پرحرفی در دنیای کودکانه
آیا میدانید كه روند منطقی و درست رشد كودكان از لحاظ دستیابی به مهارتهای ارتباطی چگونه طی میشود؟ كودكان تا قبل از سه سالگی، فقط از طریق حسی ـ حركتی و لامسه نسبت به جهان اطراف خود آگاهی كسب میكنند، اما همین كودك پس از سه سالگی میتواند جمله بسازد و مفاهیم را متوجه شود و شروع به صحبت كردن كند.
ما در این میان، بسیاری از والدین، نگران زیاد صحبت كردن كودكانشان هستند، در حالی كه زبان به عنوان یكی از عوامل رشد شناختی كودكان محسوب میشود. میتوان از این واكنش رفتاری، نقطه قوتی برای رشد مهارتهای ارتباطی كودك به وجود آورد. صدیقه بزازان، كارشناس ارشد روانشناسی در گفتوگو با جامجم میگوید: یكی از اصول تشخیص كودكان باهوش، تسلط سریعتر بر تكلم است، یعنی رشد شناختی بچههایی كه دیرتر از سه تا 3.5 سالگی صحبت میكنند، با تاخیر صورت میگیرد، اما زیاد صحبت كردن كودكان، در بسیاری موارد نیز با هدف جلب توجه والدین قابل بررسی است.
حرف زدن كودك، نشانه هوشیاری
روان شناسان كودك تاكید میكنند پرورش توان حرف زدن در سنین پایین، بر مهارتهای رفتاری یا توانایی گفتاری و شنیداری و تقویت حس كنجكاوی كودك تاثیر میگذارد.
بر این اساس بهتر است كه والدین هنگام حرف زدن كودك، دست بزنند یا به طریق دیگری شادی خود را نسبت به توانایی كه در او در حال شكلگیری است، نشان دهند. به بیان دیگر هر چقدر كودكی زودتر به حرف بیفتد در پرورش استعدادهای شناختی و ارتباطیاش سریعتر رشد خواهد كرد.
بزازان با اشاره به این كه وقتی كودكتان را به حرف زدن تشویق میكنید، او را به استفاده از استعداد طبیعی شنیدن نیز ترغیب میكنید، میافزاید: یكی از نشانههای ارزیابی كودكان باهوش، توانایی آنها در تكلم است، چراكه دیر حرف زدن كودكان یعنی صحبت كردن آنها پس از سه تا 3.5 سالگی، رشد مهارتهای ارتباطی و شناختی كودك را با تاخیر مواجه میكند.
به گفته وی، روانشناسان كنجكاوی را نیز یكی از اصلیترین دلایل پرحرفی بچهها تلقی میكنند؛ حس كنجكاوی كودكانهای كه از سوی والدین گاه مورد بیتوجهی قرار میگیرد.