ام البنین علیهاالسلام ؛ بانوی مردآفرین

[شهاب منتظر]

شبی از خویشتن سفر کردم

سیـر کــردم جهـان بـالا را


بین قصری ز باغ‌های بهشت

دیـدم امّ‌البنیـن و زهــرا را


آن یکی بود رکن شیر خدا

دگــری بـود مــادر شهدا

عجبـا! نـام هـر دو فاطمه بود

ذکرشان شمع محفل همه بود


نگــه آن دو مهربــان مــادر

گه به گودال و گه به علقمه بود

[فاطیما]

دوبـاره بـوی بقیــــع و مـدینــه می آيــــد
دوباره زمزمه غم ز ســــــــینه می آیـد
دوبـاره مـرغ دلـم ســــــر به زیـر پر بـرده
که سوز ناله به سودای چشم تر برده
نشـسته گوشــه اندوه و ناله ســـر داده
ز ســـــــوز ناله ام البنین خبـــــر داده:
« منـم که سـایه نشین و جـود مـولایم
کنیز خانه غم ، خـــــــاک پای زهرایم
منم که خانه به دوش غم علی هستم
منم که همقدم محنت ولی هســتم
منم که شـاهد زخـم شکسـته ابـرویـم
انیس گریه به یاس شکستـه پهلویم
منم که در همه جا در تب حسـن بودم
منم که شاهد خون لب حسـن بودم
منم که جلوه حق را به عین می دیدم
خـدای را به جمال حسیـن می دیدم
منم که بوده دلم صبـح و شـام با زینب
منم میان همـه ، هم کـلام بـا زینـب
منم که سوگ گلستـان و باغبـان دارم
به سینـه زخــم غــم کربلائیـان دارم
منم که ظـهر عطـش را نمی برم از یـاد
چهار لاله بی سر ز من به خاک افتاد
«منم که مادر عشق و امید و احساسم
فــدای یک سـر موی حســین عباسـم»

[یاس بهشتی* خادمه باب الحوائج جواد الائمه (ع)*]

بنال ای دل شب ام البنین است
شب تاب و تب ام البنین است

صدای قطره‌های آب لرزان
غم روز و شب ام البنین است

به طفلان حال عباس بگوید
وفا چون مذهب ام البنین است

میان ناله‌ها امشب بنالد
ابالفضلم گلِ ام البنین است

اگر شد کار عباسش دلیری
شجاعت مکتب ام البنین است

اگر عباس او باب کرم شد
سخاوت منسب ام البنین است

کتاب غیرت و عشق و شهادت
نمی از مشربِ ام البنین است



بنال ای دل شب ام البنین است
شب تاب و تب ام البنین است

صدای قطره‌های آب لرزان
غم روز و شب ام البنین است

به طفلان حال عباس بگوید
وفا چون مذهب ام البنین است

میان ناله‌ها امشب بنالد
ابالفضلم گلِ ام البنین است

اگر شد کار عباسش دلیری
شجاعت مکتب ام البنین است

اگر عباس او باب کرم شد
سخاوت منسب ام البنین است

کتاب غیرت و عشق و شهادت
نمی از مشربِ ام البنین است