به جانب عابدان باز شد و شیطان لعین دربند و گرفتار، و بهار دل های بی قرار سرمست از لطف محبوب برقرار گردید. اکنون زمان آن است تا برای همیشه، براثرتمرین رمضان، زمام جان را از هر چه منیت و کبر است باز کنیم و دل ها را ظرف ِضیافت ِپیوسته حضرت حق گردانیم.
فطر چیدن میوه هایی است که از متن باغستان های بی نظیر ِفطرت بر می آید.
عید، میعادی در زمان و فطر، میثاقی با فطرت است؛ چرا که رمضان دعوتی است به بازیافتن آن خودِ گمشده؛ و ندایی است برای توجه به خدای فراموش شده؛ و ضیافتی است برای تناول از مانده تقوا. پایان این میهمانی ِخدایی، عید پذیرش است. عید توفیق بر طاعت و اطاعت، عید توبه و تهذیب نفس، عید ذکرهای فرخنده شبانه، عید انقیاد خواسته ها، عید محرومیت نفس اماره. فطر؛ سپاس نعمتی است که در رمضان نازل شده است. عید فطر پاداش افطارهای خالصانه و مومنانه است. مُهر ِقبولی انفاق هایی که در امتداد قصد قربت انجام شد.
فطر؛ پایان نامه دوره ای زیبا از ایثار و گذشت است.

[نازنین رقیه* خادمه گل نرگس*]

حیات طَیّبه

عید فطر فرصتی است برای آنکه انسان بتواند برای خود زندگی پاک و سالمی به وجود آورد. مقام معظم رهبری در این باره می فرمایند: «ماه رمضان و عید فطر هنگامی مبارک خواهد بود که مسلمانان بتوانند از این فرصت برای خودسازی و به وجود آوردن حیات طَیّبه در نفس خویش استفاده کنند و اصلاً از دیدگاه اسلام، همه فرایض، احکام، تکالیف، واجبات، مستحبات و احکام اجتماعی و فردی، مقدمه ای برایِ تسلط بر نفس و زنده شدن روح انسانی در آحاد بشر است..

[نازنین رقیه* خادمه گل نرگس*]

هلال عید و آبروی یار

جهان بر ابروی عید از هلال وسمه کشید
هلال عید در ابروی یار، باید دید
عید فطر، عید برگزیدگان است؛ آنان که یک رمضان به دوست نزدیک تر شده اند، شرط وفا و استقامت در رهِ منزل لیلی را به جا آورده اند و حالا در جشنی که او برپا کرده است، حضور می یابند و از لبخند رضایت او هدیه ها می گیرند.
امروز، روز باشکوه سپاس است. همه شادمانند؛ نه از آن رو که روز پایان میهمانی بزرگِ خداست؛ از آن رو که بذرهای مهر در مزرعه نور، پس از یک ماه مراقبت، جوانه زده و گل های تازه ایمان، به ظهور رسیده است.
امروز، فطرِ پاکی است. روز تولد دیگر باره دل های تابناک.
همه چیز، بوی کودکی می دهد؛ بوی خوبِ پناه گرفتن فرزند در دست های منتظر مادر؛ بوی گرمای آغوش مادر، بوی بی خود شدن و به خواب رفتن از این همه نگاه آرام خدا که به قلب های مؤمنان روزه دار، مثل نسیمی ملایم، وزیدن گرفته است.
یک ماه دهان و زبان و چشم و فکر را از هر چه نخواستی تو، بر کنار داشتیم. دشوار بود، اما به خواست تو بود. چشمی به پاداشت نداشتیم و حالا تو از سرِ بزرگواری بی کرانت، ما را به دریای کرامتت راه داده ای. چه فطریه دل پذیری شده است!... برایت می خوانم:
«در وفای عشق تو مشهور خوبانم چو شمع» و تو می شنوی و به رمضان گذشته فکر می کنی؛ به یک ماه که سجاده حرف های سحریِ من با تو گشوده بود.
چرا پاسخ تو را نمی شنوم؟
آه! چه می گویم؟ این ستاره باران بالای سر، این رضایت قلبی و این روزنه های امید که در من آمده است همه پاسخ توست.
پس بار دیگر با همه مؤمنان، به روی آراسته تو می گوییم:
«منم که دیده به دیدار دوست کردم باز
چه شکر گویمت ای کار ساز بنده نواز»

[نازنین رقیه* خادمه گل نرگس*]

وداع و سلام

بهار بندگی را به باده نوشی آمده ام و به شکرانه ات جان خواهم افشاند. ای عشق، ای بهار، ای نور، لبیک!
لبیک، ای صدای اللّه اکبر گلدسته ها!
لبیک، ای شور نهفته در قلب این همه عاشق!
لبیک ای خدای رمضان، ای خدای فطر!
رمضان آمده بود تا از عشق های جاری در کوچه پس کوچه ها بگوید که دلتنگی بیوه زنان را می شوید و غفلت روزمرگی مردمان را. رمضان آمده بود تا میزبان را به مهمانی خدا ببرد؛ آمده بود تا جاری کند نمازمان را در کوچه های نیاز.
بوی وداع می آید.

