بانک اشعار و دوبیتی های علوی { علی ای همای رحمت ....}

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

از ازل نوکریت مست وخرامانم کرد
خواندن مرثیه ات بی سروسامانم کرد

این دل بی ثمرم لایق دیدار نبود
نقش ایوان تواینگونه خروشانم کرد

درهوای نجفت یادغمت افتادم
غم زهرای تو پیوسته پريشانم کرد

درفرات تن من قطره ای از عشق نبود
این حسین جان توچون چشمه جوشانم کرد

ساقیا قطره ای ازکوثرعشق تومرا
ذاکرمرثیه ساقی عطشانم کرد

ردمکن نوکر خود را ز درت یا مولا
نوکریت به جهان یک شبه سلطانم کرد

عاقلی بودم و راهی نجف گشت دلم
بوی ایوان نجف یکسره حيرانم کرد

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

سکان زمین و آسمان است علی
سلطان همه جهانيان است علي

گلواژه ي منشق از علي اعلاست
سر چشمه ي فيض بي كران است علي

آوازه ي او ز هفت اقليم رسد
مشهور به هفت آسمان است علي

سر سلسله خليل عبادالرحمن
آن بنده ي سر به آستان است علي

برتر ز علي رب جلي خلق نكرد
آقاي همه بهشتيان است علي

از بعد نبي بر همه ي مخلوقات
از جانب دوست ارمغان است علي

اول وصي پيمبر اعظم اوست
بر دين رسول روح و جان است علي

شاگرد محمد امين است ولي
استاد همه پيمبران است علي

دستور تمام انبيا در دستش
حق را شب معراج لسان است علي

هستند امامان مبين رهرو او
يعني كه امير كاروان است علي

همتاي امير عشق تنها زهرا ست
با دخت رسول همزبان است علي

بر هر نبي و ولي ولي الله است
مولاي جميع انس و جان استعلي

در نور محبتش پر از جاذبه است
محبوب قلوب شيعيان است علي

بر غيب و شهود حاكم و سلطان است
آگاه ز راز كهكشان است علي

جنت يكي از صنايع دستانش
صنعتگر آفريدگان است علي

ايمان و نماز و اصل اسلام علي است
توحيد و معاد عارفان است علي

مفتاح علوم ايزدي در نزدش
ديباچه ي علم لا مكان است علي

اين است گواه لا مكان بودن او
يك شب به چهل مكان عيان است علي

مولا و امام متقين كيست علي است
حقا كه امير مومنان است علي

سلمان كه سبو از مي منّا نوشيد
او ظرف و در آن قطره چكان است علي

ميثم سر دار از علي مي گويد
با لله مي وصل عاشقان است علي

قنبر كه غلامي علي منصب اوست
او سالك و پير راهدان است علي

در مركز وحي كاتب وحي علي است
بر حامل وحي تر جمان است علي

گنجينه ي مخفي معارف مولاست
آئينه ذات مستعان است علي

تفسير مبين فطره الله علي است
عشقش به دل پير و جوان است علي

آيات مبين مديحه اوصافش
هر سوره و آيه آرمان است علي

قرآن بدون او به قرآن جعلي است
تا ناطق و منطق و بيان است علي

دانيد كه سرّ اسم اعظم در چيست
اكسير به رمز كن مكان است علي

در اولُ الاولين عيان كيست علي است
در آخر الآخرين نهان است علي

احسان قديم و حكم فرماي ازل
مسجود همه فرشتگان است علي

موساي قلندر از علي نيل گشود
بر كشتي نوح پشتوان است علي

عيسا نه به خويش مرده را زنده كند
تجديد حيات مردگان است علي

ميزان و قسيم نار و جنت حيدر
آري به صراط ميزبان است علي

عنوان علي به چهره ها منقوش است
نامش به رخ مواليان است علي

با اين همه مظهر العجائب بشر است
يا اينكه خداوند جهان است علي

