(...◕✿◕◕✿◕ وقایع ماه محرم (1) ◕✿◕◕✿◕...)

[سمن بویان* خادمه اباصالح المهدی(عج)*]

3- اولین جمع آوری زکات

در این روز پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نخستین بار، مأمورانی را برای جمع آوری زکات به اطراف مدینه فرستادند. (4) این حرکتی بود در راه احیای روح گذشت و هم دردی و هم دلی در توان گران و نسیم امیدی برای درماندگان و جاماندگان.

4- جنگ ذات الرقاع

در سال چهارم هجری کفّار قریش، قبایل اطراف مدینه را برای محاصره ی آن شهر تحریک کردند. پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) به همراه چهارصد نفر (یا به نقلی هفتصد و نود نفر) از مدینه به قصد مقابله با آن ها خارج شدند و به مدت سه روز با آنان به جنگ پرداختند تا شر آنان دفع شد. آن حضرت در این غزوه نماز خوف خواندند. (5)

5- کاروان حسینی در منزل قصر بنی مقاتل

به نقل تاریخ در روز اول محرم سال 61 ه‍ . ق کاروان حسینی در راه کربلا به قصر بنی مقاتل رسیدند و در آن جا امام حسین (علیه السلام) با عبیدالله بن حر جعفری ملاقات و از او دعوت به یاری نمودند. او دعوت حضرت را نپذیرفت اما همیشه در آتش شرمندگی و پشیمانی می سوخت تا از این عالم، رخت بربست. (6)

6- قیام مردم مدینه بر ضد یزید

در سال 63 ه ‍. ق مردم مدینه به رهبری عبدالله بن حنظله بر ضد دستگاه یزید شوریدند و افراد اموی ساکن مدینه را بیرون کردند. لشکر شام پس از اطلاع از این قیام به آن شهر هجوم بردند و فاجعه ی دردناک حَرّه اتفاق افتاد. (7)

7- وفات محمد بن حنفیه فرزند امیرالمؤمنین (علیه السلام)

محمد بن حنفیه در اول محرم سال 81 ه‍ . ق در دوران خلافت عبدالملک بن مروان وفات نمود و در بقیع به خاک سپرده شد. او در آن هنگام 65 سال داشت. بعضی گفته اند که وی در اواخر عمر، برای فرار از فتنه ی عبدالله بن زبیر، به طایف رفت و در آن جا درگذشت.
در بعضی روایات آمده است که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) امیرالمؤمنین (علیه السلام) را به میلاد محمد بشارت دادند و نام و کنیه خود را به او عطا کردند.
محمد بن حنفیه مردی عالم، شجاع و نیرومند بود. نقل شده که وقتی تعدادی زره به خدمت امیرالمؤمنین (علیه السلام) آوردند، یکی از آن زره ها از اندازه ی معمولی بلندتر بود. حضرت دستور دادند کمی از پایین آن زره را قطع کنند. محمد پایین زره را جمع کرد و از آن جا که پدرش علامت نهاده بود، گرفت و مانند پیراهن حریر، دامن آن زره آهنی را از هم درید. (8)

[سمن بویان* خادمه اباصالح المهدی(عج)*]

دوم محرّم الحرام

ورود کاروان حسینی به کربلا

بنابر مشهور در روز دوم محرم سال 61 ه‍ . ق حضرت سید الشهداء (علیه السلام) با اهل بیت (علیهم السلام) و اصحابش وارد کربلای معلی شدند. در روایتی آمده است که اسب حضرت از حرکت ایستاد. امام (علیه السلام) پرسیدند: «نام این سرزمین چیست؟»
پاسخ دادند: «غاضریه».
- نام دیگری ندارد؟
- شاطئ الفرات.
حضرت از نام دیگرش سؤال فرمودند:
پاسخ شنیدند: «کربلا».
در این لحظه سید الشهداء (علیه السلام) از دل آهی کشیدند و گریستند و فرمودند:
«اللهم إنی اعوذ بک من الکرب و البلاء». به خدا قسم! زمین کربلا همین جاست. به خدا سوگند! در این مکان مردان ما را می کشند و زنان و کودکان ما را به اسیری می برند. . . ای جوان مردان، فرود آیید که محل قبرهای ما این جاست.

