۩~*~۩ در مسلخ عشق جزنکو را نکشند..{ویژه نامه روز (تاسوعا) نهم محرم}۩~*~۩

[حدیث*خادمه مهدی فاطمه(س)*]

آبروی میدان

این جوان کیست که در قبضه‏ ی او طوفانست؟

آسمان زیر سم مرکب او حیرانست

***

پنجه در پنجه‏ ی آتش فکند گاه نبرد

دشت از هیبت این معرکه، سرگردانست

***

مشک بر دوش گرفته ست، و دل را در مشت

کوه‏مردی که همه آبروی میدانست

***

تا که لب‏تشنه نمانند غریبان امروز

می‏رود در دل آتش، به سر پیمانست

***

این طرف: کوه جوانمردی، ایثار، شرف

روبرو: قوم جفاپیشه و سنگستانست!

***

صف به صف می‏شکند پشت سپاه شب ‏کیش

آذرخشیست که غرنده ‏تر از شیرانست

***

خیره بر خیمه‏ ی زینب شده و می‏نگرد

کودکی را که تمامی عطش و، گریانست

***

سمت خون علقمه در آتش و، در سمت عطش

خیمه‏ ها شعله‏ ور، و بادیه اشک ‏افشانست

***

این که بر صفحه‏ی پیشانی او حک شده است

آیه ‏هاییست که در سوره‏ی (الرحمن) است

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

مش ک برداشت که سیراب کند دریا را
رفت تا تشنگی اش آب کند دریا را

آب روشن شد وعکس قمر افتاد درآب
ماه می خواست که مهتاب کند دریارا

تشنه می خواست ببیند لب اورا دریا
پس ننوشید که سیراب کند دریا را

کوفه شد علقمه،شق القمری دیگر دید
ماه افتاد که محراب کند دریا را

تا خجالت بکشد سرخ شود چهره ی آب
زخم می خورد که خوناب کند دریا را

ناگهان موج برآمد که رسید اقیانوس
تا درآغوش خودش خواب کند دریا را

آب مهریه ی گل بود و الا خورشید
در توان داشت که مرداب کند دریارا

کاش روی دل خشکیده ی ما آن ساقی
عکسی از چشم خودش قاب کند دریا را

روی دست تو ندیده ست کسی دریا دل
چون خدا خواست که نایاب کند دریارا