افتاده بيا كه دستگير تو علي است
بر بازوي نا توان توان است علي

بر سائل خود زكات بخشد به ركوع
با قاتل خويش مهربان است علي

نيروي ولايتش محك بر همگان
بر جمع خلايق امتحان است علي

در روز نبرد تك سوار عرب است
در عرصه صبر قهرمان است علي

خيبر شكن و صف شكن و بت شكن است
هنگام مصاف پهلوان است علي

هر ضربه كه مي زند به شيطان رجيم
تضمين بهشت جاودان است علي

لشگر عددي نبود در حرب علي
تشنه به قتال كافران است علي

در معركه چشم فتنه را كور كند
شمشير به فرق دشمنان است علي

با خنده مظلوم علي خشنود است
ويران گر ظلم پيشه گان است علي

با اشك يتيم ديده اش باراني
با قوْتِ فقير شادمان است علي

قانع به نمك و قرص ناني باشد
با اينكه نعيم آب و نان است علي

آن زاهد شب كه شير روزش خوانند
سالار همه دلاوران است علي

آري سه طلاقه كرد دنيايي را
الحق كه امام زاهدان است علي

هر ذائقه با ولاي او شيرين است
عطر گل و طعم زعفران است علي

او را نشناخت جز خدا و احمد
از بس كه لطيف و دلستان است علي

آن مير مهيمني كه ما را در حشر
از دوزخيان نگاهبان است علي

روزي كه كسي به داد امت نرسد
آنكس كه به فكر دوستان است علي

امضاي شفاعت است با مهر علي
در حشر جواز مومنان است علي

آرامش شيعيان عا لم مهدي است
آرامش صاحب الزمان است علي

از عدل علي كه مي توان گفت سخن
جايي كه شهيد هر زمان است علي

سروده محمود ژوليده

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

شکر لله این دلم مست شماست
این دل مسرور در دست شماست

حمد لله در غدیر عاشقی
خاک من هم شد خمیر عاشقی

شکر لله تو ولی و سروری
بین اعضای تنم حکم سری

حمد لله خاک من از خاک توست
آسمان قلب من افلاک توست

شکر لله خادم کوی توام
شاخه ی پربار بر جوی توام

حمد لله من گدای درگهم
کاش سر را روی زانویت نهم

شکر لله صاحب عزم منی
شادی و خوشحالی بزم منی

یا علی در عید پر فیض غدیر
کن دلم بر تار ابرویت اسیر

یا علی عیدی به ماده از کرم
بشکن ای عاشق کش عاشق سرم

یا علی این عید عظما مال توست
چشم من محو جمال و خال توست

عقل کل عالم هستی ای علی
دلبری هستی که خود هم بی دلی

کن نگاهی با خمار چشمهات
قلب ما را کن سوار چشمهات


شاعر : جعفر ابوالفتحی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

جانم به فدای مولا

اي علي، اي ارتفاعت تا خدا
بي نهايت، بيكران، بي‌انتها

اي علي، اي همسر بانوي اب
جلوه حق، اسم اعظم، نور ناب

اي علي اي خوب، اي تنهاترين
اي ملايك با نگاهت همنشين

اي علي، اي آفتاب حق سرشت
اي قسيم روشني‌هاي بهشت

اي فراتر از تصور، ازخيال
بحر عرفان، آفتاب بي‌زوال

اي تو خورشيد نهان در زير ابر
كوه علم و كوه حلم و كوه صبر

چون تو مردي نيست در اين روزگار
هيچ تيغي نيز، همچون ذوالفقار

جان ما را كن ز عشقت منجلي
اي فدايت جان عالم، يا علي

كاش مي‌كرديم بيعت تا بهار
مي‌شكفتيم از كرامات علي

در بهارستان او گل مي‌شديم
زائر آواز بلبل مي‌شديم

از غدير خم، سبويي مي‌زديم
در صراط عشق، هويي مي‌زديم

زائر كوي تولا مي‌شديم
جرعه نوش عشق مولا مي‌شديم

با نزول سوره سبز غدير
باز مي‌كرديم، بيعت با امير

با علي، آيينه‌دار سرنوشت
