(¯`•.*~.*._.*ويژه نامه پيوند آسماني حضرت علي(ع) و فاطمه(س)*._.*.~*.•´¯)

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

گونه های زمین گل میاندازد!

به نام خدایی که ظرفیت پیوند دو دریای آسمانی را به خاک عطا کرد: آیا کسی هست که زمزمه سبزترین پیوند آفرینش در ملکوت را بشنود و نداند که امشب چه شبی است؟! وقتی بدانی شرقی‏ترین لحظه زمین فرا رسیده، تعجب نخواهی کرد اگر امشب را شب انعکاس آسمان، شب تفسیر خدا در زمین بخوانند. شب رویش لبخند بر شادمانه‏ترین گلدسته تجلی فرا رسیده است.

جشن فرشتگان

آخرین پیامبر نور، زلال‏ترین عصاره وحی را در پیوند دخترش با آسمانی‏ترین مرد، می‏ریزد و با آرامشی که اولین محصول این تلاقی عظیم است، به خدا لبخند می‏زند. فرشتگان، بال در بال هم، زیباترین سرور خاک را جشن می‏گیرند و بزرگ‏ترین شادمانی زمین را پای می‏کوبند. ای اهل عالم! آیا در تقویم خاک، روزی گسترده‏تر از روز پیوند دو دریا دیده‏اید؟!

دو دریا، دو بی‏کران؛ دو شفافیت محض! دو نور لایتناهی!... اهالی دیار معرفت! دریابید این خجسته‏ترین ثانیه‏های رحمت و برکت را! دریابید و دریابیم این تموّج فضایل در جاری زمان را!
وقتی بدانی شرقی‏ترین لحظه زمین فرا رسیده، تعجب نخواهی کرد اگر امشب را شب انعکاس آسمان، شب تفسیر خدا در زمین بخوانند. شب رویش لبخند بر شادمانه‏ترین گلدسته تجلی فرا رسیده است.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

آغاز زندگی مقدس

این سپردن دست عروسی به تکیه‏گاهی یک مرد نیست؛ این سپردن انسان است به حریم بی‏انتهای عصمت. این پیامبر صلی‏الله‏علیه‏و‏آله نیست که دخترش را به علی علیه‏السلام می‏سپارد؛ این خداست که اختیار و اعتبار بشر را به علی و زهرا علیهاالسلام وامی‏نهد. شب پیوند مرتضی و فاطمه علیهاالسلام نیست؛ بلکه امشب، شب تجدید یگانگی انسان با ذات خداست. و مبارک باد بر همه کائنات، این لبخند بی‏زوال پروردگار در گستره خلقت خویش. و زندگی در سایه‏سار خانه علی و فاطمه علیهاالسلام ممتد باد!

شب عروسی ماه و خورشید

آسمان، جلوی قدم‏هایتان دامن می‏گسترد. ابرها در پیرهن باد می‏رقصند و بر سرتان سایه می‏بارند. باران‏های شادمانه، تن خاک را می‏بوسند. نسیم، دیوارهای کوچه را غرق بوسه می‏کند. قدم‏هایتان، زیباترین آهنگ‏ها را در گوش خاک آواز می‏کنند لبخندها آغاز می‏شوند و کبوترها شاعر. امشب شب عروسی ماه و خورشید است. ستاره‏ها کِل می‏کشند و زهره دف می‏زند.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

پیوند دو نیمه سیب

امشب، آب‏ها بهتر از تمام آبشارها، لبخندهای شادمانه شما را زمزمه می‏کنند. پرستوها، بهار را به خانه شما به ارمغان می‏آورند؛ با روزهایی که آرزوی دیدن شما را در کنار هم دارند. امشب، تنها شبی است که زمین، یکی از آرام‏ترین خواب‏هایش را خواهد دید. امشب زمین، عطر لبخند را خواهد فهمید خوب می‏دانی که امشب را هیچ‏گاه زمین از یاد نخواهد برد. امشب، شبی است که دو نیمه سیب با هم پیوند می‏خورند تا گونه‏های زمین از شوق، گل بیاندازند. آسمان، تنها سقفی است که این همه شادی را تاب می‏آورد. کوچه در آستانه آمدنتان ایستاده است به شوق.

