❤ |
مدير اجرايي (02-10-2012), شهاب منتظر (26-09-2012), عهد آسمانى (29-10-2012)
موضوعات تصادفی این انجمن:
- ▐♠^♠ ▐دانلود تفسیر سوره مبارکه فرقان, استاد...
- باران حکمت: "تفسیر تمثیلی قرآن...
- تفسير سوره ناس الي سوره حمد ان شاءالله به...
- فهرست موضوعات در بخش تفاسیر ترتیبی
- ◄*♥*♥*► سوره مباركه انعام ◄*♥*♥*►
- تفسیر سوره عصر از تفسیر نمونه
- ۩ **♪♪♪**۩ تفسیر سوره عاديات از تفسیر...
- (...◕✿◕◕✿◕........تفسیر سوره نصر از تفسیر...
- تفسیر آیه : 194 سوره : البقرة
- در ایه " الا بذكر الله تطمئن القلوب "...
❤ |
به نام خداوند بخشایشگر و مهربان
(ای رسول ما) آیا دیدی آن کس (ولید مغیره) را که روز جزا را انکار کرد؟ (1).
این همان شخص (بی رحم) است که یتیم را از در خود به قهر میراند (2).
و کسی را بر اطعام فقیر ترغیب نمیکند (3).
پس وای بر آن نمازگزاران (4).
که دل از یاد خدا غافل دارند (5).
همانان که (اگر طاعتی کنند) به ریا و خودنمایی کنند (6).
و دیگران را از ضروریات زندگی منع میکنند (7).
مدير اجرايي (02-10-2012), شهاب منتظر (26-09-2012), عهد آسمانى (29-10-2012)
❤ |
تفسیر آیات
این سوره تهدید کسانی است که خود را مسلمان معرفی کرده اند ولی متخلق به اخلاق منافقین اند، از قبیل سهو از نماز، و ریا کردن در اعمال، و منع ماعون، که هیچ یک از اینها با ایمان به روز جزا سازگاری ندارد. و این سوره هم احتمال دارد مکی باشد و هم مدنی.
ارایت الذی یکذب بالدین کلمه رؤیت هم میتواند به معنای دیدن با چشم باشد، و هم به معنای معرفت.
و خطاب در این آیه شریفه به رسول خدا (صل الله علیه وآله وسلّم) است، بدان جهت که فردی شنونده است، نه بدان جهت که پیامبر است، در نتیجه خطاب به عموم شنوندگان دنیا خواهد بود.
و مراد از دین، جزای یوم الجزاء است، پس کسی که دین را تکذیب کند منکر معاد است.
ولی بعضی گفته اند: مراد از دین، همان معنای معروفش یعنی کیش و ملت است.
فذلک الذی یدع الیتیم کلمه دع به معنای رد کردن به زور و به جفا است، و حرف فاء در کلمه فذلک برای توهم معنای شرط است، و تقدیر کلام أرأیت الذی یکذب بالجزاء فعرفته بصفاته، فان لم تعرفه فذلک الذی ... است،
مدير اجرايي (02-10-2012), شهاب منتظر (26-09-2012), عهد آسمانى (29-10-2012)
❤ |
یعنی آیا آن کس را که ...
روز جزا را تکذیب می کند، از راه صفاتی که لازمه تکذیب است شناختی؟ اگر نشناختی پس بدان که او کسی است که یتیم را به زور از در خانه خود میراند، و او را جفا میکند، و از عاقبت عمل زشتش نمیترسد، و اگر روز جزا را انکار نمیداشت چنین جرأتی را به خود نمی داد، و از عاقبت عمل خود می ترسید، و اگر میترسید به یتیم ترحم می نمود.
و لا یحض علی طعام المسکین کلمه حض به معنای تحریک و تشویق است، و در کلام مضافی حذف شده، تقدیرش و لا یحض علی اطعام طعام المسکین است، یعنی مردم را به اطعام طعام مسکین تشویق نمی کند.
بعضی از مفسرین گفته اند: اگر تعبیر به طعام کرد، نه به اطعام، برای این بود که اشاره کرده باشد به اینکه مسکین گویا مالک زکات و صدقه است و احتیاج ندارد به اینکه کسی به او اطعام کند، وقتی طعام را که حق خود او است به او بدهند او خودش میخورد، همچنان که در جای دیگر فرموده: و فی اموالهم حق للسائل و المحروم. بعضی دیگر گفته اند: طعام در آیه به معنای اطعام است.
و اگر تعبیر به تشویق به طعام کرد، و نه به خود عمل (اطعام) برای این بود که حض هم شامل تشویق عملی یعنی خود عمل اطعام میشود، و هم شامل تشویق زبانی.
فویل للمصلین الذین هم عن صلاتهم ساهون یعنی آنهایی که از نمازشان غافلند اهتمامی به امر نماز ندارند، و از فوت شدنش باکی ندارند چه اینکه به کلی فوت شود و چه اینکه بعضی از اوقات فوت گردد، و چه اینکه وقت فضیلتش از دست برود و چه اینکه ارکان و شرایطش و احکام و مسائلش را ندانسته نمازی باطل بخوانند.