وارث بوي خدا، بوي بهشت

شد غدير خم، هلا، اي عاشقان!
مي‌وزد عطر علي از آسمان

چيست تفسير غدير خم؟ علي
عشق را، مولا، عدالت را، ولي

چيست تفسير غدير خم؟ ولا
رستخيز عشق، بيعت با خدا

چيست تفسير غدير خم؟ حريم
رو به روي ما، صراط مستقيم

چيست تفسير غدير خم؟ اميد
مژده رحمت به امت، بوي عيد

چيست آيا اين غدير خم؟ سحر
صبح صادق، نور لبخند ظفر

چيست آيا...؟‌ساقي و ساغر، شراب
اتشي در جان هستي، عشق ناب

چيست آيا... ؟ خنده فتح المبين
روز اكمال رسالت، عيد دين

چيست آيا...؟ سيب سرخي ناگهان
سهم ما از عشق، آري عاشقان

در غدير خم خدا شد منجلي
در دل خورشيدي مولا علي

چيره شد فرمانرواي آفتاب
گشت سهم آفرينش، نور ناب

عشق باريد و زمين آيينه شد
مهرباني وارد هر سينه شد

خاك را بوي نجيب گل گرفت
عالم هستي، تب بلبل گرفت

آسمان شد با زمين همسايه باز
شد زمين مهمانسراي اهل راز

چشم‌ها با نور همبستر شدند
قلب‌ها با هم صميمي‌تر شدند

قبله توحيد، آن جان جهان
روح ايمان ، خاتم پيغمبران

در غديرستان خم، اعجاز كرد
راز معصوم خدا را باز كرد

گفت پيغمبر: ‌علي نور خداست
بعد من، او پيشوا و مقتداست

اي شمايان! امت سبز زمين
در ميان خلق عالم، بهترين

حرف حق اين است و در آن شبهه نيست
هم علي حق است و هم حق با علي‌ست

عشق را در قلب خود دعوت كنيد
با علي،‌نور خدا، بيعت كنيد

اين حقيقت از كسي مستور نيست
جانشين نور، غير از نور نيست

در غدير خم ولايت شد قبول
برد بالا دست مولا را رسول

رفت بالا دست خورشيد غدير
شد امام و متداي ما، امير

عشق، بيعت كرد با نور خدا
شد عدالت، سرور و مولاي ما

نور احمد، برگرفت از رخ نقاب
«آفتاب آمد، دليل آفتاب»

زين بشارت، آسمان خنديد مست
نور باريد و طلسم شب شكست

شد جهان، آيينه باران علي
عالم هستي، چراغان علي

جون علي،‌ آيينه عدل است و داد
دست در دست علي بايد نهاد

چون علي، نور خداي سرمد است
بيعت ما با علي، با احمدست

شد ز عشق حق، وجودش صيقلي
هر كه بيعت كرد، با نور علي

باز دل در كوي مستي گم شده
عالم هستي، غدير خم شده

باز هم مستيم، از جام غدير
باده مي‌نوشيم با نام امير

باز فصل شور و شيدايي شده
در زمين از عشق، غوغايي شده

آمده عيد ولايت، عاشقان
روز اكمال رسالت، عاشقان

در غدير خم، بيا كامل شويم
«ياعلي» گوييم و صاحبدل شويم

«ياعلي» گوييم تا بالا شويم
قطره‌ها، اي قطره‌ها دريا شويم

با علي،‌ نور خدا، بيعت كنيم
عشق را در قلب خود، دعوت كنيم

با علي، هم عهد و هم پيمان شويم
هم زبان و هم دل قرآن شويم

با علي، قرآن ناطق، بوتراب
سوره عصمت، امام آفتاب

چون كه احمد گفت: ‌او نور جلي‌ست
بعد من، اي عاشقان! مولا، علي‌ست

رضا اسماعیلی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

خدا می خواست تا تقدیر عالم اینچنین باشد
کسی که صاحب عرش است، مهمان زمین باشد

خدا در ساق عرش خویش جایی را برایش ساخت
که حتی ماورای دیده ی روح الامین باشد

خدا می خواست از رخساره ی خود پرده بردارد
خدا می خواست تا دست خودش در آستین باشد

علیٌّ حُبّهُ جُنّه ، قسیمُ النّار والجَنّه
خدا می خواست آن باشد، خدا می خواست این باشد

