امام جواد(ع)؛ مظهر بصیرت و اسوه کرامت
امام جواد(ع) در خردسالی به امامت رسیدند و با علم الهی به هدایت و روشنگری مردمی پرداختند که در میان انواع هجمههای فکری و عقیدتی قرار داشتند.
امام جواد (ع) دهم رجب سال 195 هجری قمری بدنیا آمدند و در سال 203 هجری قمری پس از شهادت پدرش امام رضا (ع)، در سن هشت سالگی به امامت رسیدند دوران هفده ساله امامت ایشان با حکومت مأمون و معتصم، خلفای عباسی همزمان بود.
هنگامیکه امام هشتم به دعوت مأمون از مدینه به توس رفت امام جواد (ع) که کودک بود مانند دیگر افراد خانواده در مدینه ماند و در سال 202 برای دیدار پدر به مرو رفت و سپس به مدینه بازگشت.صغر سن امام(ع) از پدیده هاى اعجازآمیز آن حضرت است که در روحیه حاکمان آن زمان اثرى فوق العاده داشت. وقتى پدر بزرگوارش درگذشت، از عمر امام جواد حدود هشت سال بیشتر نگذشته بود و در همان سن، عهده دار منصب امامت شد.امام(ع ) با پایگاههاى مردمى طرفدار و مؤمن به رهبرى و امامت به طور مستقیم در مسائل دینى و قضایاى اجتماعى و اخلاقى در تماس بود.قرن دوم و سوم هجری برههای حساس در تاریخ شیعه است .
در این زمان شیعیان در مسیر پرفراز و نشیب جریانهای فکری و عقیدتی قرار داشتند و در برابر هجوم ظالمانه دشمنان پایداری میکردند.اینکه کودکی خردسال رهبری امت را عهدهدار شود، نخستین بار در مورد امام جواد (ع) تحقق یافت، سن کم آن حضرت حتی عدهای از شیعیان را درباره مسئله امامت دچار تردید کرد به گونهای که گاه سؤال میکردند تا زمانی که ایشان به سن امامت برسند، چه کسی امام شیعه خواهد بود و خواص شیعه پاسخ میدادند، اگر بنا به فرموده ائمه اطهار حضرت جواد، امام و پیشوای امت است و او با وجود سن کم شایستگی اداره امور مسلمین را دارد .
به هر حال مراجعات مکرر به ایشان و پاسخ بدون تأمل آن حضرت به سؤالات، عظمت و مقام علمی آن حضرت را بر همگان ثابت کرد.بی تردید به امامت رسیدن امام جواد(ع) در خردسالی مبتنی بر بنیادهای پوشیده و غیبی است، کسی که بتواند در این سن و در شرایط نامساعد اجتماعی، در میان بدخواهی های بسیار، رهبری و هدایت گروهی را بر عهده بگیرد در پناه امدادهای غیبی قرار دارد.حضرت جواد در دوره ای که فرقه های مختلف اسلامی و غیراسلامی ظهور کرده و در مرحله رشد قرار داشتند با وجود کمی سن وارد بحثهای علمی شده، با سرمایه خدایی امامت که از سرچشمه ولایت مطلقه مایه گرفته بود، احکام اسلامی را مانند پدران و اجداد بزرگوار خود گسترش داد و به تعلیم و ارشاد عمومی پرداخت .