قران و انسان

[مليکه]

«یا ایها الناس انا خلقنا کم من ذکر و انثی و جعلنا کم شعوبا و قبائل لتعارفوا ان اکرمکم عندالله اتقیکم»؛

ای مردم! شما را از مردی و زنی آفریدیم و شما را ملتها و قبیله ها قرار دادیم تا به این وسیله یکدیگر را بازشناسید (نه اینکه به این وسیله بر یکدیگر تفاخر کنید) همانا گرامی ترین شما نزد خداوند متقی ترین شماست.

با تفکر در این ایه به چه مفاهیمی میتوانید در مورد انسان دست پیدا کنید ؟
نظر شخصی و یا تخصصی خودتان را بنویسید

[عهد آسمانى]

«یا ایها الناس انا خلقنا کم من ذکر و انثی و جعلنا کم شعوبا و قبائل لتعارفوا ان اکرمکم عندالله اتقیکم»؛

ای مردم! شما را از مردی و زنی آفریدیم و شما را ملتها و قبیله ها قرار دادیم تا به این وسیله یکدیگر را بازشناسید (نه اینکه به این وسیله بر یکدیگر تفاخر کنید) همانا گرامی ترین شما نزد خداوند متقی ترین شماست.

با تفکر در این ایه به چه مفاهیمی میتوانید در مورد انسان دست پیدا کنید ؟
نظر شخصی و یا تخصصی خودتان را بنویسید

به نام خدا
سلام

این آیه به نوعی مخالفت با نژاد پرستی و برتری جوییهای قومی و قبیله ای ست که نه تنها در عصر جاهلیت رواج داشته بلکه متاسفانه اکنون نیز باآن مواجه هستیم.چه آنها که برای اثبات این برتری به جنگ می پردازند چه آنها که(در این دوره) با جنگ نرم و تحت عنوان مزاح، اقوامی را مورد هجمه قرار میدهند....
در این آیه خداوند اشاره دارد که تمام بشریت در یک سطح هستند و تنها آنانی در پیشگاه خداوند برتری دارند که مسیر تقوای الهی را در پیش گیرند.

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

سلام و عرض ادب
1-توجه به سر آغاز مشترک آدمیان و یکی بودن ریشه اولیه وجود انسانها که یک زن و مرد است.

2-تفاوت ها (شعوب و قبایل) عامل تعارف است نه تفاخر.

3-توجه به امتیاز و فضیلت از منظر حق که تقواست

[مليکه]

با تشکر از دوستان که پاسخگو بودند

در ادامه با توجه به این ایه
چگونه میتوان توجیهی برای این مورد داشت که



خداوند تنها برای انسان کافی نیست
ایا صحت دارد ؟به چه شکل ؟

[عهد آسمانى]

سلام

با دقت در آیات 36 و 37 سوره مبارکه زمر پاسخ این سوال روشن می گردد:

أَلَيسَ اللَّهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ وَيخَوِّفُونَكَ بِالَّذِينَ مِنْ دُونِهِ وَمَنْ يضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ(الزمر/36)
آيا خداوند براي (نجات و دفاع از) بنده‌اش کافي نيست؟! اما آنها تو را از غير او مي‌ترسانند. و هر کس را خداوند گمراه کند، هيچ هدايت‌کننده‌اي ندارد!

وَمَنْ يهْدِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ مُضِلٍّ أَلَيسَ اللَّهُ بِعَزِيزٍ ذِي انْتِقَامٍ(الزمر/37)
و هر کس را خدا هدايت کند، هيچ گمراه‌ کننده‌اي نخواهد داشت آيا خداوند توانا و داراي مجازات نيست؟!