نماز تکراری نیست، عمقی است

[محامین * یالثارات الحسین *]

برخلاف تصوّر بعضی، که نماز را تکرار می دانند، نماز نردبان ترقّی است که هرچه بیشتر با حضور قلب خوانده شود بالاتر می روی، گرچه در ظاهر رکوع و سجودها تکرار می شود، ولی در حقیقت همانند پلّه های نردبانی است که موجب بالا رفتن معرفت و ایمان انسان می شود.

به تعبیر دیگر، این اعمالِ به ظاهر تکراری، همانند کلنگی است که برای حفر چاه می زنند، کلنگ زدن در ظاهر تکراری است، امّا درواقع هر کلنگی که می زنید به عمق بیشتری می روید و یک قدم به آب نزدیکتر می شوید.

به هرحال، ظاهر نماز تکراری است، اما درواقع عمق بخشیدن و پرواز است.




منبع: کتاب 14 نکته درمورد نماز

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

نماز و صداقت

کسی که دیگری را دوست دارد سخن گفتن با او را هم دوست دارد.آنها که با زبان مدعی خداخواهی و خدا دوستی اند ولی علاقه ای به نماز
ندارند در ادعای خود صداقت ندارند.
نماز ملاک و میزان مقدار تعهدی است که انسان در اظهارات خود دارد.
به همین دلیل نماز منافق همچون سایر اعمالش همراه صداقت نیست.

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

افراد دیگر غیر از خداوند، یا لطفی ندارند یالطفشان ناچیز و محدود است،
یا لطف خود را به دیگران نمی رسانند
و یا با هزار منت ذره ای محبت دارند و اگر لطفی کنند از بهره خودشان کم می شود.
اما خداوند:
لطفش بی نهایت است
باب لطف او همیشه بروی همه باز است
دعوت به ورود هم کرده است
از ورود دیگران در مدار لطفش شاد می شود
مردم را بدون رشوه و هدیه با دست خالی که دارند می پذیرد
رابطه با او و بهره گیری از لطف او نه زمان می خواهد نه مکان،نه واسطه و نه رابطه
ون هیچ شرطی ، فقط صداقت قلبی کافی است
صادقانه به لغزش خود اعتراف کنیم
صادقانه از او بخواهیم

(سپاس یا رب که این در را گشودی)

[معمار]

نماز تکراری نیست، عمقی است

نکته اول:

بر خلاف تصور بعضی که نماز را تکرار می دانند،نماز نردبان ترقی است که هر چه بیشتر با حضور قلب خوانده شود بالاتر می روی،گرچه در ظاهر رکوع و سجودها تکرار می شود ولی در حقیقت همانند پله های نردبانی است که موجب بالا رفتن معرفت و ایمان انسان می شود. به تعبیر دیگر این اعمال به ظاهر تکراری،همانند کلنگی است که برای حفر چاه می زنند،کلنگ زدن در ظاهر تکراری است،اما در واقع هر کلنگی که می زنید به عمق بیشتری می روید ویک قدم به آب نزدیکتر می شوید . به هر حال،ظاهر نماز تکراری است اما در واقع عمق بخشیدن و پرواز است

نکته دوم:

طبيعت نماز از آنجا كه انسان را به ياد نيرومندترين عامل بازدارنده يعنى اعتقاد به مبدء و معاد مى ‏اندازد داراى اثر بازدارندگى از فحشاء و منكر است.
انسانى كه به نماز مى ‏ايستد، تكبير مى ‏گويد، خدا را از همه چيز برتر و بالاتر مى ‏شمرد، به ياد نعمتهاى او مى‏افتد، حمد و سپاس او مى ‏گويد، او را به رحمانيت و رحيميت مى ‏ستايد، به ياد روز جزاى او مى‏ افتد، اعتراف به بندگى او مى ‏كند، از او يارى مى‏جويد صراط مستقيم از او مى‏طلبد، و از راه كسانى كه غضب بر آنها شده و گمراهان به خدا پناه مى‏ برد (مضمون سوره حمد).
بدون شك در قلب و روح چنين انسانى جنبشى به سوى حق و حركتى به سوى پاكى و جهشى به سوى تقوا پيدا مى ‏شود.
براى خدا" ركوع" مى ‏كند، و در پيشگاه او پيشانى بر خاك مى‏ نهد، غرق در عظمت او مى‏ شود و خودخواهى ‏ها و خود برتربينى‏ ها را فراموش مى ‏كند.
همه اين امور موجى از معنويت در وجود او ايجاد مى‏ كند، موجى كه سد نيرومندى در برابر گناه محسوب مى ‏شود.

نکته سوم:

چنان كه امام صادق ع مى ‏فرمايد:
من احب ان يعلم ا قبلت صلوته ام لم تقبل؟ فلينظر: هل منعت صلوته عن الفحشاء و المنكر؟ فبقدر ما منعته قبلت منه!:
" كسى كه دوست دارد ببيند آيا نمازش مقبول درگاه الهى شده يا نه؟ بايد ببيند آيا اين نماز او را از زشتيها و منكرات باز داشته يا نه؟ به همان مقدار كه بازداشته نمازش قبول است"! « الحكم الزاهرة با ترجمه انصارى، ص: 283 ».