[سمن بویان* خادمه اباصالح المهدی(عج)*]

سوم محرّم الحرام



1- دعوت جهانی اسلام توسط پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)

2- نامه ی امام حسین (علیه السلام) به اهل کوفه

3- ورود سپاه عمر بن سعد به سرزمین کربلا

4- خریداری قسمتی از سرزمین کربلا توسط امام حسین (علیه السلام)

1- دعوت جهانی اسلام توسط پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)

پس از تثبیت اسلام در مدینه و نواحی اطراف آن، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)در سوم محرم سال هفتم هجری به منظور اعلام ظهور اسلام و دعوت جهانی به این دین مبین، با ارسال نامه به پادشاهان و امپراتوران کشورهای مختلف، رسماً دعوت به اسلام را آغاز کرد. تاریخ نویسان تعداد آن ها را بین 12 تا 26 نامه شمرده اند. (10)

2- نامه امام حسین (علیه السلام) برای اهل کوفه

در این روز امام حسین (علیه السلام) نامه ای در پاسخ به نامه های اهل کوفه نوشتند که در آن ضمن یادآوری نامه ها و دعوت های مکررشان، از آنان خواستند تا بر بیعت خود ثابت باشند و آن حضرت را یاری نمایند و به قیس بن مسهّر صیداوی دستور دادند تا آن ها را به کوفه برساند، اما مأموران در بین راه او را بازداشت کرده، در نهایت به شهادت رساندند. (11)

3- ورود سپاه عمر بن سعد به سرزمین کربلا

پس از آن که حرّ بن یزید، امام حسین (علیه السلام) و یارانش را در سرزمین کربلا محاصره کرد و مانع از حرکت آنان به سمت کوفه گردید، عبیدالله بن زیاد فرماندهی سپاه یزید را برعهده ی عمر بن سعد گذاشت. عمر بن سعد در روز جمعه سوم محرم الحرام سال 61 قمری به همراه شش هزار نفر یا نه هزار نفر نیروی جنگی وارد سرزمین کربلا شد. (12)

4- خریداری قسمتی از سرزمین کربلا توسط امام حسین (علیه السلام)

در روز سوم محرم سال 61 ه ‍. ق امام حسین (علیه السلام) قسمتی از سرزمین کربلا را که مرقد مطهرشان در آن واقع شده است، از اهل نینوا و غاضریه به مبلغ شصت هزار درهم خریداری و با آن ها شرط کردند که مردم را برای زیارت قبرشان راهنمایی و زایران او را تا سه روز میهمانی کنند. (13)

[سمن بویان* خادمه اباصالح المهدی(عج)*]

چهارم محرّم الحرام

سخنرانی عبیدالله بن زیاد در مسجد کوفه

عبیدالله بن زیاد حاکم کوفه برای این که مردم را از یاری امام حسین (علیه السلام) باز دارد، در روز چهارم محرم سال 61 ه ‍. ق سخنرانی بسیار تندی کرد و آن ها را در صورت یاری امام حسین (علیه السلام) به قتل و اعدام تهدید نمود. هم چنین فتوای شریح قاضی مبنی بر مباح بودن خون امام حسین (علیه السلام) را قرائت و دستور داد تمامی راه های ورودی و خروجی کوفه را مسدود نمایند. (14)

[سمن بویان* خادمه اباصالح المهدی(عج)*]

ششم محرّم الحرام

1- یاری خواستن حبیب بن مظاهر از بنی اسد

2- اولین محاصره ی آب فرات

1- یاری خواستن حبیب بن مظاهر از بنی اسد

در این روز حبیب بن مظاهر با اجازه ی حضرت امام حسین (علیه السلام) برای یاری طلبی از قبیله ی بنی اسد به میان آن ها رفت و جمعی از آنان را برای کمک راهی کربلا نمود؛ اما با کارشکنی جاسوسان عمر بن سعد، بین آن ها و قبیله ی بنی اسد درگیری رخ داد و جمعی از بنی اسد شهید و بقیه ناچار به فرار شدند. (15)

