چنین افرادی را فرهنگ قرآنی سفیه می داند و می فرماید:
و من یرغب عن ملة ابراهیم الا من سفه نفسه (386)
چه کسی از آیین ابراهیم علیه السلام روی بر می تابد جز آن که به سفاهت و سبک مغزی گراید؟
کسی که از روش ابراهیم خلیل - صلوات الله و سلامه علیه - اعراض کرده، سفیه است، با این که مخترع و مبتکر است ولی قرآن او را سفیه می داند چرا؟ چون این سفه در مقابل آن عقل است که یعبد به الرحمان و یکتسب به الجنان پس اگر کسی لم یعبد الرحمان و لم یکتسب الجنان فهو لیس بعاقل یعنی و هو سفیه .
بنابراین، اگر کسی خواست بین زن و مرد داوری کند و ببیند زن پیش خدا مقرب است یا مرد، عقل به معنای علم مصطلح را معیار قرار ندهد، زیرا آن عقل فضیلت زائدی است که برای اداره چرخ زندگی تنظیم شده و با مرگ انسان، همه آن از دست می رود، و چون انسان بعد از مرگ برای ابد می ماند لذا باید چیزی را به همراه ببرد که ابدی باشد. چیزی به درد آنجا می خورد که از بقا و ابدیت سهمی داشته باشد و آن اخلاص العمل لله است. بنابراین آنچه که در این سوی خریدار دارد، در آن سوی مشتری نداشته و بازارش راکد است، و در آنچه که آن سوی خریدار دارد، بین زن و مرد فرقی نیست.