تبریک فرشته‏ها

روزهای با هم بودن خوب است؛ خوب‏تر از همه روزهایی که لبریز از رویا آمده‏اند و رفته‏اند. فردا کوه‏ها می‏ایستند تا خورشید از لبخندهایتان سر بزند و بر شانه‏هایشان سرازیر شود. فردا همه فرشته‏ها، این پیوند مبارک را به شما تبریک خواهند گفت. تمام کائنات، به شما رشک می‏برد. فردا که خداوند به شما سلام خواهد کرد.
با اولین لبخندی که به هم می‏زنید، آینه‏ها شکل می‏گیرند و علی علیه‏السلام و فاطمه علیهاالسلام ، زیباترین لبخندی می‏شوند که برای همیشه در ذهن آینه‏ها باقی خواهند ماند.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

هدیه‏ای از طرف خدا

نزهت بادی علی جان! شریک زندگی‏ام، شریک دینم و شریک عشقم! زهرایت آمده است تا دستانش را وقف نوازش روح زخمی‏ات کند تا آثار رنج‏های زندگی از خاطرات محو شود. او از طرف خدا آمده است تا در تنهایی‏های مردانه‏ات، با تو هم گریه شود. مگر نه آنکه فرموده‏اند «جهاد زن، خوب همسرداری است». زهرای تو، نیت خیر کرده است تا در این جهاد الهی، توفیق شهادت بیابد و نزد خدای عشق روسپید شود. او هرگز از تو چیزی نخواهد خواست که تو را به سختی بیندازد و یا از توانت فراتر باشد . زهرا علیهاالسلام در کنارت می‏ماند، تا وقتی که تازیانه‏ها میان دست او و تو فاصله بیندازد.

چه فرخنده شبی!

دشت و دریا، جملگی، پر از کلمات سحرانگیز صبح شده‏اند. «چه فرخنده شبی» را ستارگان انتظار کشیده بودند!

همه جا سفره‏های مهرآفرینِ «مبارکباد» گسترده شده است. هر سو نگاه می‏کنی، شادی سوسو می‏زند «ای فروغ ماه حسن از روی رخشان شما» درود بر پیامبری که این دو نور مشابه را با دستان سرشار از میمنت، به امتزاج درآورد. دل را باید گفت تو از این مجلس بی‏ریا چقدر فاصله داری؟ مبادا سهمی از شادی نبری! مبادا بی‏بهره‏مندی و بهکامی، تنها نظاره‏گر باشی!

«چمن خوش است و هوا دلکش است و می بی‏غش کنون به جز دل خوش هیچ در نمی‏باید»

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

جشن آسمانی

بانو سلام! من پرنده کوچکی هستم که در ولادت تو بر شاخه درخت خانه خدیجه، نوای شادی سرودم و پس از وفات آن بانوی کریمه، نای من به بانگ عزا مرا یاری نکرد. اما امروز آمده‏ام به مبارکباد وصلت تو ـ نور متعالی ـ بار دیگر هلهله شادی سر می‏دهم. بانوی راستین خانه عدل و عدالت، نمک پرورده دامان عشق جاوید پیامبر! به دست‏بوسی ساده‏ترین عروس جهان آمده‏ام که پیرایه‏های زمینی را وانهاده و جامه بهشتی به تن کرده است. سهم مرا در جشن بزرگ آسمانی‏ات فراموش نکن!

بانوی اول و آخر جهان

پیوند یاسی از سلاله پاک محمدی و لاله‏ای از نسل همان باغ و همان گل...؛ زمین و زمان، به شادباش این پیوند مقدس آمده‏اند. مروارید چشم‏هاست که بر سر و روی تازه عروس می‏ریزد و فرشتگان، سبد سبد گل از باغ‏های بهشت، پیش پایشان می‏افشانند. اگر زمین در غربت همیشگی‏اش چیزی برای شادباش این دو فرشته آسمانی ندارد، ملائک از فردوس، هدیه آسمانی خدیجه علیهاالسلام را می‏آورند و دعای خیر مادر را در طبقی از نور، نثار چشم‏های نگران فاطمه می‏کنند. عروسی که پدرش خیرالبشر و شوهرش اسداللّه‏ باشد، عروسی که فاطمه باشد، بانوی اول و آخر جهان نیست؟!

