آنچه در این لینک بیان می شود تخلیصی از کتاب اموز کلام اسلامی دکتر محمد سعیدی مهر می باشد.
فصل اول : خداشناسی
بخش اول : خدایابی :
فرد خداشناس با فردی که خداشناس نیست تفاوت دارد.
ضرورت خداشناسی :
مرحله ای از خداشناسی فطری است و از آن می توان برای رسیدن به کمال بهره برد.
دلایل خداشناسی :
1- دفع ضرر و عقاب محتمل : هر انسانی که از بعثت پیامبران اطلاع داشته باشد و به آنها ایمان نیاورد این احتمال در ذهن او شکل می گیرد که اگر سخنان آنان صحت داشته باشد دچار ضرر خواهد شد.
2- وجوب شکر منعم : عقل انسان سپاسگزاری از منعم را لازم می داند. ( تقسیم بندی عقل : عقل نظری( صغری ، کبری، نتیجه ) و عقل عملی: مثل دروغ قبیح است نباید دروغ گفت . )
اوامر ارشادی : ارشاد به حکم عقل است ما خود خوب و بدش را می فهمیم .
اما اوامرمولوی ما نسبت به ان فهمی نداریم . مثل احکام عبادی و یا احکام ارث
ذات خدا را می شود شناخت؟
خدا ماهیت ندارد .نه تنها انسان بلکه هیچ مخلوقی از مخلوقات نمی تواند خدا را بشناسد زیرا ، ذات خدا مطلق است و نامتناهی است وسایر موجودات محدود و متناهی هستند . علم مستلزم نوعی احاطه علمی بر ان چیزی است که می خواهیم بر آن شناخت دست یابیم و ذات محدود نمی تواند بر نامحدود شناخت یابد ( لایحیطون به علما )
خدا هست یا نیست ؟ انسان یک مبدا متعالی را بدواً می پذیرد که عالم موجود برتری ندارد.
شناخت اوصاف و افعال خدا : اختلاف در بین فرق از همین جاست یعنی اختلاف بین مسیحیت با اسلام در خصوص تثلیث و تجسد خداوند است .