مدير اجرايي (02-10-2012), شهاب منتظر (26-09-2012), عهد آسمانى (29-10-2012)
❤ |
در آیه شریفه تکذیب گر روز جزا به چنین نمازگزارانی تطبیق شده، چون حرف فاء که بر سر جمله آمده می فهماند جمله مزبور نتیجه تکذیب روز جزا است و می رساند چنین نمازگزارانی خالی از نفاق نیستند، چون تکذیب روز جزا تنها به این نیست که به کلی آن را منکر شود، کسی هم که تظاهر به ایمان می کند و نماز مسلمانان را می خواند، اما طوری می خواند که عملا نشان میدهد باکی از روز جزا ندارد، او نیز روز جزا را تکذیب کرده.
الذین هم یراؤن کسانی که عبادت را در انظار مردم انجام میدهند، (و یا در انظار بهتر و غلیظتر انجام میدهند)، اینگونه افراد شکارچیانی هستند که با زبان شکار حرف میزنند، تا شکار بدامشان بیفتد، (در بین مسلمانان خود را مسلمانتر از آنان جلوه میدهند، و معلوم است اگر در بین اهل ملتی دیگر قرار بگیرند چهره آن مردم را به خود می گیرند).
و یمنعون الماعون کلمه ماعون به معنای هر عملی و هر چیزی است که به شخصی محتاج داده شود، و حاجتی از حوائج زندگی او را بر آورد، مانند قرض و هدیه و عاریه و امثال آن. تفسیرهای متفرق دیگری هم که برای این کلمه کردهاند به همین معنایی که ما کردیم بر میگردد. بحث روایتی در تفسیر قمی در ذیل آیه شریفه ارایت الذی یکذب بالدین آمده که این آیه درباره ابوجهل و کفار قریش نازل شد، و در ذیل آیه شریفه الذین هم عن صلاتهم ساهون آمده که منظور از این جمله کسانی هستند که به کلی نماز را ترک کنند، زیرا اگر صرف سهو آدمی را مستوجب ویل سازد، باید همه مستوجب باشند، چون هر انسانی و مسلمانی در نمازش سهو می کند، امام صادق (علیه السلام) در ذیل این آیه فرموده: منظور تاخیر نماز از اول وقت و بدون عذر است.
و در کتاب خصال از علی (علیه السلام) آمده که در ضمن حدیث چهارصدبندی فرمود: هیچ عملی نزد خدا محبوبتر از نماز نیست، پس مبادا هیچ کاری از کارهای دنیا شما را از نماز در اول وقتش باز بدارد، برای اینکه خدای عز و جل اقوامی را به همین جرم مذمت نموده و فرموده: الذین هم عن صلاتهم ساهون یعنی کسانی که از در غفلت نسبت به امر نماز و اوقات آن سهل انگاری می کنند.
مدير اجرايي (02-10-2012), شهاب منتظر (26-09-2012), عهد آسمانى (29-10-2012)
❤ |
مؤلف: و این مضامین در روایاتی دیگر نیز آمده.
و در کافی به سند خود از محمد بن فضیل روایت کرده که گفت: از عبد صالح (موسی بن جعفر (علیه السلام) از مفاد کلام خدای عز و جل پرسیدم که میفرماید: الذین هم عن صلاتهم ساهون، فرمود: کسی است که حق نماز را ضایع کند.
و در الدر المنثور است که ابن جریر و ابن ابی حاتم و بیهقی در کتاب سنن خود، از علی بن ابیطالب روایت کرده اند که در تفسیر الذین هم یراؤن فرمود: یعنی با نماز خود ریا می کنند.
و نیز در همان کتاب آمده که ابو نعیم و دیلمی و ابن عساکر از ابو هریره نقل کرده اند که گفت: رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلّم) در تفسیر آیه و یمنعون الماعون فرمود: ماعون همه آن چیزهایی است که مردم به عنوان کمک در بین خود عاریه می دهند و می گیرند، از تبر گرفته تا دیگ و دلو و نظایر آن.
و در کافی به سند خود از ابو بصیر از امام صادق (علیه السلام) روایت آورده که در ضمن حدیثی فرمود: منظور از ماعون در جمله و یمنعون الماعون قرضی است که بدهی واحسانی است که بکنی، و اثاث خانهای است که به عاریه بدهی، زکات هم یکی از مصادیق ماعون است.
مؤلف: در این روایت ماعون به زکات هم تفسیر شده، و این تفسیر از طرق اهل سنت نیز از علی (علیه السلام) روایت شده، نظیر روایتی که در الدر المنثور به این عبارت آمده: ماعون زکات واجب است که از آن مضایقه می کنند، و به نماز خویش خودنمایی و ریا می کنند، و مانع زکات خود می شوند.
و در الدر المنثور است که ابن قانع از علی بن ابی طالب روایت کرده که گفت: از رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلّم) شنیدم می فرمود: مسلمان برادر مسلمان است، وقتی با او بر خورد میکند، سلامش می گوید، و او سلام را به وجهی بهتر به وی بر میگرداند، یعنی او باید سلام کند و این باید علیک بگوید و باید که ماعون را از او دریغ ندارد.
پرسیدم یا رسول الله ماعون چیست؟ فرمود: از سنگ گرفته تا آهن و از آب گرفته تا هر چیز دیگر.
مؤلف: رسول خدا در روایتی دیگر آهن را به دیگ های مسین و تبر آهنین، و سنگ را به دیگهای سنگی تفسیر فرموده.
مدير اجرايي (02-10-2012), عهد آسمانى (29-10-2012)
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)