امیر المومنین علی (علیه السلام)
در آن شب چه گذشت ... ؟
شبى پيامبر (ص) را در خواب ديد و عرضه داشت : " يا رسولالله من از اين امت چهها كشيدم! "
پيامبر (ص) فرمودند: " على جان نفرينشان كن "
و حضرت امير (ع) چنين مىفرمايد:
" خداوندا ! مرا از اين امت بگير و بدتر از من را به ايشان ده و اينها را هم از من بگير و بهتر از ايشان را به من بده. "
.
روزهاى امام (ع) بدينگونه سپرى مىشد و امام (ع) گاه زبان به سخن مىگشودكه:
.
" اما و اللهِ لَوَددتُ أنَََّ رَبِّى قد أخرَجَنِى مِن بينکم إلى رِضوانِهِ".
بخدا قسم دوست دارم خداوند مرا از ميان شما بيرون بَرَد و به سوى بهشت روانهام كند.
"و إنَّ المنيةَ لَتَرصُدُنِى". مرگ در كمين من نشسته است و مراقب من است.
"فَمَا يَمْنَعُ أشقَيها أن يَخْضبَها؟ " چه چيز مانع شده بدبخترين مرد اين امت را به اينكه محاسنم را به خون سرم گلگون كند؟
"عَهداً عَهدَهُ إلَىَّ النبىُّ الاُمِّى". اين وعدهايست كه پيامبر(ص) به من داده است.
در جاى ديگر مىفرمايند (به مردم كوفه):
"مَعاشِرَ النَّاسِ إِنَّ الحَقَّ قد غَلبَهُ الباطِلُ". باطل بر حق غلبه كرده.
"وَ لَيَغلبَنَّ الباطِلُ إمَّا قيلَ". و به زودى باطل همه را فرا مىگيرد.
" أينَ أشقَيكُم؟" شقىترين و بدبختترين فرد شما كجاست؟
"فّوَاللهِ لَيَضربَنَّ هذه فليخضبنَّها مِن هذه". به خدا ضربۀ شمشير بر من خواهد زد و محاسنم را خضاب خواهد كرد.
باز در جاى ديگر امام (ع) مىفرمايند (به قول اصبغ بن نباته كه مىگويد امام على (ع) در اوائل ماه مبارك رمضان چنين سخن راندند):
" أتيكُم شهرُ رمضانَ و هو سيِّدَ الشُّهورِ و أوّلُ السَّنةِ" : ماه مبارك رمضان كه سرور تمام ماههاست و سرآغاز سال مهم زندگى شماست، بر شما وارد شد.
"عَلَى و إِنَّكُم حاجُّوا العامَّةَ صفّاً واحداً". مردم امسال شما همه در يك صف واحد، حج به جا مىآوريد.
با همه كسانى كه با ايشان مىجنگيد، در يك صف قرار گرفته و حج به جا مىآوريد.
.
"و آيةُ ذلك" و نشانه آن ( این است که) "أنِّى لَستُ فِيكُم". من در ميان شما نيستم. "
ابن نباته مىگويد امام(ع) با اين سخنان، خبر در گذشتشان را مىدادند و ما غافل بوديم و نمىدانستيم...
نقل قول
