۷) شهادتطلبی عاشقانه:
اشتیاق غرقه شدن در خون خود همواره بزرگترین آرزوی اولیای الهی بوده است و “فزت و رب الکعبه” زبان حال همه عاشورائیانی است که یک عمر استغاثه برای توفیق شهادت در راه خدا را پیشه خود میساختند و در انتظار آن بیتابانه لحظهشماری میکردهاند.
داستان پیشی گرفتن اصحاب امام حسین(علیهالسلام) در میدان کربلا و رزمندگان ما در ایام دفاع مقدس علاوه بر اثبات این حقیقت شگرف، گویای اوج ازخودگذشتگی و کمالی است که از آشکارترین ویژگیهای تفکر بسیجی است.
۸) ایثارگری کریمانه:
هرچند ایمان خالص به غیب، این باور را که انسان هرچه را در این دنیای مادی در راه خداوند از دست بدهد در واقع حقیقت آن را در اعلا مرتبهاش به دست آورده است، در تفکر بسیجی ایثارگری معنای گستردهتری دارد و آن از خودگذشتگی است به تمام معنا. همه چیز برای رضای خداوند در طبق اخلاص گذاشته میشود.
چنین تفکری انسان را تا آن اندازه متعالی میکند که حاضر میشود در گمنامترین وضعیت دنیوی در اوج بیتوقعی و وارستگی از همه چیز خود بگذرد و چون حسین(علیهالسلام) با زمزمه “رضا برضاک”پای در میدانی میگذارد که در نظر خلایق چیزی جز دام بلا و مصائب نیست.