2- اولین محاصره ی آب فرات

بنابر نقلی به دستور عمر بن سعد، شبث بن ربعی همراه سه هزار نفر، فرات را به محاصره درآوردند. (16)

[سمن بویان* خادمه اباصالح المهدی(عج)*]

دست من و تو نیست اگر عاشقش شدیم

خیلی حسین زحمت مارا کشیده است

[شهاب منتظر]

تو قتیل العبراتی نه که بر گریه‌ی ما

کشته‌ی چشم تر زینب کبری باشی



بر سر نیزه نشستی و تلألؤ کردی

مثل خورشیدی و زیباست که بالا باشی


خیزران خورده‌ترین قاری قرآن خدا

طشت زر دیده‌ترین حضرت یحیی باشی


علی اکبر لطیفیان

[حدیث*خادمه مهدی فاطمه(س)*]

اوّل محرم الحرام

* آغاز ایام حسینی

*ماجرای شعب ابیطالب علیه السلام

*جنگ ذات الرقاع

*اولین جمع آوری زکات

*امام حسین علیه السلام در راه کربلا

* قیام مردم مدینه بر علیه یزید

*کلام عاشورایی امام رضا علیه السلام

دوّم محرم الحرام

*ورود امام حسین علیه السلام به کربلا
_____________________________________
سوّم محرم الحرام

*نامه امام حسین علیه السلام برای اهل کوفه

*ورود عمر بن سعد به کربلا
______________________________________

چهارم محرم الحرام

* فتوای شریح قاضی به قتل امام حسین علیه السلام

_____________________________________

ششم محرم الحرام

*یاری طلبی حبیب بن مظاهر از بنی اسد

*اولین محاصره فرات در کربلا

*تراکم لشگر یزید در کربلا

[حدیث*خادمه مهدی فاطمه(س)*]

هفتم محرم الحرام

*ملاقات امام حسین علیه السلام با ابن سعد

*منع آب از امام حسین علیه السلام
_______________________________________

هشتم محرم الحرام

* قحط آب در خیمه های حسینی

__________________________________________

نهم محرم الحرام تاسوعا

* محاصره خیمه ها در کربلا

* آمدن امان نامه برای فرزندان ام البنین سلام الله علیها

*درخواست تاُخیر جنگ از سوی امام حسین علیه السلام

* آمدن لشگر تازه نفس به کربلا

* خطابه امام حسین برای اصحابش

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

وقایع روز هفتم ماه محرم سال 61


در روز هفتم محرم عبید اللّه‏ بن زیاد ضمن نامه‏ ای به عمر بن سعد از وی خواست تا با سپاهیان خود بین امام حسین علیه السلام و یاران، و آب فرات فاصله ایجاد كرده و اجازه نوشیدن آب به آنها ندهد.


عمر بن سعد نیز بدون فاصله "عمرو بن حجاج" را با 500 سوار در كنار شریعه فرات مستقر كرد و مانع دسترسی امام حسین علیه‏ السلام و یارانش به آب شدند.


در این روز مردی به نام "عبداللّه‏ بن حصین ازدی" ـ كه از قبیله "بجیله" بود ـ فریاد برآورد: ای حسین! این آب را دیگر بسان رنگ آسمانی نخواهی دید! به خدا سوگند كه قطره‏ای از آن را نخواهی آشامید، تا از عطش جان دهی!


امام علیه‏ السلام فرمودند: خدایا! او را از تشنگی بكش و هرگز او را مشمول رحمت خود قرار نده.


حمید بن مسلم (خبرنگار کربلا) مي‏گوید: به خدا سوگند كه پس از این گفتگو به دیدار او رفتم در حالی كه بیمار بود.


قسم به آن خدایی كه جز او پروردگاری نیست، دیدم كه عبداللّه‏ بن حصین آنقدر آب مي‏آشامید تا شكمش بالا مي‏آمد و آن را بالا مي‏آورد و باز فریاد مي‏زد: العطش! باز آب مي‏خورد، ولی سیراب نمي‏شد. چنین بود تا به هلاكت رسید.


الانساب الاشراف،ج3،ص180

ارشاد شیخ مفید،ج2،ص86