منبع: اشارات

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

یک شب از انفاس نهفت رایحه ای خوش بشکفت

حور وملک نام تو گفت عرش و فلک شد به شگفت




روح عظیم ازلی منهجه از عشق علی
حامل اسرار ولی گفت که تو جان ودلی

قاطبه عرض وسما هر که به یک طرح ونما
ناشر حق شد به شما فاطمه وفاطمه کیست


شد همه جا حور وملک با کف پر آب ونمک
آمدن از عرش و فلک فاطمه همراز تو کیست


از ازل آمد به وجود خاطره بستر بود
کل بشکفت چون بشنود فاطمه همتام تو کیست


چون بدمد نغمه هزار از نفس باد بهار
روصه نماید به تو یار فاطمه جان فاطمه کیست


زردی گلبرگ خزان از اثر خزن نهان
نام تو گفت ریخت به جان فاطمه همتای تو کیست.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

و آنگاه که پهنه آسمانها از حرير فرش شد

و براي زمينيان خجسته روزي رقم خورد،

برابر چشمان دلرباي خاتم پيامبران(ص)

که دو جوهره هستي

به پيوندي مبارک زندگي را در کنار يکديگر آغاز نمودنند

و ثمره اين امر فرخنده والا تباراني رابه امت اسلام هديه داد

که زلال ولايت و دلدادگي در راه پروردگار عالميان سرآمد شدند

و خيل بشر گمراه بي هدف را ولي و سر پرست شدند

و به راه حق و عدالت تاآخر زمان رهنمود کردند

نگارم به خانه شير خدا اذن دخول گرفت

همان دمي که حيدر مرتضي وضو گرفت

به باغ مشربه ام ابراهيم ملک عود گرفت

به پر هاي جبرائيل امين هاله اي از نور گرفت

براي ادامه کار جهان به امر خدا

چه پيوند خجسته اي که وقوع گرفت

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

وخداست که اين پيوند را نقش زده است
سرنوشت من با تو بود

سرنوشت ما به هم پيوند خورده

از همان روز نخست که پروردگار بر روي گلبرگهاي گلهاي بهشتي

طراوت را نشانيد

از ان روز که اسم هر جفت عاشق را به دست فرشتگان سپرد

من با تو بودم ،آن روز که خدا وند دستور داد کن فيکون

وخداست که اين پيوند را نقش زده است

و تو علي جان

مردي استوار و پاک و زلال چون آيينه اي که در آن نور خدا پيداست

تو تنها براي من آفريده شدي و من تنها براي تو

مردي از تبار عشق خدا

پروانه اي بودي در کنار شمع وجود رسول خدا

و ما محرم دلتنگيهاي يکديگرم

وخداست که اين پيوند را نقش زده است

تو چون پرستو و چون اذهر بهشتي ذهره و طيبه؛

از ديار نور بودي برايم

کنارت چه ارام ميگرفت زخمهاي دل شکسته و ريش شده ام

وقتي که ماه در آسمان سرک ميکشد

بر روشني صورت تو حسرت ميخورد

چو عطر ياسي که در فضاي مغرب دل رهگذر

قلبم را به کوچه کشيده است

به شوق ديدار ت دل نازک حباب هر دم ترک برميدارد

و به آرزوي وجودت علي، علي گشت تا ثمر دهد درخت زندگي

فاطمه ي من ،نگاه پاک و نجيبت، شکافت نار سرخ دل علي را

وخداست که اين پيوند را نقش زده است

مادر پدر بودي و براي علي همسر ؟

نه بهتر است بگويم دخيل دل علي بودي به ضريح خدا

زيباترين ستاره آسمان دلم،

چقدر خوشبت است اين اسمان که از وجوت بهرمند گشته است

مرغ خوش الحانم، باغ زندگي ام به تو مي بالد

چقدر در کنارت علي خوشبخت است اي چلچراغ خانه علي

ميخواهم برايت در اين شب ريسه اي از انوار بهشتي بگسترانم

و به پاي عروسم نقلي از شيرين ترين قطرات عسل بهشتي بپاشم

و چه زيباست در کنار بهانه افرينش علي همسري کند

وخداست که اين پيوند را نقش زده است

شبيه ترين خصال خدايي را در ضريح آفتاب صورت تو مي بينم

اي عابر سبز قامت وصال باورم

راز حقيقت وجود تورا در نگاهت يافتم

انگاه که دستان پر از نور فرشتگان بروي قدم هايت ميپاشيد

و احساس زندگي را در شبنم اشکهايت در وقت مناجات يافتم

نميخواهم براي خدا حتي تو را به گلايهاي چون نيش پروانهاي نگران کنم

اي خوب ترينم و اي آشناي روزهاي تنهاي ام

