ıll ╬ llıآثار روانى اسارت بر اسيرانıll ╬ llı

[نرگس منتظر]

نويسنده: آزاده ابوالقاسم عيسى مراد

تعريف شكنجه:
وارد نمودن رنج و عذاب و اذيت به قصد تحت كنترل در آوردن فرد مورد شكنجه با استفاده از حربه هاى مختلف.
ميزان عذاب شكنجه بستگى دارد به شكنجه گر (عامل شكنجه) و شرايط فرد مورد شكنجه كه با توجه به نوع شكنجه و حالات شكنجه گر و شكنجه شونده متغير است.

تاريخچه شكنجه:
ابتداى تاريخ شكنجه بر مى گردد به آغاز خلقت آدمى و آغاز مخالفت هاى آدميان با بعضى قوانين وگروه ها و دوستى ها و دشمنى ها و ... در حقيقت تاريخ شكنجه از داستان هابيل و قابيل و مشابه آن در جنگ ها و زندان ها و اسارتگاه ها و در هر جايى كه به نحوى افراد را تحت بندگى وبند خود مى گرفت، شروع شد.
در صدر اسلام، تاريخ انبيا و معصومان، قبل از آن و پس از آن شكنجه امرى عجين شده با زندگى انسان ها بوده است و و ائمه معصومين (ع) همگان را از انجام دادن اين عمل زشت برحذر مى داشتند. پيامبر اكبر (ص) مثله كردن را حرام دانسته است و حضرت على (ع) در تاييد آن در وصيت هاى خود سخن گفته است.

حالات روانى شكنجه
شكنجه به تناسب فشارها و خطرات و عواقب نامطلوبى كه ايجاد مى كند، سبب بروز حالات روانى خاصى مى شود كه به برخى از آنها اشاره مى كنيم.

انواع حالات روانى شكنجه
الف - حالات روانى اسير قبل از شكنجه.
ب - حالات روانى اسير حين شكنجه.
ج - حالات روانى اسير بعد از شكنجه.
هر يك از حالات روانى شكنجه در قبل، حين و بعد از آن، در اين فصل مورد بحث و بررسى قرار مى گيرد و به تمامى بر اساس استدلال هاى علمى و روان شناسى و بر اساس واقعيات عينى و ملموس ارايه مى گردد.
بى شك حالات روانى اسرا وواكنش هاى آنان به شكنجه، با هم متفاوت است؛ اما در اين فصل سعى شده است ويژگى هاى مشترك اين واكنش ها بر اساس تجربيات شخصى مولف از شكنجه و نيز تبادل نظر با ساير اسرا بررسى و كاويده شود.

شكنجه و حضور ديگران
آيا حضور ديگران از شدت آثار شكنجه وعواقب آن مى كاهد؟ بايد گفت حضور ساير اسرا به هنگام شكنجه باعث مى شود تا ابراز هيجان، كم و مقاومت در مقابل درد و شكنجه تسهيل گردد. وقتى افراد به طور دسته جمعى شكنجه مى شدند، درد كمترى را احساس مى كردند؛ ولى وقتى اسيرى را به تنهايى براى شكنجه مى بردند، عذاب شكنجه بسيار بيشتر بود.
حضور ديگران چه قبل از شكنجه و چه در حين شكنجه و چه پس از آن باعث سهولت پذيرش و تحمل پذير شدن درد بوده است.
چه بسا نگاه كردن اسرا به يكديگر به هنگام شكنجه شدن، موجب ايجاد حس همدلى و اعتماد به نفس در آنان مى شد و تحمل درد را آسان مى كرد. برعكس اگر شكنجه دراتاق شكنجه يا در هر محل ديگر به تنهايى انجام مى شد ميزان فشار وارد شده را افزايش مى داد