موضوع تربيت فرزند، از ديرباز جزو موضوعات اساسى و بنيادى اسلام بوده است. در دنياى امروز با توسعه و رشد مهارناپذير تكنولوژى و پيشرفتهاى چشمگير آن، و نيز در عصر رويكرد دوباره بشر به مسئله دين و تربيت الهى موضوع تربيت فرزند، همچنان چشمگير مىنمايد.
امروز حتى خانوادههاى غربى نيز به خوبى دريافتهاند كه بازىهاى رايانهاى، سايتهاى سرگرمى، چتهاى اينترنتى، تلويزيون، سينما، و ... نيازهاى روحى فرزندشان را تأمين نمىكند و بنيان خانواده را اكسيرى جز تربيت صحيح فرزند، استوار نخواهد نمود. نوشتار حاضر بر آن است كه نگاهى كوتاه به تربيت دينى كودك در روايات اسلامى بيندازد.
بايد توجه داشت نوازشهاى بدون حد و حصر و توجيه نشده و خارج از حد اعتدال، اثرات سوئى را بر روان كودك بر جاى مىگذارد؛
پُر توقعى، زودرنجى، ضعف در برابر مشكلات، نااميدى، عقده حقارت، سرخوردگى از اجتماع و بسيارى فشارهاى روانى ديگر، زاييده ارتباطات مهرآميز افراطى با كودك است.