یا ستارالعیوب....

[hastie]

خاطره اي ازيک طلبه ...
تازه طلبه حوزه ي علميه قم شده بودم...
اولين جايي که براي نماز صبح خواندن به ذهنم مي رسيد مسجد فاطميه در گذر خان بود...
که آقاي بهجت در آنجا نماز مي خواند...
براي ديدن آقاي بهجت منتظر ماندم...
شنيده بودم که حضرت آقا چشم برزخي دارد،مدام ذکرياستارالعيوب را مي گفتم...
حضرت آقا از دور عصازنان آمد به من که رسيد لبخندي زدند و گفتند :ياستارالعيوب...

[شهاب منتظر]

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

ذکر های عرفانی به طور عام در چهار ساختار خلاصه می شوند :
گروه اول ذکرهایی هستند که خداوند را به صفتی می خوانند که در آن صفت ، گشاینده ی گرفتاری های ذاکر است . به عنوان مثال :

شخصی که دچار فقر مالی است خداوند را به ذکر ( یا رزّاق ) می خواند و شخصی که از بر ملا شدن خطاهایش و بی آبرویی ها میترسد ، حضرت حق را به ذکر ( یا ستـّار العیوب ) مورد خطاب قرار می دهد

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

گروه دوّم اذکاری است که خداوند را می خواند ، در حالی که حقارت و نا چیزی و ضعف بندگان را در کنار آن به زبان خود بندگان جاری می نماید . به عنوان نمونه ، می توان از ذکر شریف یونسیه (( لا اله الا أنت سبحانک انـّی کنت من الظالمین )) نام برد .ذاکر در حالی که عظمت و توحید خداوند را اقرار می کند ، به عاصی بودن و قاصر بودن بنده نیز تکیه کرده و آن را تأکید می کند .

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

ذکرهای گروه سوّم :
ذکرهایی هستند که با سوگند همراه است و ذاکر از خداوند چیزی می خواهد ؛ مانند ذکر (( لا اله الا ّ الله بحق حقک ، لا اله الا ّ الله بعزتک و قدرتک ، لا اله الا ّ الله فرج برحمتک )) .
ذکرهای گروه چهارم :
ذکرهایی است که البته بسامد بالایی از تکرار را در این مجموعه دارد ؛ و همانا اذکاری است که با درود و صلوات به روان پاک رسول گرامی اسلام و آل مطهر و پاک ایشان آغاز و پایان می پذیرد ؛ و این نتیجه را به ذهن متبادر می نماید که ذکر صلوات ، بالاترین اذکار است .