علی را قبل از آدم آفرید و در شب معراج
به پیغمبر نشانش داد تا حقّ الیقین باشد

به جز نام علی در پهنه ی تاریخ نامی نیست
که بر انگشتر پیغمبران نقش نگین باشد

به جز او نیست دستاویز محکم در دل طوفان
به جز او نیست وقتی صحبت از حبل المتین باشد

مرا تا خطبه های بی الف راهی کن و بگذار
که بعد از خطبه ی بی نقطه ی تو نقطه چین باشد

مرا در بیت بیت شعرهایم دستگیری کن
غزل های تو بی اندازه باید دلنشین باشد

غزل لطف خداوند است، شاعرها خبر دارند
غزل خوب است در وصف امیرالمومنین باشد

[رفیق حاج همت]

علی (ع) را عشق است

مادری باهمه ی عشق خودش ثابت کرد
غم به جانش بخرد باز علی را عشقست
حسنش گفت جگر پاره شوم حرفی نیست
جگرم پاره شود باز علی را عشقست

حسینش هرچه پسر داشت علی نامش داد.
ناله زد سر برود باز علی را عشقست

[رفیق حاج همت]

سالياني ريزه خوار حِيدَرم
حِيدَري هستَم زِ عالَم بَرتَرم

با تَوَلّا و تَبَرّى زِنده ام
اين بُوَد از شير پاكِ مادرَم

[رفیق حاج همت]

آقام امام علی ع فداشون بشم الهی میگن: منه علی دردامو به چاه میگفتم،ولی پسرم مهدی با کی دردودل کنه؟؟؟غریب آقام

[*خادمه رقیه خاتون(س)*]

مرا پیر طریقت جز علی(ع) نیست
که هستی را حقیقت جز علی(ع) نیست

مبین غیر از علی(ع) پیدا و پنهان
که در غیب و شهادت جز علی(ع) نیست

مجو غیر از علی(ع) در کعبه و دیر
که هفتاد و دو ملت جز علی(ع) نیست

چه باک از آتش دوزخ که در حشر
قسیم نار و جنت جز علی(ع) نیست

اگر کفر است اگر ایمان بگو فاش
که در روز قیامت جز علی(ع) نیست

اساس هر دو عالم بر محبت
بود قائم محبت جز علی(ع) نیست

در آن حضرت که دم از «لی مع الله »
زند أحمد معیت جز علی(ع) نیست

شنیدم عاشقی مستانه میگفت
خدا را حول و قوت جز علی(ع) نیست

وجود جمله أشیاء از مشیت
پدید آمد مشیت جز علی(ع) نیست

شهنشاهی که بر درگه ملائک
زنندش پنج نوبت جز علی(ع) نیست

علی(ع) آدم،علی(ع) شیث وعلی(ع)نوح
که در دور نبوت جز علی(ع) نیست

علی(ع) احمد، علی(ع) موسی و عیسی
که در اطوار خلقت جز علی(ع) نیست

ترا پیر طریقت گو عمر باش
مرا پیر طریقت جز علی(ع) نیست

اگر گوئی علی(ع) عین خدا نیست
بگو نیز از خدا هرگز جدا نیست

میرزا حبیب خراسانی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

بهترین رهبر ابناء بشر کیست علیست
به یتیمان ستم دیده پدر کیست علیست

داشت ایزدبه صدف یک دُر یک گوهر ناب
دُر یکدانه نبی هست و گهر کیست علیست

آنکه بر دوش رسول مدنی پای نهاد
تا کند بتکده ها زیر و زبر کیست علیست

کس نگفته است سلونی بجهان بهر بشر
انکه فرمود و به ما داد خبر کیست علیست

آنکه بر جای نبی خفت که از راه وفا
کند از جان نبی دفع خطر کیست علیست

آنکه با دیدن رخسار غم آلود یتیم
اشک می ریخت به دامن چو گهر کیست علیست

آنکه می برد غذای فقرا بر سر دوش
نیمه شب بر سر هر کوی و گذر کیست علیست

آنکه در خانه حق آمد و از خانه حق
بست از دار جهان بار سفر کیست علیست

آنکه شق القمر از تیغ عدو گشت سرش
بر سر سجده بهنگام سحر کیست علیست