برايت سبد سبد ريحانه از دل مي چينم و به پاي حضور قدم به قدم ميريزم

وخداست که اين پيوند را نقش زده است

توخود ميداني که سر اغاز بودن علي از براي خاطر توست

گوهر هستي حتي بهشت از رايحه دلنوازات مستانه ميشود

و در عرش خدا ببين چه باشگوه جشني بپاست

که انبوه فرشتگان شاد باش ميگويند

و بر سر جهانيان نه بلکه بر سر همه کائنات دستهع دسته گل مي پاشند

و هد هد بهشتي بعد از سلام و صلوات

نغمه شاد باش سر مي دهد برايت

خداست و همه خلقت خدا که براي ما تبريک و تهنيت ميفرستد

مه لقاي علي ياس خدا بيا که فرشتگان

بر قامت ات رخت بهشتي برگشند

کيست که از اين همه شکوه و عزت تو خبر دار باشد

و براي درود نفرستد

وخداست که اين پيوند را نقش زده است

فرود آمدومنبري از نور و روشني

و خطبه خوان علي و فاطمه بود جبرئيل امين

و طوبي شاد و با نغمه هاي وزين

و صداي سلام و صلوات خداي علي

و فااطمه يک دنيا و يک دنيا علي

وچه خوب شد که فاطمه گشت همراه علي

و چند فرشته به پشت سر و پيش رو

نويد در مي دهند شاد باش اي رب منجلي

که وصال در دست فاطمه است و علي

و هزاران سلام و هزاران گلواژه نويد

رسيد رسيد به گوش همه با وصال فاطمه و علي

و مدينه ،خانه علي و شور و شوق وصف ناپذير

رسيد ندا که برآيئد همه کائنات در جشن فاطمه و علي

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

علی (ع) بهترین شوهر است

تشکیل خانواده در سنت دو معصوم

مروری اجمالی بر زندگی حضرت فاطمه (س) نشان می‌دهد که ازدواج ایشان در کمال تعالی و نورانیت بوده‌است. در ذیل به نمونه‌ای از آن‌ها اشاره می‌شود:

1 ـ رضایت زوجین نسبت به اصل ازدواج

اگر در اندیشه‌ی یکی از زوجین، ناخشنودی و نارضایتی از اصل ازدواج وجود داشته باشد ، این عامل، تأثیرات منفی بسیاری در زندگی مشترک باقی خواهد گذاشت. هم‌چنین اگر این خشنودی و رضایت، رضایت الهی نباشد ، باز هم این ازدواج، ریشه‌ی مستحکمی نخواهد داشت. حضرت فاطمه (س) رضایت خود را از ازدواج با علی(ع) این‌گونه اعلام می‌فرماید: «من به آن‌چه که خدا و رسول خدا(ص) راضی‌اند ، راضی و خشنودم» (دشتی، 1375: ص29)
کاوش در پهنا و ژرفای این عبارت شریف، تبیین‌کننده‌ی این حقیقت است که رضایتی که مقدمه‌ی ازدواج است، در صورتی سبب تحکیم خانواده خواهد بود که رضایتی الهی و خداپسندانه باشد.

2 ـ رضایت خانواده از ازدواج

یکی دیگر از عوامل مؤثر در تحکیم خانواده این است که هر دو خانواده به ازدواج فرزندان شان راضی باشند. هرچه این رضایت به لحاظ کمی و کیفی عمیق‌تر باشد ، این ازدواج از ضمانت بیشتری برخوردار خواهد بود. گاهی خانواده‌ها به ظاهر فرزندانشان را از ازدواج منع نمی‌کنند ولی آثار نارضایتی خود را در گوشه و کنار نشان می‌دهند و این‌چنین زوجین به بی‌رغبتی خانواده‌های خود پی می‌برند و این معنا در روحیه‌ی زندگی مشترک آن‌ها (خودآگاه یا ناخودآگاه) تأثیر خواهد داشت.زندگی حضرت فاطمه (س) از این ضمانت محکم برخوردار بود و رضایت و خشنودی پیامبر(ص) از ازدواج فاطمه (س) با علی(ع) بر هیچ‌کس پوشیده نبود.

3 ـ عدم توجه به ارزش‌های باطل و دروغین در مراسم ازدواج

از دیگر عوامل مؤثر در استحکام خانواده ، عدم توجه به ارزش‌های باطل و دروغین در مقدمات ازدواج، نظیر تعیین مهریه، تهیه جهاز، برگزاری مراسم ازدواج و... است. بررسی‌های به عمل آمده نشان می‌دهد که گاه کدورت‌ها و مشکلات خانوادگی در همان سپیده‌دم زندگی مشترک به واسطه‌ی این برنامه‌ها و عدم توجه به ارزش‌های واقعی در طی آن‌ها به وجود می‌آید.

علی(ع) در صداق ازدواجش، همه‌ی داراییش را به فاطمه (س) داد زیرا همه‌ی دارایی وی، تنها یک زره بود و ما به ازای آن تبدیل به وسایل ضروری زندگی آن دو شد.