[نازنین رقیه* خادمه گل نرگس*]

سلام بر فطر!

سلام بر فطر و زمان های تطهیر شده از غیبت و دروغ و تهمت که به آب زلال سجاده و تسبیح، شست وشو شده اند!
سلام بر فطر و چشم های روشن که بر روی همه پلیدی ها بسته مانده اند و به انوار تابناک عالم قدس، گشوده شده اند.
در آغازین روز میهمانی بندگی مان خرسند بودیم که حقیرانی چون ما را به آستان باشکوه خداوندی ات پذیرا شدی و امروز از خوان رنگینت، شادمانه برمی خیزیم و خرسندیم که کوله باری از نور رمضان و عفو و پاکی قدر و شادمانی عید را بر دوشمان نهاده ای.
تو، اهل تقوا و مغفرتی و ما اهل خطا و فراموشی. هر اندازه تو بخشنده ای، ما زیاده خواه و افزون طلبیم، اما زیاده خواهی های ما کجا و اقیانوس بی کران مهربانی تو کجا؟!
تو آن بزرگی هستی که وجودهای به گل نشسته مان را با تابش خورشید تابستانیِ مهرت، در رمضان، به تکاپو واداشتی. لحظه به لحظه در سحرهای آگاهی و بیداری رمضان، چشم به راه طلوع خورشید معرفتمان ماندی، تا به چشمه جوشان قدر رساندی. با دست نوازشگرت، آب حیاتِ مطمئنه را به دیدگانمان چکاندی تا تکه های به جا مانده از روح والای انسانی را در خواهش های نفسانی، پیدا کنیم.
و امروز، عید به ثمر نشستن نهال عطوفتت، در شوره زار جان های خسته مان است.
ای میزبان عزیز ضیافت رمضان! ای مالک شب های قدر و ای صاحب عید فطر! رمضان را از من بپذیر.

[نازنین رقیه* خادمه گل نرگس*]

دلم تنگ است و دلتنگ اند دلتنگان و دل ریشان
شب قدر است، لبخندی بزن، مولای درویشان!

اگر همسو نمی*گردند با فریادهای تو
نمی*گریند دل ریشان، نمی*چرخند درویشان

هنوز آن سوی دنیا قدر خوبی را نمی*فهمند
فراوان*اند بدخواهان و بسیارند بدکیشان

رها از خود شدم آن قدر این شب*ها که پنداری
نه با بیگانگانم نسبتی باشد نه با خویشان

به مرگ زندگی!... من مرگ را هم زندگی کردم
جدا از زندگانی کردن این مرگ*اندیشان

شب قدر است لبخندی بزن تا عید فطر من
تبسم عیدی من باد، بادا عیدی ایشان

شاعر : علیرضا قزوه

[نازنین رقیه* خادمه گل نرگس*]

قـربان هـلالت بـروم ای مـه شـوال
آورده ام از فـرط خوشـی در دو سـه تـا بـــال

ســی روز به امید وصالت سپری شد
خـم شد کمرم در رمضان همچو یکی دال

انســان از ایـــن روی بُـــود شـاد در این روز
چون باز شکم در جلــو واوسـت به دنبال !

[*~* مهسا *~*]

بگذشت مه روزه و عید آمد و عید آمد / بگذشت شب هجران معشوق پدید آمد

آن صبح چو صادق شد عذرای تو وامق شد / معشوق تو عاشق شد شیخ تو مرید آمد

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

امام علی(ع) در خطبه عید فطر فرمود:

ای مردم! امروز روزی است که نیکوکاران در آن پاداش می‌گیرند و زیان‌کاران و بدکاران ناامید می‌گردند و این شباهتی بسیار به روز قیامت دارد. پس با بیرون‌آمدن از خانه‌ها و رهسپاری به‌سوی نمازگاه عید، خارج‌شدن از گور و کوچیدن به‌سوی پروردگار را به یاد آورید و با ایستادن در جایگاه نماز، ایستادن در برابر پروردگار خویش را یاد کنید و با بازگشت به خانه‌های خود، بازگشت به‌سوی خانه‌هایتان در بهشت برین را یادآور شوید.
ای بندگان خدا! کمترین چیزی که به زنان و مردان روزه‌دار داده می‌شود، این است که فرشته‌ای در آخرین روز ماه رمضان، خطاب به آنان ندا می‌دهد و می‌گوید:
«هان! مژده باد شما را که گناهان گذشته‌تان آمرزیده شد، پس در اندیشه آینده خود باشید که چگونه باقی عمرتان خواهد گذشت».
باز در جایی دیگر از این خطبه می‌فرماید:
«امروز روزی است که خداوند آن را عید قرار داده و شما را اهل آن داشته؛ خدا را به یاد آورید و دعا کنید تا پاسخ گوید. فطره خود را بپردازید که سنّت پیغمبر شما و تکلیفی لازم از طرف پروردگار شماست»