ܓ✿ عبودیت و خودسازی پیامبر اکرم (ص) ܓ✿

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

رفتار با کارگر و خدمتکار:


« قال (ص) : لا تستخدموا ارقائکم باللیل ، فان اللیل لهم و النهار لکم »
بردگان و خدمتکاران را در شب به کار مگیرید زیرا شب از آن آنهاست و شما تنها در روز حق استفاده از خدمت آن ها را دارید.

و قال (ص) :
اذا صنع مملوک احدکم طعاما فولی حره و عمله فقر به الیه فلیدعه فلیاکل معه و ان ابی فلیضع فی یده مما صنع »
هرگاه خدمتکار شما غذایی تهیه کرد و زحمت پخت و تهیه آن را کشیدمی باید در هنگام صرف آن غذا ، او هم بر سر سفره نشیند و اگر حاضر نشد می باید مقداری از آن غذا برای او کنار گذاشت .

« قال (ص) : لا تضربوا اِمائکم علی کسر انائکم فان لها آجالا کآجالکم . »
اگر خدمتکار ظرفی شکست ، نباید او را برای این کار مواخذه نمود چرا که ظروف را هم چون آدمیان اجل و مهلتی است.


سنگ صبور :


رسول خدا (ص) فرمود : من برانگیخته شده ام تا مرکز حلم و معدن علم و مسکن صبر باشم.
و نیز روایت شده که رسول خدا (ص) چون از چیزی ناراحت و غمگین می شد به نماز و عبادت خدا پناه می برد.
رسول خدا (ص) با خوی خوش خود با مردم معاشرت می کرد ولی دلش از آنان جدا بود ،
ظاهرش با خلق خدا و باطنش با حق تعالی بود.

[محمدی]

انسان ها بایستی همه ی کارهایشان را فقط برای رضای خدا انجام دهند تا با اخلاص و به درجه ی مخلصین برسند .

آن درجه ای که دیگر شیطان، در آن ها رسوخ نکرده ، و تنها خدا را در مد نظر می گیرند

این فراز بسیار زیبا مطرح شده و آن عبارته از اعلام ناتوانی شیطان، برای نفوذ در انسانهایی که تمام توجهشون به خداست.

چنانکه خداوند متعال اقرار شیطان رو بیان میدارد که:

قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِينَّهُمْ أَجْمَعِينَ؛ گفت: به عزتت سوگند، همه آنان را گمراه خواهم کرد (ص/82)

إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ؛ مگر بندگان خالص تو، از ميان آنها! (ص/83)

منتها این تعبیر، تعبیر جالبی نیست که آمده:

این تحقیق در نظر دارد ، به زندگی کامل ترین شخص و بزرگوارترین عزیزی اشاره کند ، که همه کارها را بدون کم و کاستی ای انجام می داد ولی نیت پاکش را لحظه ای از دست نمی داد.

چرا که یاد حرف اون جوونهایی می افتیم که میگند من همه کارها رو تا آخرش رفتم و همه کارها رو میکنم (ارتباط نامشروع دارم ، نماز نمیخونم و ...) اما نیتم پاکه!!!

که یقینا این فرد داره شعار میده، چون چجوری دلش پاکه اما هر کاری که دلش میخواد و خدا از اون ناراضیه رو انجام میده؟!

البته به نظر میرسه نویسنده این تحقیق، چنین قصدی نداشته، منتها عبارتشون به قول منطقیون، مانع اغیار نیست.

مثلا بهتر است چنین بیان میشد:

حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) فردی بودند که همیشه در مسیر صحیح قدم برداشته و در این مسیر جز خدا را نمیدیدند.

همچنین این عبارت هم صحیح نیست:

ظاهرش با خلق خدا و باطنش با حق تعالی بود.

چرا که پیامبر ظاهر و باطنش هر دو با خدا بود و اصلا جز خدا نمیدید!


به قول سعدی :

رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند /// بنگر که تا چه حد است مکان آدمیت