خدای عزّوجل شیفته علی(ع) است

[محامین * یالثارات الحسین *]

پیامبر اکرم(ص) فرمودند:

شب معراج که به آسمانها برده شدم و از آنجا به سدره المنتهی، در پیشگاه حضرت حق قرار گرفتم، خداوند از من سؤال کرد: ای محمد! من خلقم را مورد آزمایش قرار داده ام، در میان آنها، چه کسی بیشتر مطیع توست؟ عرض کردم: پروردگارا، علی(ع).

ندا رسید: تو را تصدیق کردیم. ای محمد! آیا برای خودت جانشینی اختیار کرده ای تا وظیفه ات را ادا کرده و بندگانم را در آنچه از کتابم نمی دانند آموزش دهد؟

گفتم: خداوندا برایم انتخاب کنید و جانشینم را معلوم کنید که آنچه برایم اختیار کنید همان است که خود اختیار کرده باشم.

خداوند فرمود: همانا علی(ع) را برای تو برگزیدم، پس آن را وصی و جانشین خود قرار ده که او را از دانش و صبر خود چشانیده ام. و او به حق امیرمؤمنان است که احدی قبل از او و بعد از او شایسته چنین مقامی نیست.

علی(ع) نشانه هدایت و نور دوستان من است، و پیشوای هرکس که مرا اطاعت کند.

هرکس او را دوست بدارد درحقیقت مرا دوست داشته است و هرکس که با او بغض و دشمنی داشته باشد، درحقیقت با من بغض و دشمنی دارد.

اگر علی(ع) نبود، دوستان من، و دوستان پیامبران من شناخته نمی شدند.





منابع:
امالی الطوسی، 343/705
بحارالانوار، ج40، ص13
ارشاد القلوب، ج2، ص237
مناقب خوارزمی، 303/299
نوادر المعجزات، 74/38
کشف الغمه، ج1، ص346
کشف الیقین، ص278
غایه المرام، ج1، ص190
التحصین، ص542
تاویل الآیات الظاهره، ص578
معراج پیامبر، ص225