عدم صلاحيّت زن براي قضاوت، بين فقهاي شيعه (و اغلب فقهاي سنّي) اجماعي است. شهيد ثاني در مسالك مينويسد:
«امّا شرط مرد بودن قاضي به دليل مناسب نبودن زن براي اين منصب ميباشد؛ زيرا همنشيني و اختلاط با مردان و بلند حرف زدن در بين آنها كه از لوازم منصب قضاوت است، براي زن سزاوار و جايز نيست. رسول خدا صلي الله عليه و آله فرموده است: مردمي كه زن فرمانرواي آنها باشد، سعادتمند نخواهند شد.»