شد سرود رو لبامون با یه قلب بی قرار
لا فتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار
گل بریزید ، نقل بپاشید ، شام جشن و شادیِ
به تن مولای عالم خلعت دومادیِ
تا که می بیینه عروس و چهره ی معصومشُ
می ره می بوسه علی دست پدر خانمشُ
لا فتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار
لا فتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار
جبرئیل اومد به روی سینه ی عالم نوشت
اول ذی الحجه جشن ِ توی تالار بهشت
خطبه ی عقد و خدا امشب می خونه عاشقا
آیینه بندونه تموم کهکشونها
حسرت این زندگی رو کل دنیا می خوره
خونشون توی مدینه از بهشتم سرتره
بی قراره بی قرارم شب شب مهتابمِ
اول این زندگی که حاصلش اربابمِ
لا فتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار
لا فتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار
حاج محمود کریمی