جهاز فاطمه (س) هفده قلم (چادر، مقنعه، پیراهن، حصیر، پرده، لحاف، متکا، لیوان گلین آب‌خوری، کوزه، کاسه گلی، آفتابه گلی، آسیاب دستی، مشک، تشت، حوله، پوست گوسفند و...) بیش نبود. در مراسم ولیمه، فقرا و اغنیا با یکدیگر دعوت شده بودند.

وقتی به علی(ع) طعنه زدند که تو بافضیلت‌ترین و شجاع‌ترین مرد عرب هستی و می‌توانستی دختر ثروتمندی را به عقد خود درآوری تا خانه‌ی تو را سرشار از جهاز نفیس کند ، آن حضرت(ع) فرمود:

«همانا ما گروهی هستیم که به مقررات الهی رضایت داده‌ایم و جز رضایت خدا چیزی نمی‌خواهیم و افتخار ما نیز به اعمال نیکو است؛ نه به مال و ثروت»

(بحرانی، بی‌تا: ج11، ص363)،

و وقتی به فاطمه (س) طعنه زدند که تو همسر مرد فقیری شده‌ای که هیچ مالی ندارد، آن وجود نازنین فرمود: ، «من به علی(ع) راضی هستم و رضایت من از او فوق درجات رضایت است.»

(مجلسی، 1404ق: ج43، ص97)

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

4 ـ الهی بودن مراسم ازدواج

در تمام مراحل و موارد ، مراسم ازدواج حضرت زهرا(س)، الهی بود. ولیمه‌ی ازدواج، مبارک بود چرا که با آن فقیران مدینه را اطعام نمودند. فاطمه (س) با فریاد تکبیر به خانه‌ی امیرمؤمنان(ع) مشرف شد و در میانه‌ی راه پیراهن عروسی خویش را مسکین بخشید. (مظاهری، 1372: صص 67-66)

5 - همسر را بهترین همسر دانستن

یکی از اصلی‌ترین محورها در تحکیم خانواده این است که زن و شوهر دیدگاه مثبتی درباره‌ی یکدیگر داشته باشند. هرچه این دیدگاه مثبت‌تر و متعالی‌تر باشد ، به همان میزان هر دو از خوشبختی بیشتری در زندگی زناشویی برخوردار خواهند بود. اصلی‌ترین عاملی که رایحه‌ی رضایتمندی و خرسندی را در فضای زندگی مشترک می‌پراکند ، سبزی و خرمی است که شاخسار بینش همسران نسبت به هم را بارور می‌کند و زمانی مودّت میان زوجین تهدید می‌شود که پنداشت و نظرگاه آن‌ها نسبت به همسری با یکدیگر مخدوش شود و نخستین صاعقه‌ای که دیواره‌ی اعتماد و محبت بین همسران را می‌شکافد ، این است که یکی از زوجین بپندارد که همسرش وی را لایق همسری خود نمی‌بیند و یکی از دو همسر یا هر دو، در این اندیشه باشند که بهترین همسر را برای خود برنگزیده‌اند. این پنداشت در ذهن هر یک از زوجین باشد ،موجب تلخ‌کامی و ناخرسندی در طرفین و البته تلخ‌تر و سنگین‌تر برای زوجی خواهد بود که مورد خسران قرار گرفته و می‌داند که همسرش او را لایق نمی‌شمارد.

اهد این مدعی این است که پیامبر(ص) در طلیعه‌ی زندگی علی(ع) و فاطمه (س)، نخست، دیدگاه آنان را نسبت به همسری با یکدیگر جویا می‌شود ، آن‌گاه که از علی(ع) می‌پرسد: «همسرت را چگونه یافتی؟» جواب می‌شنود: «چه‌قدر او یاور خوبی در راه اطاعت خدا است» و زمانی که از فاطمه (س) سؤال می‌کند که « تو همسرت را چگونه یافتی؟» آن بانو در پاسخ می‌گوید: «علی(ع) بهترین شوهر است.»
وجود چنین دیدگاهی میان همسران نه تنها مایه‌ی خوشبختی، جبران فقدان‌ها و ملایمت مشکلات است، بلکه موجب پوشاندن نقایص هر یک از زوجین در نظر دیگری است و اگر این نگاه متعالی و زیبا متقابل باشد ، لطف این زندگی به سرحد اعلای کمال و بالندگی خواهد رسید.

منبع : مجله پرسمان - با تغییر و تلخیص