مقدمه
إعجاز از ماده "عجز" است که در لغت به معنای ضعف بوده؛ و در اصطلاح قرآنی به این معناست كه انسان كار فوقالعادهای انجام دهد و با آن کار، هم دشمن خویش را ناتوان كند و هم غیر او از انجام آن كار ناتوان باشد.
پس معجزه عبارت است از امر خارق العاده ای که با اراده ی خدای متعال از شخص مّدعی نبوت ظاهر شود و نشانه ی صدق نبوت وی باشد.